Ο διάσημος νομπελίστας οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν είναι κάθετος: Δεν φταίει ούτε η Ελλάδα, ούτε η Ιταλία, ούτε η Γαλλία για την ευρωπαϊκή κρίση χρέους. Φταίει η κυβέρνηση του Βερολίνου.
«Η οικονομία των ΗΠΑ μοιάζει να σκαρφαλώνει έξω από την μαύρη τρύπα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Δυστυχώς κανείς δεν μπορεί να πει το ίδιο για την Ευρώπη, το έτερο επίκεντρο της κρίσης. Η ανεργία στις χώρες της ευρωζώνης είναι περίπου διπλάσια απ’ αυτή των ΗΠΑ, ενώ ο πληθωρισμός είναι πολύ κάτω των δηλωμένων στόχων και ο αποπληθωρισμός έχει γίνει ένας πολύ πιθανός κίνδυνος», γράφει ο Κρούγκμαν στο άρθρο του στους New York Times με τίτλο «Being Bad Europeans» (σ.σ. Κακοί Ευρωπαίοι).
Ο Κρούγκμαν γράφει πως για την κατάσταση της Ευρώπης δεν φταίνε οι «συνήθεις ύποπτοι», Ελλάδα, Ισπανία, Ιταλία ή ακόμη και Γαλλία. Ο Αμερικανός ρίχνει την ευθύνη στους Γερμανούς. Για να μας αποδείξει πως φταίει το Βερολίνο κάνει μία σύγκριση ανάμεσα σε Γερμανία και Γαλλία: «Από το 1999 όταν και εκδόθηκε το ευρώ, ο πληθωρισμός της Γαλλίας έχει αυξηθεί κατά 1,7% σε ετήσια βάση, ενώ το κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος έχει αυξηθεί κατά 1,9% ετησίως. Και τα δυο νούμερα ευθυγραμμίζονται με τον στόχο της ΕΚΤ και ακολουθούν παραπλήσια αλλαγή με αυτή των ΗΠΑ. Αντιθέτως, η Γερμανία συμπεριφέρεται με ανάρμοστο τρόπο, με τις τιμές και το κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος να αυξάνονται κατά 1% και 0,5% αντιστοίχως».
Το ίδιο ισχύει και για την Ιταλία ή την Ισπανία. «Με άλλα λόγια», γράφει ο Κρούγκμαν, «το πρόβλημα ανταγωνιστικότητας της Ευρώπης προκαλείται από την πολιτική της Γερμανίας, η οποία εξάγει πληθωρισμό στους γείτονές της».
Οι ευθύνες στις λάθος χώρες
Ο Κρούγκμαν είναι ξεκάθαρος. Χωρίς να κάνει καμία προσπάθεια να «αθωώσει» πλήρως τις χώρες του ευρωπαϊκού νότου προσπαθεί να στρέψει την προσοχή στις μεγάλες αποφάσεις της Ευρωζώνης και της Κομισιόν, τις οποίες σίγουρα δεν λαμβάνει η Αθήνα, η Ρώμη, η Μαδρίτη ή οι… Βρυξέλλες!
Γράφει συγκεκριμένα: «Δεν αρνούμαι ότι η ελληνική κυβέρνηση συμπεριφέρθηκε ανεύθυνα πριν την κρίση, ή ότι η Ιταλία έχει μεγάλο πρόβλημα με την στασιμότητα της παραγωγής. Όμως η Ελλάδα είναι μια μικρή χώρα της οποίας η δημοσιονομική ένδεια ήταν μοναδική, ενώ τα μακροχρόνια προβλήματα της Ιταλίας δεν είναι η πηγή της αποπληθωριστικής κίνησης της Ευρώπης».
«Ωστόσο», γράφει, «αν προσπαθήσεις να βρεις τις χώρες των οποίων οι πολιτικές ήταν πλήρως ανάρμοστες πριν την κρίση, συνεχίζουν να πλήττουν την Ευρώπη μετά την κρίση και αρνούνται να πάρουν το μάθημά τους από την γνώση και την εμπειρία, τότε όλα δείχνουν προς τη Γερμανία ως το χειρότερο ηθοποιό».
Για να καταλάβετε τη σχιζοφρένεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Κομισιόν μετά βίας ενέκρινε και μάλιστα με απειλές για πρόστιμα, τον προϋπολογισμό της Γαλλίας. Κάποιος θα υπέθετε πως η Γαλλία βρίσκεται να πουλάει ομόλογα σε τιμές ρεκόρ στις αγορές και άλλα τέτοια. Τουναντίον, το Παρίσι δανείζεται με ποσοστό 1%, πιθανώς το καλύτερο στην ιστορία του και μόλις 0,3% πάνω από το Βερολίνο!
«Θα λύσετε το πρόβλημα;»
«Τι θα λέγατε να λύνατε το πρόβλημα του πολύ μικρού πληθωρισμού της Γερμανίας», ρωτάει ρητορικά ο Κρούγκμαν. «Αυτό που παρακολουθούμε είναι η καταστροφική δύναμη κακών ιδεών. Βεβαίως δεν φταίει μονάχα η Γερμανία – μπορεί να είναι ένας μεγάλος παίκτης της Ευρώπης, όμως η δύναμή της εξαρτάται και από το γεγονός πως η ευρωπαϊκή ελίτ έχει πιστέψει την ίδια λανθασμένη αφήγηση», γράφει και κλείνει λέγοντας: «Απλώς αναρωτιέμαι τι πρέπει να γίνει ώστε η πραγματικότητα να τους ξυπνήσει».
