Σαφές μήνυμα προς την Τουρκία, ότι οφείλει πλήρη σεβασμό του συνόλου του Διεθνούς και Ευρωπαϊκού Δικαίου, επομένως και του Δικαίου της Θάλασσας, καθώς και της Συνθήκης της Λωζάννης, η οποία ούτε αναθεωρείται ούτε επικαιροποιείται και καθορίζει επακριβώς και δίχως ίχνος γκρίζων ζωνών τα σύνορα, το έδαφος και την κυριαρχία όχι μόνο της Ελλάδας αλλά και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έστειλε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στην παρουσίαση της έκδοσης «Ελευθέριος Βενιζέλος, Ο Άνθρωπος, ο Ηγέτης», στο Πολεμικό Μουσείο.
Όπως σημείωσε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, η Ελλάδα προσβλέπει σε σχέσεις φιλίας και καλής γειτονίας με την Τουρκία, ωστόσο τόνισε πως «εμείς, οι Έλληνες, με βάση την ιστορική μας κληρονομιά, σεβόμαστε τους φίλους μας αλλά δεν φοβόμαστε τους εχθρούς μας. Γι’ αυτό και η "φύτρα" των Ελλήνων ανθεί και καρπίζει ανά τους αιώνες, εκπληρώνοντας στο ακέραιο την αποστολή της έναντι του Ανθρώπου και της Ανθρωπότητας».
Αναφερόμενος στην εν λόγω βιογραφία του Ελευθέριου Βενιζέλου, την χαρακτήρισε «έργο ζωής» του γενικού διευθυντή του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών και Μελετών «Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος», Νικολάου Παπαδάκη, και σημείωσε ότι πρόκειται για την βιογραφία ενός εθνικού ηγέτη που κυριάρχησε στην πολιτική ζωή της χώρας μεταξύ 1910-1936, όταν και διετέλεσε επτά φορές πρωθυπουργός.
Έκανε, επίσης, λόγο για μια διαδρομή, με άκρως θετικό το ισοζύγιο προσφοράς υπέρ των πράξεών του, που υπηρέτησαν υποδειγματικώς το δημόσιο και το εθνικό συμφέρον και άφησε ανεξίτηλο το στίγμα της στη νεότερη Ιστορία μας. Όπως σημείωσε, ο κ. Παυλόπουλος, «το ηγετικό πρότυπο του Ελευθερίου Βενιζέλου διαμόρφωσαν οι μεγάλες αποφάσεις του, και μάλιστα από την μια πλευρά εκείνες που ο λαός μας -"τύχη αγαθή"- ενστερνίσθηκε και ακολούθησε και, από την άλλη πλευρά, εκείνες που, ατυχώς, ο λαός μας υποτίμησε ή και αγνόησε».
Παρατήρησε, ακόμα, ότι τα συστατικά στοιχεία του ηγετικού προτύπου το οποίο ενσάρκωσε ο Ελευθέριος Βενιζέλος, έχουν έντονα τα στοιχεία του θεσμικού και πολιτικού κλασικισμού, και μάλιστα πέρα και έξω από τα σύνορα της Ελλάδας […].
Αναφερόμενος δε στα συστατικά στοιχεία, που πρέπει να διακρίνουν τον ηγέτη, «που έχει ανάγκη κατ’ εξοχήν σήμερα η χώρα μας για την υπεράσπιση του μέλλοντος του λαού και του έθνους μας, κατ’ ακολουθία δε για την υπεράσπιση της πατρίδας μας» τόνισε τα εξής: «Το πρώτο -και κύριο- συστατικό στοιχείο του ηγέτη, που έχει ανάγκη ο τόπος μας και ο λαός μας, όπως μας το κληροδότησε ο Ελευθέριος Βενιζέλος είναι το όραμα. Όραμα το οποίο:
Είναι το ακριβώς αντίθετο της ουτοπίας και της χίμαιρας. Δοθέντος ότι το όραμα αυτό πρέπει να χτίζεται, πάνω στο στέρεο έδαφος του ρεαλισμού και της επέκεινα πλήρους επίγνωσης των περιστάσεων- "με λογισμό και μ’ όνειρο", για να θυμηθούμε τον στίχο του εθνικού μας ποιητή Διονυσίου Σολωμού στους "Ελεύθερους Πολιορκημένους".
Άρα, μας δίνει την δύναμη αλλά και την έμπνευση όχι μόνο να υπερβούμε την παρούσα δεινή κοινωνική και οικονομική κρίση. Αλλά και να διαδραματίσουμε, δίχως αλαζονεία αλλά και δίχως σύνδρομα μειονεκτικότητας, τον ρόλο που μας αναλογεί:
Από την μια πλευρά στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής μας οικογένειας, προς την κατεύθυνση της πλήρους ευρωπαϊκής ενοποίησης υπό όρους Ομοσπονδίας και αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας». «Το δεύτερο συστατικό στοιχείο του ηγέτη που εμπνέει, διαχρονικώς, το ηγετικό πρότυπο του Ελευθερίου Βενιζέλου συνίσταται στο γεγονός ότι ο πραγματικός ηγέτης αποστρέφεται τον λαϊκισμό, υφ’ οιανδήποτε εκδοχή του και συνακόλουθα, δεν "χτίζει" το ηγετικό του πρότυπο με τα ευτελή υλικά της κολακείας του κοινωνικού συνόλου αλλά διδάσκει, με το παράδειγμά του και στα όρια της πολιτικής αυτοθυσίας, ότι ο πολιτικός ταγός καταξιώνεται ιστορικώς όταν επιδιώκει να είναι χρήσιμος για το δημόσιο συμφέρον, και όχι αρεστός κατά περίπτωση και κατά την συγκυρία» συμπλήρωσε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Ο κ. Παυλόπουλος συμπλήρωσε πως το τρίτο συστατικό στοιχείο του ηγέτη, πάντοτε κατά το ηγετικό πρότυπο του Ελευθερίου Βενιζέλου, στηρίζεται στο «περίσσευμα ψυχής» που οφείλει να διαθέτει, ώστε να μην παρασύρεται σε πράξεις αντεκδίκησης έναντι των αντιπάλων του, όποιο και αν είναι το μέγεθος της αδικίας που αυτοί του επιφυλάσσουν.
