1: Κι αν το έχανα;
Μία παράλληλη μπαλιά στη μεγάλη περιοχή. Ο παίκτης προσπαθεί
να σουτάρει. Πέφτει πριν φτάσει τη μπάλα. Ο διαιτητής σφυρίζει πέναλτι. Μετά
τους αρχικούς πανηγυρισμούς, ο θεατής βλέπει μία ανοίκεια, εντός των γραμμών
του γηπέδου, εικόνα. Οι παίκτες της ομάδας υπέρ της οποίας έχει καταλογιστεί το
πέναλτι δεν θέλουν καν να κοιτάξουν την εκτέλεση. Μοιάζουν περισσότερο με
φίλαθλοι καθώς κρύβουν το πρόσωπό τους στις φανέλες τους. Ένας ξεχωρίζει. Το
βλέμμα του παγερό καθώς σηκώνει τη μπάλα από το έδαφος για να την στήσει στα
έντεκα βήματα. Ο αντίπαλος τερματοφύλακας προσπαθεί να τον αποσυντονίσει.
Τίποτε
αυτός. Σουτάρει και… έκσταση. Τα χέρια του σχηματίζουν μία καρδιά, καθώς
οι συμπαίκτες του τον τυλίγουν στις αγκαλιές τους. Πεσμένος στο έδαφος, πλέον,
παραμένει ακούνητος. Μετά βίας βγαίνει η ανάσα του. Για πρώτη φορά φαίνεται να
περνά απ’ το μυαλό του τι θα είχε γίνει αν είχε αστοχήσει. Λίγα δευτερόλεπτα
μετά ο διαιτητής σφυρίζει τη λήξη του παιχνιδιού. Ο παίκτης αφήνει τα πανηγύρια
και σπεύδει στον αντίπαλο τερματοφύλακα, ο οποίος έχει ξαπλώσει απαρηγόρητος
στο γήπεδο. Τον παρηγορεί. Γνωρίζει καλά πως θα μπορούσε να είναι στη θέση του.
Μετά, επιστρέφει στα πανηγύρια.
2: Η αποκαθήλωση ενός… Αγίου
Η χρυσή φουρνιά των Φούριας Ρόχας κατάφερε μέσα σε τέσσερα
μόλις χρόνια ό,τι δεν είχε καταφέρει η μεγαλύτερη χώρα της Ιβηρικής Χερσονήσου
επί 8 δεκαετίες! Με 14 παρουσίες σε Παγκόσμια Κύπελλα από το 1934 και μετά, η
Ισπανία δεν είχε στεφθεί ποτέ πρωταθλήτρια κόσμου. Για πρώτη φορά στην ιστορία
της, στα γήπεδα της Νότιας Αφρικής η Ισπανία πήγε σε τελικό και με το γκολ του
Ινιέστα εναντίον των Ολλανδών κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο. Η Μαδρίτη
υποδέχτηκε τους ήρωές της. Κεντρικό πρόσωπο ο άνθρωπος που δέχτηκε μόλις δύο
γκολ σε όλο το Μουντιάλ, ο Ίκερ Κασίγιας. Ο εμβληματικός αρχηγός που οδήγησε
την ομάδα του στην αυτοκρατορία των τεσσάρων ετών: κατάκτηση EURO 2008 στα γήπεδα της Αυστρίας και
της Ελβετίας, κατάκτηση Μουντιάλ 2010 και κατάκτηση EURO 2012 στα γήπεδα της Πολωνίας και
της Ουκρανίας. Το προσωνύμιο «Άγιος Ίκερ» μόνο τυχαίο δεν ήταν. Στις 29 Ιουνίου
του 2008, ο Κασίγιας έγινε ο πρώτος τερματοφύλακας-αρχηγός που σηκώνει την
κούπα του EURO, έχοντας
κρατήσει το μηδέν στην εστία του στα προημιτελικά, στα ημιτελικά και στον
τελικό εναντίον της Γερμανίας. Είναι ο παίκτης με τις περισσότερες συμμετοχές
στην Εθνική Ισπανίας. Είναι μόλις ο τρίτος τερματοφύλακας στην ιστορία των
Μουντιάλ που σηκώνει πρώτος την κούπα (οι άλλοι δύο: όταν στη σκιά του φασισμού
η Ιταλία κατακτούσε το Μουντιάλ του 1934 και το σήκωνε ο Τζιανπιέρο Κόμπι και ο
επίσης Ιταλός Ντίνο Τζοφ το 1982). Ως γνωστόν όμως το τέλος κάθε αυτοκρατορίας
είναι επώδυνο και χτυπάει χειρότερα τους ηγέτες. Με την ομάδα του να χάνει ήδη
1-3 από την Ολλανδία, ο Κασίγιας κάνει τραγικό λάθος με τον Φαν Πέρσι να του
παίρνει τη μπάλα και να γράφει το 1-4. Η Ισπανία τελικά θα έτρωγε κι άλλο γκολ
αλλά η απογοήτευση του αρχηγού είναι η καλύτερη στιγμή για να αποτυπωθεί το
τέλος μίας εποχής.
3: Ένας λαός στις πλάτες του
Κάθε ματς που δεν σκοράρει είναι ντεφορμέ. Κάθε πρόκριση που
χάνει είναι λούζερ. Κάθε πρωτάθλημα που δεν παίρνει είναι τελειωμένος. Αυτή
είναι η ζωή του πιθανότατα καλύτερου παίκτη των τελευταίων οκτώ και πλέον ετών.
Ο μικροκαμωμένος θαυματοποιός Λιονέλ Μέσι ήξερε πως με το σουλούπι του και με
το 10 στην πλάτη ήταν αναμενόμενο όλοι να περιμένουν το «νέο Μαραντόνα». Κι
όμως. Ποτέ δε σκιάχτηκε, ποτέ δεν μιμήθηκε και τελικά έθεσε το δικό του πήχη. Με
την Μπάρτσα έχει σηκώσει ό,τι υπάρχει: 3 Τσάμπιονς Λιγκ, έξι πρωταθλήματα, δύο
Κύπελλα, δύο Σούπερ Καπ σε μόλις 10 χρόνια παρουσίας στην ομάδα. Ατομικά έχει τρομακτικές
επιτυχίες έχοντας κερδίσει τρεις φορές τη Χρυσή Μπάλα της ΦΙΦΑ, άλλες τρεις το
Χρυσό Παπούτσι και 
πάει λέγοντας. Η φανέλα της Αλμπισελέστε, όμως, κουβαλά άλλη
βαρύτητα, άλλη ενέργεια, άλλες απαιτήσεις. Φορώντας το περιβραχιόνιο από το
2010, ο Λιονέλ Μέσι ξέρει πλέον καλά τα χούγια αυτής της φανέλας. Γι’ αυτό και
στο 65΄ του πρώτου ματς της Αργεντινής με αντίπαλο τη Βοσνία εκρήγνυται.
Πετυχαίνει ένα γκολ σήμα κατατεθέν και πανηγυρίζει βγάζοντας από μέσα του όλο
το άγχος που του μεταδίδει η ανυπομονησία ενός ολόκληρου λαού. Το διαμάντι
άστραπτε στο Μαρακανά. Να δούμε αν η λάμψη του αρκεί σ’ αυτή την κατά τα άλλα άνευρη,
απογοητευτική Αργεντινή.
4: Στημένα ματς και Παγκόσμια Κύπελλα
Στην επίσημη πρώτη του καλοκαιριού, στις 21 Ιουνίου, η Γκάνα εντυπωσιάζει. Σε ένα από τα καλύτερα ματς του Μουντιάλ μέχρι σήμερα αποσπά ισοπαλία 2-2 από τη Γερμανία, παίζοντας κατά διαστήματα φανταστικό ποδόσφαιρο και μπαίνοντας δυνατά στο παιχνίδι της πρόκρισης στους «16» του κόσμου. Ούτε 48 ώρες μετά, η χώρα της Αφρικής συγκλονίζει και πάλι. Το πρωτοσέλιδο της βρετανικής εφημερίδας Telegraph βάζει βόμβα στα θεμέλια της διοργάνωσης: «Συμφωνίες για στημένα ματς ρίχνουν βαριά σκιά στο Παγκόσμιο Κύπελλο», γράφει ο τίτλος. Η εφημερίδα μετά από έρευνα μηνών έφερε στο φως στοιχεία για συμφωνία της Γκάνας με παράνομο συνδικάτο στοιχηματισμού, το οποίο «στήνει» ματς. Το βίντεο είναι συγκλονιστικό. Ένας ατζέντης της ΦΙΦΑ (Κρίστοφερ Φορσάιθ) και το ανώτερο στέλεχος της Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας της Γκάνα (Ομπέντ Ενκέτια) υπερηφανεύονται πως: «Εάν θέλουμε ένα ματς να πάει 3-2, μπορεί να γίνει». Όπως γράφει η Telegraph, η… ταρίφα του στησίματος διεθνών φιλικών είναι μόλις 100.000 λίρες. Όλα αυτά ενώ λίγες βδομάδες πριν η ίδια εφημερίδα είχε αποκαλύψει πως το Κατάρ είχε δώσει μίζες ύψους 5 εκατομμυρίων δολαρίων για να πάρει το Μουντιάλ του 2022, σε μία από τις πλέον αμφιλεγόμενες αποφάσεις της ΦΙΦΑ. Όταν η σκιώδης ΦΙΦΑ θα «βγάλει» 2,25 δισ. από τη διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου στη Βραζιλία η… ηθική σκιά είναι συνολικότερη. Αφορά τα κολοσσιαία γήπεδα που χτίστηκαν στη Βραζιλία, την ώρα που ο λαός διαδήλωνε για τα στοιχειώδη: υγεία, παιδεία, εργασία. Αφορά τους σύγχρονους σκλάβους που επιστράτευσε το Κατάρ για να χτίσει τα δικά του στάδια «κοσμήματα», κυριολεκτικά με το αίμα των ανθρώπων που φέρνει με καραβάνια από τον Περσικό Κόλπο. Αφορά όλους εμάς που αγαπούμε το ποδόσφαιρο.
5: Δάγκωμα και… τιμωρία
Το μαγικό ραβδί του εκπληκτικού Σουάρες δεν ήταν αρκετό. Ένα γλίστρημα του κατά συρροή λαθέρ Στίβεν Τζέραντ στέρησε τον τίτλο της Πρέμιερ Λιγκ στην πιο ενθουσιαστική Λίβερπουλ των τελευταίων (πολλών) δεκαετιών. Ο Σουάρες καταξιωμένος ως ο κορυφαίος παίκτης της αγγλικής λίγκας είχε μπροστά του μία ακόμη μεγαλύτερη πρόκληση: Να κουβαλήσει την Ουρουγουάη στο Μουντιάλ. Πράγματι, επειδή η ιστορία έχει χιούμορ, ο Σουάρες έχοντας ήδη ανοίξει το σκορ εναντίον των Άγγλων, κι ενώ έχει προσωρινά ισοφαρίσει ο Ρούνεϊ, εκμεταλλεύεται το λανθασμένο γύρισμα (ποιου άλλου;) του Τζέραντ και γράφει το 2-1, δίνοντας ελπίδες πρόκρισης στην «Σελέστε». Έτσι, το ματς Ιταλία-Ουρουγουάη πήρε χαρακτήρα τελικού, με την Ιταλία να περνάει και με ισοπαλία. Δύο λεπτά προτού ο Γκοντίν βάλει το γκολ πρόκρισης των Ουρουγουανών, ο Λουίς Σουάρες για τρίτη φορά (!) στην καριέρα του δαγκώνει τον Τζιόρτιο Κιελίνι, δίχως να αποβληθεί. Λίγες μέρες μετά, η ΦΙΦΑ τον τιμωρεί για όλο το Μουντιάλ, με τον ίδιο τον Ουρουγουανό Πρόεδρο Βίλμαρ Βαλντές να παρεμβαίνει λέγοντας πως: «Μοιάζει σαν να πέταξαν την Ουρουγουάη εκτός Παγκοσμίου Κυπέλλου», καταγγέλλοντας τη μαφία της ΦΙΦΑ. Ο ίδιος ο Σουάρες δεν έχει πει κουβέντα, αλλά η εικόνα του να σκύβει πάνω από τον Κιελίνι, στερώντας από την ομάδα του και το ποδοσφαιρικό κοινό τον κορυφαίο παίκτη της χρονιάς, έχει ήδη γραφτεί στην ιστορία.
5+1: Η πραγματική έναρξη των αγώνων
Στο εναρκτήριο ματς η Βραζιλία είχε προηγηθεί των Κροατών με ένα πέναλτι «φάντασμα», γιατί οι διοργανωτές δεν θα μπορούσαν να χάσουν βαθμούς στο πρώτο ματς του Μουντιάλ. Επόμενο ματς και ο διαιτητής ακυρώνει δύο καθαρά γκολ του Μεξικανού Τζιοβάνι Ντος Σάντος. Παρότι τελικά το Μεξικό κερδίζει με 1-0 το Καμερούν, ήδη οι συζητήσεις για το Μουντιάλ περιορίζονταν στις αποφάσεις των διαιτητών. Ξεκινά, λοιπόν, το ματς των Ισπανών με 
τους Ολλανδούς. Πριν συμπληρωθεί το μισάωρο, οι Ισπανοί κερδίζουν ανύπαρκτο πέναλτι. Κάπου εκεί, ενώ έχεις αρχίσει να πιστεύεις πως θα είναι το Μουντιάλ των… διαιτητών, ο Ρόμπιν Φαν Πέρσι μετατρέπει το σώμα του σε σφεντόνα και περνά με το κεφάλι του την μπάλα πάνω από τον ανήμπορο να αντιδράσει Ίκερ Κασίγιας. Το Μουντιάλ ξεκίνησε! Μία στιγμή μαγείας που μας έκανε για πρώτη φορά να σηκωθούμε από τις θέσεις μας, να θυμηθούμε γιατί εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι ανά τον κόσμο παρακολουθούν μετά μανίας το Παγκόσμιο Κύπελλο, γνωρίζοντας πως είναι ένα (υπερ-κερδοφόρο) προϊόν και ως τέτοιο προφανώς είναι ως ένα βαθμό ελεγχόμενο. Κανείς, όμως, δεν μπορεί να ελέγξει την έμπνευση, τη φαντασία, την επινόηση της στιγμής. Και γι’ αυτό το γουστάρουμε.
