*Της Λεμονιάς Βασβάνη | Από την έντυπη έκδοση "Τύπος Θεσσαλονίκης"
Ψάχνουν για εργάτες για τις ελιές στη Χαλκιδική και δεν βρίσκουν. Τόσο στον πρωτογενή τομέα, στο κλάδεμα που προηγήθηκε και στην συγκομιδή που θα ακολουθήσει, όσο και στα εργοστάσια που πχ θα επεξεργαστούν τις ελιές για να γίνει λάδι, ή για να τις συσκευάσουν σε βαζάκια.
Το πρόβλημα ολοένα και μεγαλώνει, όπως εξήγησε στο «ΤyposThes» ο Δημήτρης Ευαγγελινός εκ μέρους του Biolivia, Αγροτικού Συνεταιρισμού Παραγωγών Βιολογικής Ελιάς Ολύνθου.
«Μπορεί η περιοχή μας να μην επηρεάστηκε από το χαλάζι που έπληξε άλλες περιοχές στο νομό, όμως ο καιρός είναι άστατος. Αυτή την στιγμή τα δέντρα είναι σε πλήρη άνθιση, αλλού σε κρόκιασμα και αλλού σκάνε τα πρώτα άνθη. Φαίνεται μια καλή χρονιά από πλευράς σοδειάς. Εκτιμούμε πως αν ο καιρός είναι σύμμαχος, θα κινηθούμε στα περσυνά επίπεδα, και θα είναι μια καλή παραγωγικά χρονιά. Όμως το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο αγροτικός τομέας, και γενικότερα ο πρωτογενής τομέας, είναι η έλλειψη εργατικού δυναμικού. Αυτό υπάρχει και στον δευτερογενή τομέα. Στα εργοστάσια όπου γίνεται η μεταποίηση υπάρχει έλλειψη εργατών. Οπότε σκεφτείτε πως μπορεί να έχουμε καλή χρονιά αλλά να μην μπορούν να επεξεργαστούν τα προϊόντα τα εργοστάσια».
Ανέβηκε το μεροκάματο
Για να προσελκύσουν εργάτες στα χωράφια οι συνεταιρισμοί έχουν ανεβάσει το μεροκάματο. «Πλέον ο εργάτης αμείβεται παραγωγικά με τα κιλά ελιάς που μαζεύει, και πρωτύτερα με το πόσα δέντρα κλαδεύει. Υπάρχουν περιπτώσεις που μπορεί να φτάσει και τα 150 ευρώ το μεροκάματο, ενώ συνήθως μιλάμε για 70-80 ευρώ μεροκάματο. Οι εποχές που δίνονταν 35 και 40 ευρώ έχουν παρέλθει. Ο μόνος τρόπος για να προσελκύσουμε εργάτες ήταν οι υψηλές αμοιβές. Όμως μην ξεχνάτε πως πρόκειται για μια δύσκολη χειρωνακτική δουλειά», ανέφερε ο κ. Ευαγγελινός.
Πρόσθεσε πως ανάλογη κατάσταση επικρατεί και στα εργοστάσια, καθώς πολλοί εργαζόμενοι στρέφονται για ένα καλύτερο μέλλον προς τον τουρισμό, όπου και εκεί υπάρχουν ελλείψεις προσωπικού. «Με τα 1100-1200 ευρώ που τους δίνουν πλέον συν το ταμείο ανεργίας κερδίζουν περισσότερα απ΄’ ό,τι αν πήγαιναν σε ένα εργοστάσιο με μισθό 800 ευρώ. Το εργατικό πρόβλημα είναι μη βιώσιμο. Σκεφτείτε πως φτάνουν εργατικά χέρια από το Βιετνάμ όμως αυτοί οι εργαζόμενοι μπορούν να απασχοληθούν με 9μηνες συμβάσεις. Εμείς δεν μπορούμε να το υποστηρίξουμε αυτό. Έχουμε άλλες ανάγκες. Και στις εποχιακές δουλειές χρειάζονται στα χωράφια μας γύρω στα 10 άτομα. Δεν μπορούμε να καλυφθούμε με 1-2 άτομα».
Ο ίδιος σχολιάζει πως «ήταν φυσικό να οδηγηθούμε σε αυτή την κρίση. Έχουν χτιστεί άναρχα και ασύστολα ξενοδοχειακές μονάδες και δεν φτάνουν τα εργατικά χέρια ενώ ούτε και οι υποδομές της Χαλκιδικής επαρκούν για τόσο πολύ τουρισμό. Επίσης πολλά δέντρα έχουν φυτευτεί και δεν μπορούν να καλλιεργηθούν. Τα υπουργεία δεν έχουν καμία στρατηγική. Πλέον ο καθένας κάνει ό,τι θέλει. Και στο τέλος αγρότες και τουρισμός καταλήγουν να στρέφονται ο ένας εναντίον του άλλου. Εμείς κατά καιρούς έχουμε ενημερώσει το υπουργείο για τα ζητήματα που μας απασχολούν και για το αυξημένο κόστος παραγωγής όμως όπως μέχρι στιγμής δεν είδαμε κάποια αλλαγή».
