Του βουλευτή Αριστείδη Χ. Φωκά*
Συνεδρίασε πριν μερικές ημέρες στην Αθήνα η Επιτροπή Περιφερειών της Βουλής με θέμα τις δυνατότητες και προοπτικές ανάπτυξης του τουρισμού κρουαζιέρας στην Ελλάδα. Πρόκειται για ένα κομμάτι του θαλάσσιου τουρισμού με τεράστια δυναμική και προφανή οφέλη για τα λιμάνια όπου δένουν τα κρουαζιερόπλοια, για τις τοπικές οικονομίες. Αρκεί μόνο να αναφέρω πως η ανατολική Μεσόγειος αναμένει πάνω από 500 εκατομμύρια τουρίστες κρουαζιέρας μέσα στην επόμενη δεκαετία.
Είναι προφανές λοιπόν, πως μέσα στην οικονομική κρίση που ταλανίζει την πατρίδα μας αυτός ο κλάδος του θαλάσσιου τουρισμού μπορεί να λειτουργήσει ως μοχλός ανάπτυξης, να δώσει πολύτιμες ανάσες στην οικονομία μας. Η συζήτηση, όμως, αυτή επανέφερε στο προσκήνιο μια γκρίζα πραγματικότητα που αφορά συγκεκριμένα στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης και το πώς από ανερχόμενος προορισμός για κρουαζιερόπλοια κατέληξε στα αζήτητα, στην άγονη γραμμή.
Πριν δύο μήνες, διεξήχθη στη Θεσσαλονίκη ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον συνέδριο Τουρισμού όπου αποτυπώθηκε η μελανή πραγματικότητα όσον αφορά στις αφίξεις κρουαζιερόπλοιων. Συγκεκριμένα τονίστηκε πως η πόλη μας παραμένει ο πιο ανεκμετάλλευτος προορισμός κρουαζιέρας στην Ελλάδα, παρά το γεγονός ότι έχει σχεδόν τα πάντα από όσα ζητούν οι εταιρίες κρουαζιέρας όπως για παράδειγμα λιμενικές υποδομές, εγγύτητα σε σημαντικά ιστορικά μνημεία, αρχαιολογικούς χώρους και μουσεία, γαστρονομία, ιδανική τοπική αγορά για ψώνια, ποικίλες επιλογές διασκέδασης κτλ.
Σύμφωνα μάλιστα με τους εισηγητές, σήμερα η κρουαζιέρα αντιστοιχεί μόλις στο 1% του τζίρου του λιμανιού της Θεσσαλονίκης. Το 2016 έδεσαν στη Θεσσαλονίκη 30 κρουαζιερόπλοια, τέσσερα λιγότερα σε σχέση με το 2015. Φέτος, όμως, τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα: Μέχρι τα μέσα Μαΐου δεν είχαμε ούτε μία προσέγγιση πλοίου όταν πέρυσι, στο αντίστοιχο περίπου διάστημα, τρία κρουαζιερόπλοια είχαν αγκυροβολήσει στη Θεσσαλονίκη. Αλλά και οι επόμενοι μήνες προβλέπονται δύσκολοι, αφού ως τώρα έχουν προαναγγελθεί μόλις τέσσερα πλοία και αυτά για τον Οκτώβριο.
Είναι γεγονός πως ο τουρισμός κρουαζιέρας επηρεάζεται από εξωγενείς παράγοντες, όπως είναι η αναταραχή στην Τουρκία, στην Αίγυπτο και ο πόλεμος στη Συρία. Είναι λογική και αναμενόμενη, μέχρι ενός σημείου, η συρρίκνωση της κίνησης, δεν μπορεί όμως να εξηγηθεί η απότομη καθίζηση. Ποιοι λόγοι οδήγησαν στον πλήρη, κατ’ ουσία, αποκλεισμό της Θεσσαλονίκης; Και αυτό ακριβώς θα είναι το αντικείμενο ερώτησης που θα καταθέσω άμεσα στη Βουλή, ώστε να μάθουμε οι Θεσσαλονικείς γιατί βρεθήκαμε εκτός του τουριστικού χάρτη της κρουαζιέρας. Η πόλη μας έχει ήδη χάσει πολλά τα τελευταία χρόνια από την αδυναμία ή την ανικανότητα των φορέων της να εκμεταλλευτούν στο έπακρο το συγκριτικό πλεονέκτημα της θάλασσας. Δεν έχουμε πλέον το περιθώριο να αφήνουμε ευκαιρίες να πηγαίνουν χαμένες. Πέρα από το όποιο Εθνικό σχέδιο χαραχθεί και υλοποιηθεί για την αξιοποίηση του θαλάσσιου τουρισμού, απαιτείται η δική μας κινητοποίηση, σωστός προγραμματισμός και ένα συνεπές, ολοκληρωμένο διεκδικητικό πλαίσιο σε τοπικό επίπεδο. Ας μην περιμένουμε από άλλους…
*Ο Αριστείδης Χ. Φωκάς είναι βουλευτής Β΄ Θεσσαλονίκης της Ένωσης Κεντρώων
Από Έντυπη Έκδοση «Τύπος Θεσσαλονίκης»
