Το Ειρηνοδικείο Αμαρουσίου δικαίωσε 13 υπαλλήλους νομικού προσώπου, κρίνοντας ότι η πλήρης κατάργηση των δώρων Χριστουγέννων και Πάσχα, αλλά και του επιδόματος θερινής αδείας, σε υπαλλήλους απασχολούμενους με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου σε νομικά πρόσωπα, όπου ισχύει το Ενιαίο Μισθολόγιο, είναι αντισυνταγματική και αντίθετη σε υπερνομοθετικής ισχύος διατάξεις.
Κατόπιν αυτού, όπως αναφέρει το ΑΠΕ-ΜΠΕ, το νομικό πρόσωπο υποχρεώθηκε να καταβάλει αναδρομικά τα τρία επίμαχα δώρα, για την τελευταία πενταετία στους 13 υπαλλήλους.
Συγκεκριμένα, 13 υπάλληλοι απασχολούμενοι με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου, προσέφυγαν, με δικηγόρο τον Γεώργιο Μελισσάρη, στο Ειρηνοδικείο Αμαρουσίου, κατά της Αθλητικής Ομοσπονδίας όπου εργάζονταν, διεκδικώντας αναδρομικά την καταβολή των επίμαχων δώρων της τελευταίας πενταετίας.
Προγενέστερα, η Ομοσπονδία, η οποία επιχορηγείται τακτικά από το κράτος, σε ποσοστό που υπερβαίνει το ήμισυ του ετήσιου προϋπολογισμού της, είχε παύσει να καταβάλλει τα επίμαχα επιδόματα, εφαρμόζοντας, ουσιαστικά, την υποπαράγραφο Γ.1. του ν. 4093/2012.
Ωστόσο, η ειρηνοδίκης, Αγγελική Σακελλαρίου, στην απόφασή της, κατ’ αρχάς επισημαίνει, ότι η επίμαχη κατάργηση των εν λόγω δώρων, δεν θεσπίσθηκε νομίμως, για τους αυτούς ακριβώς λόγους για τους οποίους και οι λοιπές περικοπές μισθών και συντάξεων που θέσπισε ο ν. 4093/2012 έχουν κριθεί αντισυνταγματικές, με σειρά αποφάσεων της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Έτσι, έκρινε ότι η περικοπή των εν λόγω δώρων είναι αντίθετη σε πλειάδα συνταγματικών άρθρων (άρθρα 2, 4, 21, 22, 25 και 93), ενώ προσκρούει και στο Πρώτο Πρόσθετο Πρωτόκολλο της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) και στον Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Χάρτη.
Παράλληλα, επισημαίνει η δικαστική απόφαση, «η μισθολογική κατάσταση των επίμαχων υπαλλήλων ρυθμίζονταν από τους Ν. 4024/2011 και Ν. 4093/2012, συμμορφούμενη δε προς τον τελευταίο, η εναγομένη Ομοσπονδία προέβη στην εξ ολοκλήρου κατάργηση των επιδομάτων εορτών Πάσχα, Χριστουγέννων και αδείας, η οποία και συνεχίσθηκε μετά τη θέση σε ισχύ από 1.1.2016 του ν. 4354/2015 (άρθρο 34), ελλείψει αντιθέτου προβλέψεως».
Συνεχίζει το Ειρηνοδικείο, ότι «οι επίμαχες διατάξεις τυγχάνουν ανεφάρμοστες ως αντικείμενες στο Σύνταγμα και στις έχουσες υπερνομοθετική ισχύ διατάξεις των διεθνών συνθηκών, εφόσον στερούν από τους ενάγοντες το δικαιούμενο ικανοποιητικό και αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης».
Έτσι, καταλήγει το Ειρηνοδικείο, ο ισχυρισμός των υπαλλήλων «περί μη εφαρμογής των διατάξεων των ν. 4093/2012 και 4354/2015, ως αντισυνταγματικών, πρέπει να γίνει δεκτός ως ουσία βάσιμος».
