Άρθρο του Μιχάλη Κωνσταντινίδη*
Στα τέλη του 2017 η κυβέρνηση έθεσε σε εφαρμογή το καινούργιο θεσμικό πλαίσιο (Προεδρικό Διάταγμα 99/2017 και ο συνακόλουθος Πρότυπος Κανονισμός ) ίδρυσης - αδειοδότησης και λειτουργίας για τους παιδικούς και βρεφονηπιακούς σταθμούς που λειτουργούν από τους δήμους ή από τα νομικά τους πρόσωπα. Φιλοδοξώντας το υπουργείο να “απαντήσει” στη απαράδεκτη κατάσταση που επικρατεί σε πολλές περιπτώσεις, όπου τα παιδάκια στεγάζονται σε χώρους ακατάλληλους με ελλείψεις καμιά φορά αδιανόητες ( ποιός μπορεί να διανοηθεί ότι λειτουργούν στη χώρα παιδικοί σταθμοί χωρίς σύστημα πυρόσβεσης πχ;) θεσπίζει μια σειρά προϋποθέσεις ( ενδεικτικά την αυτοψία και σύνταξη τεχνικής έκθεσης ως προς την επικινδυνότητα του κτιρίου και την καταλληλότητα της χρήσης του, το πιστοποιητικό πυρασφάλειας, την προσαρμογή τους σε σειρά από "κατασκευαστικές διατάξεις" της παρ. 2 του άρθρου 43 του ν. 4369/2016, την ασφάλεια εξοπλισμού των υπαίθριων χώρων κ.α. ) στις οποίες οφείλουν οι Δήμοι να συμμορφωθούν εντός προθεσμίας πέντε (5) ετών από τη δημοσίευσή του, ήτοι μέχρι το Σεπτέμβρη του 2022, ενώ η μη συμμόρφωση, συνεπάγεται την ανάκληση της άδειας ίδρυσης και λειτουργίας του σταθμού.
Ήδη σημειώνουμε ότι μολονότι το στεγαστικό των βρεφονηπιακών για μια σειρά λόγους που θα αναπτυχθούν παρακάτω είναι μόνιμο αγκάθι, βασικό ζήτημα ήταν και παραμένει ότι εν προκειμένω, λόγω των υπόλοιπων κριτηρίων για τους “δικαιούμενους” ήδη δεν καλύπτεται το σύνολο των αναγκών (ειδικά στους βρεφικούς σταθμούς οι ελλείψεις είναι παραπάνω από τραγικές).
Γιατί όμως το ΠΔ γεννά τον πολύ σοβαρό κίνδυνο να κλείσουν και να καταργηθούν βρεφονηπιακοί σταθμοί: επειδή, απλούστατα είναι εξαιρετικά αμφίβολο ότι στα μεγάλα αστικά κέντρα υπάρχουν οι πραγματικές δυνατότητες να συμμορφωθούν οι δήμοι με τις νέες προϋποθέσεις.
Πόσοι π.χ. δημοτικοί βρεφονηπιακοί σταθμοί , στο πολεοδομικό συγκρότημα της Θεσσαλονίκης, διαθέτουν σήμερα αυλή που να έχει την απαραίτητη από το νόμο έκταση των 4,5 μ2 ανά νήπιο - και ακόμα χειρότερα πόσο εύκολο είναι να βρεθούν κτίρια με τέτοια αυλή στο άμεσο μέλλον? Και πόσο εύκολο είναι να μεταστεγαστούν στην ίδια γειτονιά σταθμοί που δεν συγκεντρώνουν κάποια από τις προϋποθέσεις;
Στη Θεσσαλονίκη πχ ο βρεφονηπιακός σταθμός της οδού Δημ. Πολιορκητού στην Άνω Πόλη δεν πρόκειται να λειτουργήσει στον ίδιο χώρο, καθώς ο ιδιοκτήτης του οικήματος δεν επιθυμεί να συμμετέχει σε διαδικασία έκδοσης πιστοποιητικού πυρασφάλειας και απ’ όσο έγινε γνωστό φαίνεται εξαιρετικά μακρινό το ενδεχόμενο να βρεθεί στην ίδια περιοχή άλλο κατάλληλο οίκημα. Μολονότι δε δεν έχουμε αυτή τη στιγμή πλήρη εικόνα του μεγέθους του ζητήματος , ήδη έγινε γνωστό ότι σε Αθήνα και Πειραιά οι δημοτικές αρχές έχουν κλείσει βρεφονηπιακούς σταθμούς.
Είναι αλήθεια ότι σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, κυρίως, οι παλιοί παιδικοί σταθμοί δεν πληρούν τις προδιαγραφές για την ουσιαστική φροντίδα και αγωγή των βρεφών και νηπίων. Οι χρήσεις και το κόστος γης, η έλλειψη οικοπέδων και οι δημόσιες δαπάνες, που, πάντα για το κράτος, ήταν "δυσεύρετες" στην κάλυψη τέτοιων κρίσιμων αναγκών, για την λαϊκή οικογένεια, οδήγησε στην αξιοποίηση πολλές φορές και ακατάλληλων εγκαταστάσεων, κι έτσι έχουμε πολύ λίγους παιδικούς σταθμούς και νηπιαγωγεία που αδυνατούν να καλύψουν τις υπάρχουσες ανάγκες ως δικαίωμα και ανάγκη του παιδιού και της οικογένειας.
Με τους τελευταίους νόμους δε, συνεχίζεται η πεπατημένη των κυβερνήσεων να νομοθετούν “λύσεις” χωρίς να εξασφαλίζουν τη χρηματοδότηση , και χωρίς να παίρνουν ουσιαστικά μέτρα για την ανάπτυξη της προσχολικής αγωγής. Εύλογα δε γεννιέται το ερώτημα μήπως η πραγματική στόχευση του νόμου είναι να διευρυνθεί η αγορά των ιδιωτικών - και πανάκριβων - βρεφονηπιακών σταθμών , κάτι που θα συμβεί αναπόφευκτα ..
Επόμενα είναι ζήτημα άμεσης προτεραιότητας να διεκδικηθεί από τους εργαζόμενους και τους άνεργους, τα νέα ζευγάρια και τις μητέρες τώρα η άμεση και οριστική λύση για το ζήτημα:
- Να μην κλείσει κανένας δημοτικός παιδικός και βρεφονηπιακός σταθμός και να αξιοποιηθούν κρατικά και δημοτικά κτίρια για να καλυφτούν οι ανάγκες.
- Να εξασφαλιστεί γενναία κρατική χρηματοδότηση για να χτιστούν νέοι, σύγχρονοι και ασφαλείς, αποκλειστικά, δημόσιοι και δωρεάν βρεφονηπιακοί που να μπορούν να καλύψουν το σύνολο των αναγκών.
*Ο Μιχάλης Κωνσταντινίδης, είναι Δημοτικός Σύμβουλος του Δήμου Θεσσαλονίκης, με τη «Λαϊκή Συσπείρωση»
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ «ΤΥΠΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ»
