Ο καύσωνας μπορεί να φέρει καταστροφικές πυρκαγιές με τον Γενικό Γραμματέα της Ακαδημίας Αθηνών και Εκπρόσωπο της Ελλάδας για την Κλιματική Αλλαγή, Χρήστο Ζερεφό να κρούει τον κώδωνα του κινδύνου.
«Είναι τέτοιες οι συνθήκες αερισμού της Ελλάδας οι οποίες μετριάζουν τον καύσωνα το γράφει κι ο Αριστοτέλης στα μετεωρολογικά, το πρόβλημα είναι ότι όταν με το καλό επανέλθει το σύστημα των ετησίων ανέμων, τέλος εβδομάδας, τότε ο κίνδυνος πυρκαγιάς θα είναι τεράστιος, ακόμα πιο μεγάλος από αυτόν που ζούμε τώρα… Είναι όλα πυρωμένα, αποξηραμένα έτοιμα να καούν. Το είδαμε το 2007 στην Ηλεία με τις τεράστιες πυρκαγιές που κινδύνεψε η αρχαία Ολυμπία, το είδαμε και το ’87 και το ‘58», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Οπως διευκρίνισε ο κ. Ζερεφός οι ανέμοι, καθορίζουν πόσο γρήγορα θα διασπαρεί η πυρκαγιά και προς ποια κατεύθυνση θα πάει. «Οι πρώτες εβδομάδες του Αυγούστου θα είναι χαρακτηριστικά επικίνδυνες και δεν πρέπει να πούμε ‘ουφ πέρασε ο καύσωνας».
«Οι μελέτες που έχουμε κάνει είναι ότι τα ακραία φαινόμενα θα είναι όλο και συχνότερα, όπως στη μεγάλη μελέτη της ΤτΕ. Το κόστος μακροπρόθεσμα, στην Ελλάδα, θα είναι 700 δισεκ. αν προσαρμοστούμε μπορεί να μειωθεί στα 400. Συχνότερες ακραίες βροχοπτώσεις. Από κάθε 5 με κάθε 10 χρόνια καύσωνα να έχουμε κάθε χρόνο τέτοιους μετά το 2050 με 2060», ήταν τα λόγια του.
Όπως επισήμανε ο Χρήστος Ζερεφός, «όταν φτάσουμε στο σημείο το ακραίο να γίνει σύνηθες, το έχω πει πολλές φορές, τότε δε θα μπορούμε να γυρίσουμε πίσω το ρολόι, δηλαδή θα έχουμε μπει σε μια νέα κατάσταση την κατάσταση της θερμοπληκτης γης που ό,τι και να κάνουμε αυτή θα εξελίσσεται ανεξάρτητα από τα όποια μέτρα».
Ευτυχώς, είπε ο κ. Ζερεφός ότι δεν έχουμε φτάσει σε αυτό το σημείο. Αν φτάσουμε σε αυτό το σημείο δε θα υπάρξει επιστροφή. «Όμως ακόμα έχουμε περιθώριο να το αποφύγουμε αυτό, μολονότι τα περιθώρια έχουν στενέψει πάρα πολύ. Διότι πρέπει μέχρι το 2030 να έχουμε μια πολύ σημαντική μείωση των εκπομπών του αερίων του θερμοκηπίου δηλαδή του αποτυπώματος άνθρακα στο σύνολο του πλανήτη μέχρι 2050 πρέπει να απεμπλακούμε από τα ορυκτά καύσιμα και να πάμε σε νέες μορφές ενεργείας».
Τρίτος καύσωνας στον Ιούλιο, τόσο μεγάλος, δεν είναι φυσιολογική αυτή τόνισε ο κ. Ζερεφός. Διευκρίνισε ότι στο παρελθόν έχουμε δει καύσωνες το ‘58, το ‘63, το ‘87 το 2007 το 2017 και τώρα. Αυτός είναι ίσως όχι ο μεγαλύτερος, αλλά με τη μεγαλύτερη διάρκεια.
Οι περιοχές που κινδυνεύουν από την κλιματική αλλαγή
Στην Ελλάδα όλες οι περιοχές μπαίνουν στην κόκκινη ζώνη. Από τα 16.300 χλμ. ακτογραμμής κινδυνεύουν περίπου τα 2.000 χλμ. Είμαστε πλέον στην εξελισσόμενη ανθρωπογενή κλιματική αλλαγή. Από εδώ και πέρα, θα περιμένουμε πιο συχνά ακραία φαινόμενα.
Αυτά, μεταξύ άλλων, επισημαίνει, μιλώντας στα «ΝΕΑ» ο γενικός γραμματέας της Ακαδημίας Αθηνών και εθνικός εκπρόσωπος για την Κλιματική Αλλαγή καθηγητής Χρήστος Ζερεφός.
Οπως εξηγεί, οι περιοχές που κατεξοχήν κινδυνεύουν, είναι στη Νοτιοανατολική Ελλάδα και ο κίνδυνος είναι αυτή καθαυτή η ερημοποίηση, η οποία θα εξελιχθεί στο μέγιστό της έπειτα από μερικές δεκαετίες.
Ο υδράργυρος έχει χτυπήσει κόκκινο ξεπερνώντας ακόμη και τους 43-44 βαθμούς Κελσίου. Η ζέστη είναι αφόρητη. Ετσι θα είναι η ζωή μας από εδώ και πέρα;
Οχι, η ζωή μας δεν θα είναι έτσι, αλλά αυτά τα ακραία φαινόμενα καυσώνων θα τα βλέπουμε πιο συχνά από ό,τι τα βλέπαμε στο παρελθόν. Δηλαδή οι χαρακτηριστικοί καύσωνες των τελευταίων 30 ετών ήταν το 1987, το 2007 και αυτός τώρα. Η συχνότητα αυτή είναι μία φορά κάθε 15 χρόνια ένας δυνατός καύσωνας. Αυτό μπορεί να γίνει μία φορά ή ακόμα χειρότερα προς το τέλος του αιώνα κάθε άλλο χρόνο να έχουμε καύσωνα εκτεταμένο. Οι επιστήμονες ελπίζουμε ότι θα παρθούν τα μέτρα που έχουν προταθεί και δεν θα φθάσουμε σε αυτό το σημείο.
Διανύουμε τη θερμότερη δεκαετία των τελευταίων χρόνων; Κι αν ναι, τι σημαίνει αυτό για την καθημερινότητά μας;
Σημαίνει ότι είμαστε πλέον στην εξελισσόμενη ανθρωπογενή κλιματική αλλαγή. Δεν είναι ένα φαινόμενο που θα έρθει, έχει ήδη έρθει και γι’ αυτόν τον λόγο θα πρέπει να μάθουμε να προστατευόμαστε από τα ακραία καιρικά φαινόμενα αλλά και να προσαρμοσθούμε στη νέα κατάσταση. Η προσαρμογή είναι πολύ σημαντική και ασφαλώς θα μειώσει το κόστος των επακόλουθων της ανθρωπογενούς παρέμβασης στο κλίμα.
Τι αλλάζει από εδώ και πέρα στη ζωή μας εξαιτίας της κλιματικής κρίσης; Τι να περιμένουμε;
Θα περιμένουμε πιο συχνά ακραία φαινόμενα και με μεγαλύτερη ένταση. Η Νοτιοανατολική Ευρώπη και ιδιαίτερα η Ανατολική Μεσόγειος είναι περιοχές στο κόκκινο κατά τη Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή και ως εκ τούτου θα πρέπει να ακολουθούμε τις οδηγίες αλλά και να συμπεριφερόμαστε με σεβασμό στη Φύση. Χάρηκα ιδιαίτερα διότι μετά το άρθρο που είχαμε στείλει στον ημερήσιο Τύπο με τον συνάδελφο ποινικολόγο κ. Μυλωνόπουλο, η Πολιτεία φαίνεται ότι στο νέο νομοσχέδιο του ποινικού κώδικα έχει μετατρέψει το αδίκημα του εμπρησμού από αμέλεια από πλημμέλημα σε κακούργημα. Είναι μία σημαντική εξέλιξη για την προστασία των δασών, μαζί βεβαίως με την επαγρύπνηση που χρειάζεται.
Υπερθέρμανση του πλανήτη. Τώρα πλέον δεν είναι μόνο τρεις λέξεις.
Είναι πολύ περισσότερα γιατί κινδυνεύουν όχι μόνο οι άνθρωποι και τα οικοσυστήματα, αλλά και τα μνημεία της Φύσης και της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Κινδυνεύουν από πολλούς παράγοντες είτε μακροχρόνια εξελισσόμενους, όπως η οξίνιση της ατμόσφαιρας και των ωκεανών, αλλά και από ακραίες ριπές ανέμων, βροχής, πλημμύρας και βεβαίως κορωνίδα στην Ανατολική Μεσόγειο είναι το φαινόμενο της ερημοποίησης, το οποίο εξελίσσεται κατ’ εμέ ανησυχαστικά τα τελευταία 40 χρόνια και δυστυχώς θα συνεχίσει να εξελίσσεται.
Πώς επηρεάζεται η Ελλάδα; Ποιες περιοχές μπαίνουν στην κόκκινη ζώνη;
Ολες οι περιοχές μπαίνουν στην κόκκινη ζώνη. Από τα 16.300 χλμ. ακτογραμμής κινδυνεύουν περίπου τα 2.000 χλμ., μεγάλο ποσοστό παράκτιων περιοχών οι οποίες θα αντιμετωπίσουν φαινόμενα υφαλμύρωσης, όπως ήδη βλέπουμε για παράδειγμα στο Καλοχώρι της Θεσσαλονίκης και σε άλλες περιοχές όπου είναι και τα δέλτα των ποταμών. Οι περιοχές που κατεξοχήν όμως κινδυνεύουν, είναι στη Νοτιοανατολική Ελλάδα και ο κίνδυνος είναι αυτή καθαυτή η ερημοποίηση, η οποία θα εξελιχθεί στο μέγιστό της έπειτα από μερικές δεκαετίες.
Είναι αναστρέψιμη η κατάσταση ή πρέπει κάποια στιγμή να αλλάξουμε πλανήτη;
Πλανήτη ασφαλώς δεν μπορούμε να αλλάξουμε αλλά η κατάσταση πρέπει να ελεγχθεί και ακόμα προλαβαίνουμε. Το σημείο από το οποίο και πέρα δεν θα υπάρχει δυνατότητα επιστροφής, όπως το έχω δηλώσει πολλές φορές, είναι όταν το ακραίο γίνει σύνηθες. Τότε θα είναι πολύ δύσκολο να ξαναγυρίσουμε κάπου στη δεκαετία του ’80 ή και του ’90 ακόμα. Για να μη φθάσουμε σε αυτό το σημείο, θα πρέπει όλοι να βοηθήσουμε μειώνοντας την κατανάλωση φυσικών πόρων (ύδατος, απόρριψης σκουπιδιών και εξοικονόμηση ενέργειας). Είναι πράγματα που μπορεί εύκολα ο καθένας μας να συμβάλει και όλοι μαζί, τα 7 και πλέον δισ. κάτοικοι του πλανήτη, να μειώσουμε το αποτύπωμα άνθρακα που αφήνει ο καθένας μας.
Υ.Γ. Η υπεράντληση των υδάτων στις παράκτιες περιοχές συνδέεται με τη διείσδυση της θάλασσας στους υπόγειους υδροφορείς, με αποτέλεσμα τη μετατροπή του γλυκού νερού σε υφάλμυρο. Η θαλάσσια αυτή διείσδυση αποτελεί ένα φυσικό φαινόμενο που ονομάζεται υφαλμύρωση και πρόκειται στην πραγματικότητα για μία μορφή ρύπανσης των υπόγειων νερών.
Η υφαλμύρωση είναι ένα ιδιαίτερα σοβαρό περιβαλλοντικό πρόβλημα, καθώς το υφάλμυρο νερό δεν είναι δυνατό να χρησιμοποιηθεί από τον άνθρωπο. Ταυτόχρονα η απορρύπανσή του είναι μία διαδικασία εξαιρετικά χρονοβόρα, μιας και μπορεί να διαρκέσει ως και εκατοντάδες χρόνια. Το φαινόμενο αυτό έχει σοβαρό κοινωνικό και οικονομικό αντίκτυπο στην ποιότητα ζωής των κατοίκων, που ζουν σε παραθαλάσσιες περιοχές. (Πηγή)
*Με πληροφορίες από skai.gr και in.gr
