Τέτοια φλόγα είχαμε καιρό να δούμε. Για να είμαστε ακριβείς φέτος δεν την είδαμε καθόλου. Ακόμη και το μεγάλο αποτέλεσμα με τη Σάλκε στη Γερμανία ήρθε με μία εμφάνιση κομμένη και ραμμένη στα μέτρα διπλού ματς, δηλαδή με ορθολογισμό. Την Κυριακή, όμως, ο ΠΑΟΚ μασούσε σίδερα. Γυάλιζαν τα ματιά των παικτών που μπήκαν στο γήπεδο με ένα και μόνο σκοπό. Τη νίκη. Μία νίκη που δεν θα επέτρεπε στον μεγάλο αντίπαλο να σηκώσει πρωτάθλημα μέσα στην Τούμπα.
Μόνο με ένα τρόπο θα μπορούσε ο ΠΑΟΚ να κάνει το ματς που έκανε την Κυριακή. Να είχε φύγει ο Στέφενς! Δεν υπήρχε περίπτωση με τον Ολλανδό στον πάγκο να βλέπαμε αυτό τον ΠΑΟΚ στο χορτάρι της Τούμπας. Ορισμένες φορές όταν το πράγμα στραβώσει μόνο έτσι μπορείς να σώσεις την παρτίδα. Χρειάζεται ένα ταρακούνημα που θα επαναφέρει την ισορροπία στα αποδυτήρια και θα επουλώσει λίγο τις πληγές της (δικαιολογημένης) γκρίνιας. Ο Γεωργιάδης πάτησε στον εγωισμό των παικτών του και αυτοί του το ανταπέδωσαν βγάζοντας τσαγανό.
Υπό αυτές τις συνθήκες, λοιπόν, ήταν λογικό πως ο ΠΑΟΚ θα έπαιζε με τη φωτιά. Παίζοντας δυνατά την κάθε φάση το ματς θα μπορούσε να γυρίσει μπούμερανγκ. Δύο φορές η Τούμπα κράτησε την ανάσα της όταν ο Κάτσε (ήδη κιτρινισμένος) πέφτει αχρείαστα για τάκλιν. Σωστά δεν πήρε άλλη κάρτα, όμως, παίζοντας με τον Ολυμπιακό κάλλιστα θα μπορούσε να είχε αποβληθεί αν το ματς γινόταν στο Καραϊσκάκη. Κι ο Λούκας το έκανε στα χασομέρια και θα μπορούσε (θα έπρεπε για την ακρίβεια) να πάρει μία πλήρως αχρείαστη κόκκινη, ενώ το ματς είχε ήδη κριθεί.
Αυτά είναι μέσα στο παιχνίδι. Καμία σχέση δεν έχουν με την αντιαθλητική συμπεριφορά του Ινσαουράλδε, ο οποίος για να κάνει την «μαγκιά» του κρεμάει την ομάδα του με μίση ώρα αγώνα ακόμη. Όντως ο Κάκος θα έπρεπε να του δείξει κόκκινη. Δεν χωράει συζήτηση επ’ αυτού. Αυτό ο ΠΑΟΚ δεν πρέπει να το πάρει ελαφρά τη καρδία γιατί την επόμενη φορά η καρτούλα θα βγει και θα τρέχουμε και δεν θα φτάνουμε. Με το δίκιο της βέβαια γελάει όλη η Ελλάδα με τον διαμαρτυρόμενο Ολυμπιακό! Στο ίδιο ματς, άλλωστε, ο Κάκος κλείνει τα μάτια στο ηλίθιο πέναλτι που κάνει ο Αβραάμ στον Κλάους, στην χειρονομία του Σαλινό και στα τσαμπουκαλίκια του γλυκού νερού του Πέρεθ.
Κοντολογίς ο ΠΑΟΚ υπερασπίστηκε την έδρα όπως μπορούσε υπό των συνθηκών. Βγάζοντας πάθος και τσαμπουκά. Στις επόμενες εβδομάδες, πριν τα ματς με τον Ολυμπιακό και τα πλέι οφ πρέπει να γίνει και περισσότερο ομάδα. Να εκμεταλλευτεί στο έπακρο το υλικό που έχει και να μην χρειάζεται να γίνει το ματς ροντέο για να κερδίσει.
Μπορεί να γίνει; Θα το δούμε. Το ματς την Κυριακής ήταν παρακαταθήκη. Στο πρώτο ημίχρονο ο ΠΑΟΚ έχει «πατήσει» τον Ολυμπιακό, έχει δημιουργήσει φάσεις και παρά το πανέμορφο γκολ του Σάμαρη, ισοφαρίζει γρήγορα και θα μπορούσε να κάνει και το 2-1 πριν τη λήξη του ημιχρόνου. Ακόμη κι αν στο δεύτερο μισό δεν έβγαλε αντίστοιχες φάσεις, κράτησε τον Ολυμπιακό χωρίς ευκαιρία για ένα ολόκληρο παιχνίδι και με μόλις 2 τελικές. Για δεύτερη συνεχόμενη Κυριακή ο Ολυμπιακός των 19 πόντων διαφορά ξεγυμνώνεται στο χορτάρι. Ότι κι αν γράφεται για το ξύλο, την Τούμπα ή τον Ινσαουράλδε αυτή είναι πραγματικότητα.
ΥΓ1. Οι γραφικότητες περί «Παοκάρχη» Ινσαουράλδε μπορούν να λάβουν απάντηση μόνο από την ΠΑΕ. Με την τιμωρία του παίκτη για μία ενέργεια που θα μπορούσε να είχε κρίνει την υπερπροσπάθεια των συμπαικτών του. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος.
ΥΓ2. Όπως κι αν έχει όλοι ασχολούνται με την μπουνιά. Αν αυτό ενοχλεί τον Τζαβέλλα που βάζει γκολάρα ή τον Αθανασιάδη που έκανε ότι πρέπει ένα σέντερ φορ σε ντέρμπι, να ξέρουν πως έχουν ακόμη δύο ευκαιρίες για να αποδείξουν που πρέπει να πέσουν τα φώτα των προβολέων.
Ο Γύπας
