Η ιστορία του ηλικιωμένου σκύλου στην Κρήτη, τον οποίο ο ιδιοκτήτης του παίρνει μαζί του για βόλτα, σηκώνοντας τον από τα πίσω πόδια, που δεν βαστάνε πια, άγγιξε έναν πολίτη από το Ίλιον, που έστειλε στο Ηράκλειο ένα δώρο αγάπης και ζωής για το ταλαιπωρημένο ζώο.
Ο κατασκευαστής αναπηρικών αμαξιδίων για ζώα, ο Βασίλης Τσιγκούρας, από το Ίλιον ενημερώθηκε για το όλο θέμα από κάποιους που είχαν δει ένα βίντεο που κυκλοφορούσε στο διαδίκτυο με έναν ηλικιωμένο στην Κρήτη τον κ. Μανώλη, που σήκωνε από τα πίσω πόδια τον γέρικο σκύλο του, που δεν μπορεί να βαδίσει καλά πια.
Ο Βασίλης Τσιγκούρας δεν το σκέφτηκε πολύ. Όπως ανέφερε το Cretalive ο επιχειρηματίας από το Ίλιον έφτιαξε ένα αναπηρικό καροτσάκι για τον σκύλο και το έστειλε στην Κρήτη. Τα καροτσάκια αυτά κοστίζουν περίπου 280 – 300 ευρώ, ανάλογα με το βάρος του κάθε σκύλου.
Τα λεφτά όμως, δεν έπαιξαν κανέναν ρόλο και φυσικά ο Βασίλης Τσιγκούρας έστειλε το δώρο χωρίς να θέλει χρήματα.
«Με όλη μου την καρδιά έστειλα το αναπηρικό αμαξίδιο για τον Ρούντι, τον πιστό σκύλο του κ. Μανώλη, στο Ηράκλειο Κρήτης. Δε θέλω χρήματα, συγκινήθηκα από την ιστορία τους», είπε στο Cretalive o Βασίλης Τσιγκούρας.
Τον έχει σαν παιδί του
Ο κ. Μανώλης από το Ηράκλειο της Κρήτης υιοθέτησε τον αγαπημένο του σκύλο όταν το ζώο ήταν μόλις τριών μηνών. Από τότε δέθηκαν οι δυο τους και ο Κρητικός έχει τον Ρούντι σαν παιδί του.
Το δέσιμό τους φάνηκε πριν λίγα χρόνια σε ένα ατύχημα που είχε ο κ. Μανώλης σε ένα χωράφι στην περιοχή Δαφνές του Ηρακλείου στην Κρήτη. Ο ηλικιωμένος κ. Μανώλης είχε πάει μαζί με τον υπερήλικα σκύλο του να κόψει κλαδιά. Κάποια στιγμή ενώ έκοβε κλαδιά από μία ελιά, γλίστρησε και έπεσε στην ρεματιά που ήταν από κάτω. Ευτυχώς δεν χτύπησε. Ο Ρούντι δεν έχασε λεπτό. Κατέβηκε στην ρεματιά για να είναι μαζί με το αφεντικό του και ανέβηκε μαζί του πάνω.
«Τον έχω σαν παιδί μου, δεν τον ξεχωρίζω από τα τρία μου παιδιά μου», είπε στο Cretalive ο ηλικιωμένος Κρητικός.
Ο κ. Μανώλης τόνισε ότι σκύλος του έχει φτάσει πια στα 19, αλλά δεν το βάζει κάτω. Πάει μαζί του στο χωράφι και τον βοηθάει, καθώς του αρέσουν οι αγροτικές δουλειές.
«Και το χειμώνα, που δεν είναι προσβάσιμος ο δρόμος, ενώ τραβάω τα κλαδιά στο χωράφι έρχεται κι εκείνος, τα πιάνει με το στόμα του και με βοηθάει να τα τραβήξουμε μαζί. Μπορεί να είναι υπερήλικας πια -19 χρονών- αλλά τα μπροστινά του πόδια έχουν απίστευτη δύναμη ακόμα. Τα πίσω αδυνάτισαν όπως του γέρου ανθρώπου και δεν τον βαστούν πια», λέει ο κ. Μανώλης.
