Το δικαστήριο έκανε δεκτή την αγωγή των 187 γιατρών κρίνοντας ότι ο νόμος 4238/2014 με τον οποίο απολύθηκαν οι γιατροί είναι αντισυνταγματικός, καθώς παραβιάζει τις αρχές της αναλογικότητας και της προστατευόμενης εμπιστοσύνης.
Παράλληλα, το Πρωτοδικείο έκρινε ότι ο εν λόγω νόμος είναι αντίθετος στην ΕΣΔΑ, γιατί παραβιάζει το δικαίωμα στην ιδιοκτησία, καθώς επιβάλλει άμεσα καθεστώς αποκλειστικής απασχόλησης στους γιατρούς, χωρίς να προβλέπει μεταβατική περίοδο προσαρμογής.
Σύμφωνα με την υπ' αριθμ. 1217/2016 απόφαση του Πρωτοδικείου «από τις διατάξεις του Ν. 4238/2014 προκύπτει ότι οι ιατροί του ΕΟΠΥΥ πρέπει πλέον να επιλέξουν είτε την απασχόληση στον δημόσιο τομέα υγείας είτε την άσκηση της ιατρικής ως ελευθερίου επαγγέλματος, παρότι παγίως δεν υφίστατο για αυτούς (πριν από τις διατάξεις του εν λόγω νόμου) ασυμβίβαστο μεταξύ άσκησης ελευθερίου επαγγέλματος και απασχόλησης στον ΕΟΠΥΥ, ή προηγουμένως στο Ίδρυμα Κοινωνικών Ασφαλίσεων (ΙΚΑ)».
Όπως επισημαίνεται στη δικαστική απόφαση, «το ασυμβίβαστο αυτό θεσπίζεται από τις διατάξεις του άρθρου 17 Ν. 4238/2014 ως άμεσης εφαρμογής, χωρίς να προβλέπεται καμία μεταβατική προθεσμία, προκειμένου το υπηρετούν προσωπικό του ΕΟΠΥΥ να προσαρμοσθεί στα νέα δεδομένα που προκαλούνται από το ασυμβίβαστο».
Επιπλέον, συνεχίζει το δικαστήριο, «δεν μπορεί να δικαιολογηθεί, εν όψει των διατάξεων του Συντάγματος και του ΕΣΔΑ, η νομοθετική επιβολή καθεστώτος αποκλειστικής απασχόλησης στους ενάγοντες. Ήδη για τον λόγο αυτό, οι παραπάνω ρυθμίσεις αντίκεινται στις προαναφερθείσες διατάξεις του Συντάγματος και της ΕΣΔΑ, πολύ δε περισσότερο που οι ενάγοντες, σύμφωνα με τις παραπάνω νομοθετικές ρυθμίσεις, πρόκειται να αξιολογηθούν για την κατάταξή τους σε θέση κλάδου ειδικευμένων ιατρών του Ε.Σ.Υ., εντός οκταμήνου από την παραπάνω μετάταξη / μεταφορά τους».
