Ο κ. Καλαφάτης τονίζει πως η ανάπτυξη σχέσεων φιλίας και συνεργασίας με τα Σκόπια μπορεί να υπηρετεί κοινά συμφέροντα μόνο εφόσον στηρίζεται στη δίκαιη λύση των εκκρεμοτήτων του παρελθόντος και επιμένει πως αυτό δεν επιτυγχάνεται με τη συμφωνία που υπογράφηκε. Υπογραμμίζει συγκεκριμένα ότι η συμφωνία:
• «παραχωρεί στους Σκοπιανούς 'μακεδονική' εθνικότητα και γλώσσα»
• «προβλέπει διευθέτηση των εμπορικών ονομασιών, των επωνυμιών και σημάτων από 'διεθνή ομάδα ειδικών', γεγονός που εγείρει σοβαρά ζητήματα σε βάρος ελληνικών προϊόντων με ονομασία προέλευσης τη Μακεδονία”
• «αναφέρει ότι 'τα συμβαλλόμενα μέρη θα καθοδηγούνται από τις σχετικές –για τα περίκλειστα κράτη- προβλέψεις της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας', γεγονός που προεξοφλεί παραχώρηση στα Σκόπια, δικαιωμάτων επί της ελληνικής ΑΟΖ».
Απαντώντας σε ερώτηση για το προσφυγικό ζήτημα, ο κ. Καλαφάτης, επαναλαμβάνει την ανάγκη αναδιαπραγμάτευσης της Συνθήκης του Δουβλίνου «καθώς οι συνθήκες έχουν μεταβληθεί δραματικά» και τονίζει: «Οφείλουν όλοι να συνειδητοποιήσουν, πως το προσφυγικό-μεταναστευτικό ζήτημα, είναι ένα ευρωπαϊκό πρόβλημα και όχι πρόβλημα των χωρών της περιφέρειας. Και η Ευρώπη οφείλει και να λάβει ρεαλιστικές αποφάσεις, αντάξιες του πολιτισμού της και των αξιών της, που θα δεσμεύουν όλα τα κράτη μέλη. Επιθυμούμε προσεκτική, συνετή και υπεύθυνη μεταναστευτική πολιτική εντός της Ε.Ε με δίκαιη κατανομή βαρών».
