Η Ινάς Μαάμαρ, μία γυναίκα από την Παλαιστίνη, κρατά στην αγκαλιά της το άψυχο σώμα της 5χρονης ανιψιά της, της Σάλι, που σκοτώθηκε μαζί με την μητέρα και την αδελφή της από ισραηλινό πύραυλο που χτύπησε το σπίτι τους στο Χαν Γιούνες τον Οκτώβριο. Η γυναίκα μοιάζει να αγκαλιάζει με όλο το κορμί της τη σορό της μικρής Σάλι και να τη “νανουρίζει”. Το συγκλονιστικό “κλικ” του φωτορεπόρτερ του Reuters Μοχάμεντ Σάλεμ (Mohammed Salem) είναι η φωτογραφία που απέσπασε το πρώτο βραβείο του World Press Photo για το έτος 2024.
Ο Μοχάμεντ Σάλεμ βρισκόταν στο νοσοκομείο Νάσερ του Χαν Γιούνες στις 17 Οκτωβρίου όταν είδε την 36χρονη Ινάς Αμπού Μαάμαρ στο νεκροτομείο να κρατά σφιχτά στην αγκαλιά της το σώμα του νεκρού κοριτσιού τυλιγμένο σε σάβανο. Η φωτογραφία τραβήχτηκε 10 ημέρες μετά την έναρξη του πολέμου στην Γάζα.
«Ήταν μία δυνατή και θλιβερή στιγμή και αισθάνθηκα ότι η εικόνα συνόψιζε με την ευρεία έννοια αυτό που συνέβαινε στην Λωρίδα της Γάζας», δήλωσε ο Μοχάμεντ Σάλεμ, αναφέρεται στην ανακοίνωση του World Press Photo.
«Οι άνθρωποι βρίσκονταν σε σύγχυση, έτρεχαν από το ένα μέρος στο άλλο με αγωνία για να μάθουν για την τύχη των αγαπημένων τους και πρόσεξα αυτήν την γυναίκα που κρατούσε το σώμα του κοριτσιού και δεν το άφηνε».
Η Ινάς Μαάμαρ, κρατά στην αγκαλιά της το άψυχο σώμα της ανιψιάς της που σκοτώθηκε από ισραηλινό πύραυλο στο Χαν Γιούνες τον Οκτώβριο του 2023 - Credit: Mohammed Salem, Palestine, Reuters
Ο Μοχάμεντ Σάλεμ είναι Παλαιστίνιος, 39 ετών, και εργάζεται για το Reuters από το 2003. Εχει κερδίσει και το βραβείο του World Press Photo του 2010. Η γυναίκα του γέννησε το παιδί τους λίγες ημέρες πριν να τραβήξει αυτήν την φωτογραφία.
«Είναι μία πραγματικά βαθιά συγκινητική εικόνα… Όταν την δεις, με κάποιον τρόπο δεν σου φεύγει από το μυαλό», δήλωσε, σύμφωνα με το Αθηναϊκό και Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, η πρόεδρος της κριτικής επιτροπής του Βραβείου, Φιόνα Σιλντς.
“Ιστορία της Χρονιάς”
Η Νοτιοαφρικανή Lee-Ann Olwage, ντοκιμαντερίστρια και φωτογράφος του περιοδικού GEO, κέρδισε το βραβείο «Ιστορία της Χρονιάς» με το πορτρέτο μίας οικογένειας από την Μαδαγασκάρη που αφηγείται την ζωή της με έναν παππού που πάσχει από άνοια.
Στη Μαδαγασκάρη, η έλλειψη δημόσιας ενημέρωσης για τη άνοια σημαίνει ότι οι άνθρωποι που εμφανίζουν συμπτώματα απώλειας μνήμης, συχνά στιγματίζονται. Εδώ και χρόνια, 41χρονη Fara Rafaraniriana φροντίζει τον 91χρονο πατέρα της Paul Rakotozandriny, ή αλλιώς «Dada Paul» ο οποίος πάσχει από άνοια.
Ο Dada Paul και η εγγονή του ετοιμάζονται για την εκκλησία. Credit: Lee-Ann Olwage, South Africa, for GEO.
«Η ιστορία αυτή ασχολείται με ένα οικουμενικό πρόβλημα υγείας μέσα από το πρίσμα της οικογένειας και της φροντίδας», ανακοίνωσε η κριτική επιτροπή.
Η Fara Rafaraniriana πάει στην εκκλησία με την κόρη και τον πατέρα της. Credit: Lee-Ann Olwage, South Africa, for GEO.
«Οι εικόνες συνδυάζονται με θέρμη και τρυφερότητα, υπενθυμίζοντας την αγάπη και την εγγύτητα που είναι αναγκαίες σε περίοδο πολέμου και επιθέσεων σε ολόκληρο τον κόσμο».
Η Fara και η κόρη της. Credit: Lee-Ann Olwage, South Africa, for GEO.
Long Terme: Το δράμα στα σύνορα ΗΠΑ με Μεξικό
Ο φωτογράφος Αλεχάντρο Σεγκάρα (Alejandro Cegarra) από την Βενεζουέλα κέρδισε το βραβείο στην κατηγορία «long terme» με την μονοχρωματικές φωτογραφίες των μεταναστών και των αιτούντων άσυλο που προσπαθούν να διασχίσουν τα νότια σύνορα του Μεξικού και τραβήχτηκαν για λογαριασμό των New York Times από το Bloomberg.
Ο Ruben Soto, μετανάστης από τη Βενεζουέλα με την Rosa Bello. Γνωρίστηκαν στο Μεξικό και ερωτεύτηκαν στον δρόμο για τις ΗΠΑ. Credit: Alejandro Cegarra, Venezuela, The New York Times/Bloomberg.
Από το 2019, το Μεξικό έχει μετατραπεί από μια χώρα που καλωσόριζε μετανάστες και αιτούντες άσυλο στα νότια σύνορά της σε μια χώρα που επιβάλλει αυστηρή μεταναστευτική πολιτική, πολύ παρόμοια με εκείνη των Ηνωμένων Πολιτειών. Οι μεταναστευτικές και εξωτερικές πολιτικές που εφαρμόζονται κατά καιρούς από τις κυβερνήσεις των ΗΠΑ, τα πρωτόκολλα για την πανδημία του κορονοϊού και οι πολιτικές και οικονομικές αναταραχές σε όλη την Κεντρική και Νότια Αμερική συμβάλλουν στην συνεχιζόμενη κρίση στα σύνορα του Μεξικού. Αυτοί οι παράγοντες εκθέτουν τις οικογένειες μεταναστών στη βία, τη διαφθορά και σε επισφαλείς συνθήκες στις συνοριακές πόλεις.
Ένας μετανάστης περπατά πάνω σε ένα εμπορικό τρένο γνωστό ως "Το Θηρίο". Credit: Alejandro Cegarra, Venezuela, The New York Times/Bloomberg.
Λαμβάνοντας υπόψη τη δική του εμπειρία μετανάστευσης από τη Βενεζουέλα στο Μεξικό το 2017, ο φωτογράφος Αλεχάντρο Σεγκάρα ξεκίνησε αυτό το project το 2018 για να καταγράψει την κατάσταση αυτών των εξαιρετικά ευάλωτων μεταναστευτικών κοινοτήτων και να επισημάνει, με σεβασμό και ευαισθησία, την ανθεκτικότητά τους.
Ο Κάρλος Μενδόζα, ένας μετανάστης από τη Βενεζουέλα, διασχίζει τον ποταμό Ρίο Γκράντε για να ζητήσει άσυλο στις Ηνωμένες Πολιτείες. Credit: Alejandro Cegarra, Venezuela, The New York Times/Bloomberg.
Αιτούντες Άσυλο περιμένουν στις πύλες του Mexican Commission for Aid to Refugees. Credit: Alejandro Cegarra, Venezuela, The New York Times/Bloomberg.
“Ανοιχτό format”
Στην κατηγορία «ανοιχτό format» η Ουκρανή Γιούλια Κοσετόβα κέρδισε το βραβείο για την ιστοσελίδα της «που συνδυάζει φωτορεπορτάζ με το στιλ ντοκιμαντέρ του προσωπικού ημερολογίου που δείχνει στον κόσμο τι σημαίνει να ζεις με τον πόλεμο ως καθημερινή πραγματικότητα».
Πηγή:news247.gr
