Όταν ο Μπάρακ Ομπάμα κάλεσε τον Τσακ Χέιγκελ στον Λευκό Οίκο για την σεμνή τελετή αποχώρησής του από τον Πεντάγωνο ήταν πολύ προσεκτικός: Δεν ήθελε να πει ούτε κουβέντα για την σύγκρουση εντός των τειχών.
Τον τελευταίο μήνα, Ομπάμα και Χέιγκελ ήρθαν σε ρήξη για την πολιτική των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή, μέσω δύο απόρρητων επιστολών που βγήκαν στο φως της δημοσιότητας. Από τις 29 Οκτωβρίου, οι Τάιμς της Νέας Υόρκης δημοσιεύουν φήμες (τότε) πως ο Ομπάμα σκοπεύει να απολύσει τον Χέιγκελ. Ο λόγος που αναφέρει η κορυφαία αμερικανική εφημερίδα, Δημοκρατικών αισθημάτων, είναι ένα 2σέλιδο μέμο που έστειλε ο Χέιγκελ στην σύμβουλο Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ, Σούζαν Ράις.
Στο μέμο αυτό ο Χέιγκελ έγραφε πως διαπιστώνει έλλειψη σαφήνειας «ως προς την αντιμετώπιση του Σύρου δικτάτορα Μπασάρ αλ Άσαντ» από την πλευρά της Αμερικής. «Αυτό», έγραφε, «μπορεί να στοιχίσει ακριβά στην αμερικανική εκστρατεία εναντίον του Ισλαμικού Κράτους». Όπως έγραφαν οι Τάιμς, στόχος του Χέιγκελ ήταν να ακολουθήσει ο Λευκός Οίκος πιο σκληρή στάση εναντίον του Άσαντ.
Το αμερικανικό δίκτυο FOX μεταδίδει πως «ο Χέιγκελ ξεσπαθώνει κατά της στρατηγικής του Λευκού Οίκου στη Συρία σε memo προς την Σούζαν Ράις».
Ούτε μία εβδομάδα μετά, στις 6 Νοεμβρίου, η Wall Street Journal δημοσιεύει πως ο Μπάρακ Ομπάμα έχει στείλει προσωπικό γράμμα στον Ανώτατο Ηγέτη του Ιράν, Αλί Χομεϊνί, σχετικά με την εκστρατεία των ΗΠΑ στη Συρία. Σύμφωνα με τις πηγές της αμερικανικής εφημερίδας, ο Ομπάμα στο γράμμα αυτό διαβεβαίωνε τον Χομεϊνί πως τα δυτικά στρατεύματα δεν θα στραφούν εναντίον του Σύρου Προέδρου. Ο Λευκός Οίκος ποτέ δεν επιβεβαίωσε την ύπαρξη αυτής της επιστολής με τον εκπρόσωπο του Ομπάμα να δηλώνει πως «Δεν είμαι σε θέση να συζητήσω τις προσωπικές επικοινωνίες του Προέδρου με οποιονδήποτε ηγέτη».
Ο Ανώτατος Ηγέτης του Ιράν, Αλί Χομεϊνί.
Η Άγκυρα απομακρύνεται;
Ο Μπάρακ Ομπάμα, λοιπόν, απέλυσε τον άνθρωπο που στεκόταν πιο κοντά στην Τουρκία. Είναι γνωστό πως ο Ερντογάν ζητά επιβεβλημένα από τις ΗΠΑ να μετατρέψουν την επέμβαση κατά του Ισλαμικού Κράτους σε μία επέμβαση και κατά του Άσαντ. Δεν θα είναι άλλωστε η πρώτη φορά που οι ΗΠΑ δρουν με αυτό τον τρόπο (στην περίπτωση της Λιβύης αρχικά η Δύση θα εξασφάλιζε μία ζώνη εναέριου ελέγχου: Όταν είδαν πως δεν αρκεί για να πέσει ο Καντάφι έστειλαν και χερσαίες δυνάμεις). Ωστόσο, ο Ομπάμα αρνείται να ενδώσει στην τουρκική ατζέντα. Έτσι, όσο η Τουρκία αρνείται να συμβιβαστεί με τις επιλογές του Λευκού Οίκου, η Ουάσιγκτον συνεχίζει την προσέγγιση που έχει ξεκινήσει με την Τεχεράνη, κάτι που αποτελεί κόλαφο όχι μόνο για την Άγκυρα, αλλά και για το Ριάντ και το Τελ Αβίβ.
Μένει να αποδειχτεί αν η απόλυση του Χέιγκελ θα αποτελέσει σημάδι της συνέχισης της ήδη χαραγμένης στρατηγικής των ΗΠΑ στην Μέση Ανατολή (προσέγγιση με Ιράν, μη εμπλοκή κατά του Άσαντ) ή αν η εχθρική προς τον Ομπάμα Γερουσία θα κάνει ότι μπορεί για να δημιουργήσει μία νέα αναταραχή, υπηρετώντας με αυτό τον τρόπο τα συμφέροντα ισχυρών στην Αμερική λόμπι. Όπως κι αν έχει, όταν το Ισλαμικό Κράτος έχει φτάσει να ελέγχει μία πόλη της Λιβύης δίπλα στα αιγυπτιακά σύνορα και απέναντι από την Κρήτη είναι σαφές πως οι εξελίξεις αναμένονται ραγδαίες.
ΤΑΣΟΣ ΘΩΜΑΣ
