Η Πόλα Ρούπα αναφέρει ότι η επιχείρηση ήταν σχεδιασμένη «ώστε να μπορούν να έρθουν μαζί μας και άλλοι πολιτικοί κρατούμενοι που επιθυμούσαν να πάρουν τον δρόμο προς την ελευθερία» ενώ προσθέτει ότι «δεν προηγήθηκε κανένα σχέδιο απόδρασης πριν από αυτό που "ναυάγησε"».
Όπως γράφει, ένα τέταρτο περίπου μετά την απογείωση του ελικοπτέρου από την Θερμησία της Αργολίδας, η ίδια έβγαλε το όπλο της και ζήτησε από τον πιλότο να αλλάξουν πορεία. «Αυτός, φυσικά, δεν κατάλαβε ποια είμαι, όμως κατάλαβε ότι θα επιχειρηθεί απόδραση από φυλακές. Πανικοβλήθηκε. Μου επιτέθηκε βγάζοντας όπλο, γεγονός που "παρέλειψε" να αναφέρει. Και επειδή είναι πιθανόν να επιχειρηθεί διάψευση του γεγονότος ότι ήταν οπλισμένος, υπενθυμίζω ότι υπάρχουν δημοσιοποιημένες αναφορές για την ανεύρεση δυο γεμιστήρων στο ελικόπτερο. Ο ένας ήταν δικός μου, ο δεύτερος όμως όχι. Ήταν από το δικό του όπλο, το οποίο του έφυγε από τα χέρια κατά την συμπλοκή μας στον αέρα», αναφέρει.
Στη συνέχεια, σύμφωνα με την Πόλα Ρούπα, ο πιλότος έχασε τον έλεγχο του ελικοπτέρου. «Είναι αληθής η περιγραφή ενός ελικοπτέρου ουσιαστικά ακυβέρνητου που παρουσιάστηκε. Όμως αυτές οι εικόνες δεν ήταν αποτέλεσμα δικών μου ενεργειών, αλλά δικών του. Το ελικόπτερο έχανε ύψος και στροβιλιζόταν στον αέρα. Περάσαμε λίγα μέτρα πάνω από σύρματα της ΔΕΗ. Του φώναζα να το σηκώσει, να κάνει ό,τι του λέω και δεν θα πάθει κανένας τίποτα. Μέσα σε ελάχιστο χρόνο βρεθήκαμε στο έδαφος», συνεχίζει.
Αναφέρει ακόμη ότι είχε κάθε ευκαιρία να εκτελέσει τον πιλότο, αλλά αποφάσισε «συνειδητά» να μην το κάνει: «Παρά το γεγονός ότι γνώριζα πως με αυτή την απόφαση έθετα σε κίνδυνο την ζωή ή την ελευθερία μου, δεν το έκανα κι ας είχα την ευκαιρία. Ο μόνος παράγοντας που με κράτησε ήταν η πολιτική μου συνείδηση. Και αυτήν την απόφαση την πήρα ρισκάροντας την ίδια μου τη ζωή και την δυνατότητά μου να διαφύγω».
Σε άλλο σημείο του κειμένου της η Πόλα Ρούπα, αναφέρει ότι «η οργάνωση της απόδρασης του Νίκου Μαζιώτη ήταν μια πολιτική απόφαση», ενώ παραδέχεται ότι η ίδια βρίσκεται πίσω από τη ληστεία της τράπεζας Πειραιώς στο νοσοκομείο Σωτηρία τον περασμένο Ιούνιο. Με αυτά τα χρήματα, όπως σημειώνει, «εξασφάλισα εκτός από την επιβίωσή μου στην 'παρανομία', την οργάνωση της δράσης μου και την χρηματοδότηση της επιχείρησης για την απελευθέρωση του Νίκου Μαζιώτη και άλλων πολιτικών κρατουμένων από τις γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού».
