Του ΤΑΣΟΥ ΘΩΜΑ
«Η πόλη είναι έτοιμη να πέσει», δήλωσε ο Τούρκος Πρόεδρος, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ενώ οι τζιχαντιστές φαίνονταν να καταλαμβάνουν το Κομπάνι παρά την αντίσταση των κουρδικών δυνάμεων, αλλά και τους νέους αμερικανικούς βομβαρδισμούς.
«Οι αεροπορικές επιδρομές δεν θα σταματήσουν τους τρομοκράτες της ISIS. Χρειαζόμαστε μία ζώνη απαγόρευσης πτήσεων, ασφαλείς ζώνες μαζί με εκπαίδευση και εξοπλισμό της μετριοπαθούς αντιπολίτευσης στη Συρία» δήλωσε ο Τούρκος πρόεδρος. Ουσιαστικά με αυτό τον τρόπο αποσαφήνισε και τον εκβιασμό του προς την Αμερική: Ο Ομπάμα θέλει να γίνει η Άγκυρα η επί του εδάφους δύναμη, όμως ο Ερντογάν αρνείται όσο οι ΗΠΑ δεν αναλαμβάνουν δράση για να εκδιωχθεί ο Μπασάρ αλ Άσαντ. Άλλωστε, ο Ερντογάν από την περασμένη εβδομάδα μπορεί ανά πάσα στιγμή να διατάξει στρατιωτική επέμβαση, καθώς έχει λάβει την έγκριση της τουρκικής εθνοσυνέλευσης.
Μπορεί να βοηθήσει στο Κομπάνι;
Ο Ερντογάν δήλωσε: «Πρέπει να υπάρξει συνεργασία με εκείνους που μάχονται στο έδαφος». Ωστόσο, αυτό δεν ισχύει για την περίπτωση της πόλης Κομπάνι. Εκεί μάχονται κουρδικές δυνάμεις του YPG (Μονάδες Άμυνας του Λαού), το οποίο είναι το συριακό παρακλάδι του ΡΚΚ. Κοινώς; Για την Τουρκία το YPG αποτελεί πολύ μεγαλύτερο εχθρό από τους ίδιους τους τζιχαντιστές! Την ώρα, λοιπόν, που μαύροι καπνοί από το Κομπάνι φτάνουν μέχρι την Τουρκία, ο Ερντογάν φαντάζει απίθανο να στείλει τουρκικές δυνάμεις προς υπεράσπιση των Κούρδων μαχητών.
Τουναντίον. «Τούρκοι στρατιώτες κάθονται και κοιτούν τις μάχες από τα τεθωρακισμένα τους οχήματα και δεν έχουν επιτρέψει σε Σύρους και Τούρκους Κούρδους να περάσουν τα σύνορα για να πολεμήσουν εναντίον του Ισλαμικού Κράτους», γράφουν οι σημερινοί Τάιμς της Νέας Υόρκης. Δεν χαρίζονται ούτε στο ελάχιστο στον Ερντογάν. Γράφουν: «Οι τουρκικές αρχές δεν έχουν επιτρέψει στο YPG να παραλάβει προμήθειες ή οπλισμό εκτός αν δεχτεί κάποιους όρους, τους οποίους είναι αδύνατον πολιτικά να δεχτούν».
Οι Αμερικανοί «καρφώνουν» το ρόλο του Ερντογάν. Καμία πρόθεση δεν έχει η Άγκυρα να σταματήσει τους τζιχαντιστές, όταν αυτοί καταλαμβάνουν μία πόλη που ανήκει σε ημιαυτόνομη κουρδική περιοχή μέσα στη Συρία. Η υπόθεση είναι λίγο πολύ γνωστή: Όταν ξεκίνησε ο συριακός εμφύλιος, η ενίσχυση των αντικαθεστωτικών από τον Ερντογάν έκανε τον Άσαντ να ανταποδώσει, ουσιαστικά μετατρέποντας την περιοχή σε ντε φάκτο κουρδική. Αυτό που φοβάται παραπάνω ο Ερντογάν είναι η ένωση των Κούρδων του Ιράκ, τους οποίους ενισχύει επίσημα η Δύση, με τους Κούρδους της Συρίας.
Το μέλλον του Άσαντ
Η πίεση της Τουρκίας προς την Αμερική θα συνεχιστεί. Όσο δεν υπάρχουν άλλες διαθέσιμες επί του εδάφους δυνάμεις, η Άγκυρα θα έχει ισχυρό διαπραγματευτικό χαρτί και το πρώτο που θέλει είναι: Η πτώση του Άσαντ. Δεν πρόκειται για κάτι απλό. Ο Άσαντ έχει αντέξει εδώ και τρία χρόνια κυρίως ελέω των ισχυρών διεθνών του συμμάχων. Ακόμη κι αν το Ιράν φαίνεται να μην καίγεται να τον βοηθήσει, πώς θα αντιδράσει ο Πούτιν αν οι Αμερικανοί ολοκληρώσουν την ανατροπή όλων των εχθρικών προς τις ΗΠΑ ηγέτες της Μέσης Ανατολής; Είναι ένα σημαντικό ερώτημα, άλλα, όχι αρκετό για να σταματήσει τις νέες μεθοδεύεις του Πενταγώνου και ο Άσαντ μπορεί να μετανιώσει πικρά που δεν καταδίκασε εξ αρχής τους αμερικανικούς βομβαρδισμούς.
