Skip to main content
Menu Αναζήτηση
espa-banner

Η τραγωδία των κοινών-Με αφορμή την κατάσταση στην νέα παραλία

Ο Γιώργος Ρακκάς, επικεφαλής της Δημοτικής παράταξης «Μένουμε Θεσσαλονίκη», αρθρογραφεί στον «Τύπο Θεσσαλονίκης»

Άρθρο του Γιώργου Ρακκά*

Μείζον ζήτημα στην τοπική επικαιρότητα έχουν προκαλέσει οι καταγγελίες των Φίλων της Νέας Παραλίας, για την χείριστη κατάσταση στην οποία πλέον βρίσκεται. Οι φωτογραφίες που παρουσίασε, και σχολίασε, εκ μέρους των «Φίλων» της ο αρχιτέκτονας του έργου Π. Νικηφορίδης στην δημόσια συνάντηση που κάλεσαν στο Τεχνικό Επιμελητήριο την Τρίτη 2/10, ήταν ενδεικτικές της ακραίας υποβάθμισης που μαστίζει τον σημαντικότερο δημόσιο χώρο της πόλης.

Απ’ τη μια είναι η παταγώδης αποτυχία της διοίκησης Μπουτάρη και του Δήμου Θεσσαλονίκης, να συντηρήσει ή έστω να επιβλέψει τις εργολαβίες συντηρήσεων του έργου. Το οποίο μάλιστα δεν αντιμετωπίζεται, ως ο Δήμος όφειλε, αυτοτελώς, αλλά περιλαμβάνεται στα γενικά πλάνα συντήρησης των υποδομών της πόλης (με συνέπεια να ευνοείται το «πασάλειμμα» των εργασιών, και οι 'αρπαχτές' στις προκηρυσσόμενες εργολαβίες).

Αντί γι' αυτά τα στοιχειώδη, που για την διοίκηση Μπουτάρη ισοδυναμούν βέβαια με την ανακάλυψη της... αντιβαρύτητας, ο ίδιος και οι αντιδήμαρχοί του επέλεξαν να κάνουν αυτό που ξέρουν καλά: Να... συγκρουστούν και να καταγγείλουν... τους Φίλους της Νέας Παραλίας, και να μετατρέψουν τα γυάλινα περίπτερά της σε... καφέ, ώστε να εξαπλώσουν τον ιό των τραπεζοκαθισμάτων και στο διεθνώς πολυβραβευμένο έργο.

Από την άλλη, δεν είναι μόνον ο Δήμαρχος που έχασε το στοίχημα να φανεί αντάξιος σε αυτό το πείραμα θεαματικής αναβάθμισης του δημόσιου χώρου, αλλά και η κοινωνία. Με τους βανδαλισμούς, τις καταστροφές, τα σκουπίδια να αυξάνουν γεωμετρικά, αποδεικνύεται πως όσο πιο όμορφος και τακτοποιημένος είναι ο δημόσιος χώρος σε αυτήν την πόλη άλλο τόσο γρήγορα και ολοκληρωτικά απαξιώνεται: Είμαστε όλοι μάρτυρες της τραγικής αποτυχίας των ίδιων των ανθρώπων που κατά τα άλλα «χαίρονται» την παραλία, να την σεβαστούν.

Το φαινόμενο αυτό δυναμιτίζει και κάθε προσπάθεια συντήρησης των υποδομών, γιατί δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος ανικανότητας-απαξίωσης. Μέσα σε αυτόν θεριεύει και η τάση για την ιδιωτικοποίηση του δημόσιου χώρου, κάτι που δυστυχώς θα συμβεί αργά ή γρήγορα και με την Νέα Παραλία, αν τα πράγματα παραμείνουν έτσι. Ιδίως, η υποβάθμιση φέρει μαζί της και την εγκληματικότητα όπως συνήθως συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις. Τότε, θα αναλάβει η ιδιωτική αξιοποίηση, και άρα η αποτυχία της πόλης να υιοθετήσει και να αγκαλιάσει έναν από τους μεγαλύτερους και ομορφότερους δημόσιους χώρους στην Ελλάδα, θα είναι ολοκληρωτική.

Αναρωτιούνται όλοι τι μπορεί να γίνει μπροστά σε αυτήν την κατάσταση:

- Πρώτον, απαιτείται να πιεστεί ο Δήμος ώστε να αντιμετωπίσει άμεσα το ζήτημα «συντηρήσεις της Νέας Παραλίας» αυτοτελώς. Ενδεχομένως και σε συνεργασία με φορείς της πόλης όπως το ΤΕΕ, το Πανεπιστήμιο, και το 3ο Σώμα Στρατού, που ήδη έχουν δείξει ενδιαφέρον. Για να κινηθεί, ωστόσο, προς αυτήν την κατεύθυνση μια διοίκηση που ήδη έχει δώσει δείγματα άμετρου καθεστωτισμού και αλαζονείας, θα πρέπει να γίνουν δυναμικότερες κινητοποιήσεις προς αυτήν την κατεύθυνση: Των τοπικών Λουδοβίκων το αυτί δεν ιδρώνει με απλές παραστάσεις στο δημοτικό συμβούλιο, συγκεντρώσεις διαβουλεύσεων, και καταγγελίες στον τύπο.

- Δεύτερον, χρειάζεται να δρομολογηθεί μονιμότερη λύση σχετικά με την διαχείριση της Νέας Παραλίας. Η ενότητα του αρχιτεκτονήματός της, καθώς και οι φέρουσες δυνατότητές του κοινωνικής, πολιτιστικής, και οικολογικής ανάπτυξης, διευκολύνει την ύπαρξη κάποιου ειδικού φορέα διαχείρισης, που θα αναλάβει όχι μόνον την συντήρησή του, αλλά και την υλοποίηση ποικίλων δραστηριοτήτων (και ενδεχομένως σε αυτόν τον φορέα να περιληφθεί και το ερειπωμένο σήμερα Ιντέρνι).

Με αυτόν τον τρόπο, θα υπερβούμε τις πάγιες παθογένειες της τοπικής αυτοδιοίκησης, από την στενοκεφαλιά και την έλλειψη κοινωνικής νοημοσύνης των αιρετών αρχόντων μέχρι την υπεργραφειοκρατικοποίηση του διοικητικού μηχανισμού.

- Τρίτον, υπάρχει ανάγκη να γίνει μια ευρύτερη εκστρατεία προς την κοινωνία σε σχέση με το ζήτημα του σεβασμού των δημόσιων χώρων, των νοοτροπιών και των συμπεριφορών που κυριαρχούν μέσα σε αυτούς: Μια καμπάνια καταπολέμησης της ιδιωτείας.

Κι εκστρατεία αυτή για να πετύχει πρέπει να είναι κοινή από όλους τους φορείς ώστε να δώσει την εικόνα γενικής συναίνεσης: Η πόλη πρέπει να συνάψει ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο για το πως μεταχειριζόμαστε τον κοινό χώρο, γιατί αυτός έχει καταρρεύσει. Ή αυτό το κοινωνικό συμβόλαιο θα πετύχει, ή μας περιμένουν δραστικές αλλαγές στην φυσιογνωμία του δημόσιου χώρου, μιας και η τεχνολογία και η αυξημένη δυνατότητα επιτήρησης και ταυτοποίησης που πλέον παρέχει, περιμένει στην γωνία για να προκρίνει ως «μονόδρομο» μια οργουελιανού τύπου καταστολή.

*Ο Γιώργος Ρακκάς είναι επικεφαλής της Δημοτικής παράταξης «Μένουμε Θεσσαλονίκη», του Δήμου Θεσσαλονίκης

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ «ΤΥΠΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ»

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Θεσσαλονίκη: Βέλγοι φοιτητές θα σχεδιάσουν το τουριστικό προϊόν της πόλης
Το project είναι σχεδιασμένο για φοιτητές του 2ου έτους στη Διοίκηση Τουρισμού και Αναψυχής και στοχεύει στη γεφύρωση του χάσματος μεταξύ της...
Θεσσαλονίκη: Βέλγοι φοιτητές θα σχεδιάσουν το τουριστικό προϊόν της πόλης