Ένα χρόνο μετά την τραγωδία των Τεμπών με 57 νεκρούς, ερωτηματικό αποτελεί ακόμη και σήμερα από πού και γιατί δόθηκε η εντολή για το «μπάζωμα» στο σημείο του δυστυχήματος, με αποτέλεσμα να αλλοιωθούν ή και να εξαφανιστούν στοιχεία από το τραγικό συμβάν.
Σε δηλώσεις της σχετικά, η Μαρία Καρυστιανού, πρόεδρος του Συλλόγου των Συγγενών των Θυμάτων Τεμπών και μητέρα της νεαρής Μάρθης που σκοτώθηκε στα Τέμπη, αποκαλύπτει πως προέκυψε το μπάζωμα του χώρου.
Συγκεκριμένα, μιλώντας στον τηλεοπτικό σταθμό Alert, αναφέρει ότι έστειλε εξώδικο στον πρώην περιφερειάρχη Κώστα Αγοραστό, καθώς είχε μάθει ότι το μπάζωμα έγινε από την περιφέρεια. Στη συνέχεια, έλαβε γραπτή απάντηση από τον Κώστα Αγοραστό, ο οποίος ανέφερε πως «ακολουθούσε εντολές» και ότι αυτές ήρθαν από τον κ. Τριαντόπουλο μετά από δύο συνεδριάσεις που έγιναν για να καταλήξει στην απόφαση του.
Όπως εξηγεί και στο βίντεο, «εγώ έστειλα ένα εξώδικο στον κ. Αγοραστό και έλαβα μία απάντηση γραπτή, η οποία ανέφερε ότι «Εγώ ακολουθούσα εντολές και ότι οι εντολές ήρθαν από τον κύριο Τριαντόπουλο, έγιναν δύο συνεδριάσεις και μου δόθηκε αυτή η εντολή».
Στην συνέχεια, ο δημοσιογράφος αναφέρει ότι «αυτό το έγγραφο υπάρχει στην δικαιοσύνη και δεν έχει γίνει τίποτα;» και απαντάει η μητέρα ενός εκ των θυμάτων του σιδηροδρομικού δυστυχήματος «Τίποτε!»
Η νέα απάντηση Αγοραστού
O πρώην περιφερειάρχης Κώστας Αγοραστός μιλώντας στο aftodioikisi.gr, για τη νέα τοποθέτηση της κυρίας Καρυστιανού είπε:
«Όχι δεν είναι έτσι όπως τα λέει η κα Καρυστιανού. Σέβομαι τον πόνο των οικογενειών και τόσο καιρό δεν ήθελα να κάνω δημόσιες τοποθετήσεις. Εγώ όσα έχω να πω, τα έχω πει εκεί που πρέπει. Αλλά να ξεκαθαρίσουμε το εξής: Εγώ γραπτή δήλωση στην κα Καρυστιανού, ούτε έδωσα, ούτε αναφέρω το όνομα που η ίδια λέει».
Ως προς την επίθεση που δέχεται ο ίδιος για το μπάζωμα από την Περιφέρεια, ο πρώην Περιφερειάρχης, αναφέρει τα εξής:
«Η περιφέρεια είχε υποστηρικτικό ρόλο, με μηχανήματα και τα συνεργεία. Ενεργήσαμε βάση του Ειδικού Σχεδίου Ανθρώπινων Απωλειών από την Αστυνομία, την Πυροσβεστική. Συνεδρίασε το Συντονιστικό Όργανο Πολιτικής Προστασίας (Σ.Ο.Π.Π.), στο οποίο οφείλαμε να συμβάλλουμε και τεθήκαμε σε αυξημένη ετοιμότητα, όπως έγινε και με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς και τις δομές (νοσοκομεία κτλ). Κληθήκαμε να παρέχουμε τη μέγιστη δυνατή βοήθεια-υποστηρικτικά, και το κάναμε, δίνοντας μηχανήματα, προσωπικό, σκαπτικά μέσα κ.α. Οπότε, δεν υπήρξε καμία μεμονομένη πρωτοβουλία, ούτε προσωποποιείται η “εντολή”. Στο Σ.Ο.Π.Π συμμετέχουν πολλοί… και οι όποιες ενέργειες αποφασίζονται συντονισμένα».
