Ο τίτλος της Guardian γράφει «Μία γεύση Ελλάδας στη Θεσσαλονίκη: Ο δήμαρχος της πόλης για το μέλλον της γαστρονομικής πρωτεύουσας της χώρας» και συνεχίζει στον υπότιτλο «Στον Γιάννη Μπουτάρη, δήμαρχο της δεύτερης μεγαλύτερης πόλης στην Ελλάδα, έχει πιστωθεί η μετατροπή της πόλης σε ένα «νησί ελπίδας» κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης». Η βρετανίδα δημοσιογράφος Lizzie Enfield ταξίδεψε στην πόλη μας και μίλησε με τον Γιάννη Μπουτάρη.
Σε όλο το κείμενο, ο Γ. Μπουτάρης «μιλάει» απευθείας στους Βρετανούς και σε κανένα σημείο δεν παρεμβάλλεται η βρετανίδα δημοσιογράφος. Ας διαβάσουμε την «ξενάγηση» του δημάρχου. «Ο κόσμος της Θεσσαλονίκης είναι γεμάτος από ενέργεια και καινοτόμες ιδέες - έχει δείξει ότι μπορεί να μεγαλουργήσει σε δυσμενείς καιρούς, αλλά θεωρώ ότι το Grexit θα ήταν μια καταστροφή. Η Θεσσαλονίκη είναι η μεγαλύτερη φοιτητική πόλη της Ελλάδας – εδώ υπάρχουν τέσσερα πανεπιστήμια. Προσπαθήσαμε να δημιουργήσουμε ευκαιρίες για αυτούς τους νέους ανθρώπους, ώστε δίπλα στα αρχαία μνημεία της πόλης να έχουμε την ανάδυση νέων, φρέσκων επιχειρήσεων.
Ο τρόπος και ο ρυθμός ζωής στη Θεσσαλονίκη είναι διαφορετικός από άλλες πόλεις. Έχουμε μια έκφραση, Χαλαρά, που σημαίνει ότι παίρνουμε τα πράγματα όπως έρχονται. (Σ.σ. Οι ρυθμοί) είναι πιο αργοί, πιο χαλαροί, ο κόσμος λέει καλημέρα ο ένας στον άλλο και δεν χρειάζεται να έχεις οργανόγραμμα. Μπορείς απλά να περπατάς στην πόλη, να βλέπεις τα αξιοθέατα και να σταματάς να φας εξαιρετικό φαγητό.
Θεωρώ ότι είναι σημαντικό να μην αφήνουμε τις πόλεις να γίνονται μουσεία. Πρέπει να επιτρέπεται σε κάθε νέα γενιά να αφήσει το δικό της αποτύπωμα. Η τέχνη του δρόμου (σ.σ. street art) είναι μια πληθωρική, σύγχρονη έκφραση των ανθρώπινων ενδιαφερόντων και προσπάθησα να διασφαλίσω ότι θα ανθίσει εδώ. Υπάρχει μια τεράστια τοιχογραφία σε ένα κτίριο στο ανατολικό τέλος της οδού Τσιμισκή, το οποίο δείχνει ένα πουλί με αλυσίδες στην ουρά του, να πετά πάνω από μια σκεπτική γυναίκα. Έγινε το 2012 με αφορμή την 100ή επέτειο της απελευθέρωσης της πόλης από τον Οθωμανικό ζυγό.
Οι Θεσσαλονικείς έχουν ζήσει αμέτρητες επιδρομές και φυσικές καταστροφές. Η ιστορία της πόλης δημιουργεί μια κοσμοπολίτικη ατμόσφαιρα -υπήρξε μέρος της ελληνικής, ρωμαϊκής, βυζαντινής και οθωμανικής αυτοκρατορίας. Στις αρχές του τελευταίου αιώνα ήταν γνωστή ως η Ιερουσαλήμ των Βαλκανίων, αλλά σχεδόν το ένα τέταρτο των 56.000 Εβραίων στάλθηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Σχεδιάσουμε να κατασκευάσουμε ένα μνημείο του Ολοκαυτώματος στον σιδηροδρομικό σταθμό.
Η Θεσσαλονίκη είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη στην Ελλάδα, αλλά η πρώτη στη γαστρονομία. Η γύρω περιοχή είναι πολύ εύφορη και η θάλασσα είναι το κατώφλι μας, έτσι ο συνδυασμός φρέσκων τοπικών προϊόντων με μια νέα γενιά σεφ την καθιστά ένα υπέροχο μέρος για φαγητό. Το ουζερί Αριστοτέλους είναι το αγαπημένο μου: Είναι κρυμμένο μέσα σε μια ήσυχη αυλή, ακριβώς έξω από την τεράστια πλατεία Αριστοτέλους, που είναι η μεγαλύτερη στην Ελλάδα, και έχει πολύ καλό μενού. Μου αρέσει ο ελληνικός μεζές, όπου παραγγέλνεις πέντε ή έξι διαφορετικά κρεατικά ή θαλασσινά και τα μοιράζεσαι με φίλους.
Ήμουν αλκοολικός και έχω υπάρξει νηφάλιος εδώ και 24 χρόνια. Παρότι δεν πίνω πια, εξακολουθεί να μου αρέσει η ατμόσφαιρα σε μπαρ, όπως το Zucca. Οι DJs δεν παίζουν απλά μουσική. Δημιουργούν μία ατμόσφαιρα γεμάτη ενέργεια και ζωή.
Η Θεσσαλονίκη βρίσκεται στο κέντρο της ακμάζουσας ελληνικής παραγωγής κρασιών. Όλη μου τη ζωή δούλευα για την οικογενειακή μου επιχείρηση κρασιών και τώρα την διοικώ μαζί με τα παιδιά μου. Όλες οι μεγάλες εταιρείες έχουν τη βάση τους εδώ και οι επισκέπτες μπορούν να απολαύσουν διαδρομές κρασιού στους αμπελώνες της περιοχής. Τα καλύτερα κρασιά βρίσκονται σε αυτό το μέρος της Βόρειας Ελλάδας.
Θα ήθελα να απαγορεύσω τα αυτοκίνητα στο κέντρο της πόλης. Οι Έλληνες είναι πολύ προσκολλημένοι στα οχήματά τους, έτσι δεν είναι ένα εύκολο για εκτέλεση πλάνο, αλλά έχουμε ξεκινήσει με ελεύθερες Κυριακές στο παραλιακό μέτωπο του κέντρου της πόλης. Θέλω να με θυμούνται ως τον δήμαρχο που απελευθέρωσε την πόλη από το ζυγό των αυτοκινήτων.
Μία αγαπημένη μου συνήθεια είναι να περιδιαβαίνω την παλιά πόλη. Ένα από τα αγαπημένα μου μέρη είναι η Βυζαντινή εκκλησία του Αγίου Νικολάου του Ορφανού του 14ου αιώνα, μέσα από το ανατολικό τείχος. Εκεί, είναι εύκολο να φανταστείς πόσες ζωές έχει αγγίξει. Είναι ένα μέρος που σε καθηλώνει και σου υπενθυμίζει πως είμαστε όλοι περαστικοί, μονάχα ένα πολύ μικρό κομμάτι μιας πολύ μεγαλύτερης εικόνας», καταλήγει το κείμενο του δημάρχου για την Guardian.
Οι φωτογραφίες είναι από την guardian.co.uk.
