«Η Ευρωζώνη δεν διαθέτει διαδικασίες για αντιμετώπιση των κρατών που έχουν μεγάλα χρέη και δεν έχουν πλέον πρόσβαση στις αγορές», αναφέρει το τρισέλιδο έγγραφο, το οποίο περιήλθε στην κατοχή της γερμανικής εφημερίδας Handelsblatt.
Γι’ αυτόν τον λόγο η αναδιάρθρωση των χρεών των κρατών είναι νομικά και πρακτικά δύσκολη και συνήθως γίνεται πολύ αργά, προσθέτει.
Αυτό προκαλεί οικονομικές και κοινωνικές δυσκολίες οι οποίες μπορούν να οξύνουν την κρίση.
Ο Σόιμπλε προτείνει σε αυτό το έγγραφο μια διαδικασία αναδιάρθρωσης των χρεών μιας χώρας: Στα κρατικά ομόλογα των χωρών της ευρωζώνης θα πρέπει να περιλαμβάνεται ένας όρος, που θα αναγκάζει όλους τους ομολογιούχους να συμμετέχουν σε ένα πιθανό κούρεμα του χρέους.
Αμέσως μόλις η χώρα αυτή λάβει βοήθεια από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας θα πρέπει να «παρατείνεται αυτόματα» ο χρόνος ωρίμανσης των ομολόγων της.
Επίσης θα πρέπει να γίνεται ανάλυση της βιωσιμότητας του χρέους της εν λόγω χώρας από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Σύμφωνα με τον Σόιμπλε, οι τράπεζες και τα κράτη συνδέονται με έναν καταστροφικό τρόπο. Η χρεοκοπία μας τράπεζας μπορεί να ωθήσει μια χώρα στην οικονομική κρίση, αλλά και αντίστροφα η πολιτική που ακολουθεί μια χώρα μπορεί να προκαλέσει αναταραχή στις αγορές.
Ο Γερμανός υπουργός θέλει να σπάσει αυτόν τον φαύλο κύκλο.
Προς αυτή την κατεύθυνση προτείνει να αλλάξουν οι κανόνες για τα κρατικά ομόλογα, τα οποία πλέον δεν θα πρέπει να θεωρούνται επενδύσεις που δεν ενέχουν κίνδυνο.
Μέχρι στιγμής οι τράπεζες δεν διαθέτουν δίχτυ ασφαλείας για την περίπτωση που καταρρεύσουν τα κρατικά ομόλογα.
Ο Σόιμπλε θέλει να το αλλάξει αυτό, τονίζοντας μάλιστα ότι η Ευρώπη δεν θα πρέπει να περιμένει να υπάρξει συμφωνία σε παγκόσμιο επίπεδο προς αυτή την κατεύθυνση, αλλά θα πρέπει να προχωρήσει μόνη της.
Εξάλλου σε αυτό το έγγραφο ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών επικρίνει και τον ρόλο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας επισημαίνοντας ότι δεν μπορεί να είναι υπεύθυνη για τον έλεγχο των μεγάλων ευρωπαϊκών τραπεζών και παράλληλα να ασκεί νομισματική πολιτική.
Ο Σόιμπλε υποστηρίζει ότι η νομισματική πολιτική θα πρέπει να είναι ανεξάρτητη. Για να γίνει κάτι τέτοιο όμως είναι απαραίτητη η αλλαγή των ευρωπαϊκών συνθηκών, κάτι που θα αργήσει να γίνει. Όμως ο Γερμανός υπουργός ζητεί τουλάχιστον να υπάρξει μια σχετική συμφωνία.
