Τη σημασία που έχει η Ελλάδα σήμερα στον «εξαιρετικά αναβαθμισμένο» της ρόλο, «μια στιγμή κατά την οποία η γεωστρατηγική θέση της βρίσκεται στο απόγειό της», ως έμπιστος, πιστός εταίρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ, τόνισε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος.
Στην ομιλία του κατά τη διάρκεια της τελετής αποφοίτησης της ΚΔ΄ Εκπαιδευτικής Σειράς Υποψηφίων Ακολούθων Πρεσβείας που πραγματοποιήθηκε στο υπουργείο Εξωτερικών, ο κ. Παυλόπουλος αναφέρθηκε και στην κατάσταση της ευρύτερης περιοχής, σημειώνοντας πως «αυτός ο ρόλος της Ελλάδας δεν είναι μόνο ένα μεγάλο πλεονέκτημα, είναι και ένα χρέος της χώρας μας γιατί υπό τις συνθήκες αυτές λόγω της αστάθειας που υπάρχει στην περιοχή μας λόγω της ρευστότητας στο χώρο της ΝΑ Ευρώπης κυρίως λόγω των εξελίξεων στην ανατολική Μεσόγειο, η Ελλάδα ως μέλος της διεθνούς κοινότητας, μέλος της ΕΕ είναι και πρέπει να είναι εγγυητής της διεθνούς και της ευρωπαϊκής νομιμότητας».
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας αναφερόμενος ειδικότερα στο ρόλο του Έλληνα διπλωμάτη και στην υπεράσπιση της χώρας μας, ατομικώς αλλά και ως μέλος της διεθνούς κοινότητας και της ΕΕ, μίλησε για την «πολυπρισματική, σύνθετη, πολύ ρευστή, ασταθή διεθνή πραγματικότητα» και τόνισε ότι θα πρέπει να έχει ως οδηγό και να βρίσκεται σε «συνεχή εγρήγορση» σε τρία βασικά πεδία: Την καλή γνώση της διπλωματικής ιστορίας, των διεθνών οικονομικών σχέσεων και την πολύ καλή γνώση του διεθνούς και του ευρωπαϊκού δικαίου.
Ειδικότερα για το τελευταίο είπε ότι θέλει συνεχή παρακολούθηση και των εξελίξεων αλλά και της νομολογίας των δικαστηρίων εκείνων, τα οποία διαμορφώνουν τον τρόπο ερμηνείας του διεθνούς και του ευρωπαϊκού δικαίου, όπως το Δικαστήριο της Χάγης, τα ευρωπαϊκά δικαστήρια και το δικαστήριο των δικαιωμάτων του ανθρώπου. «Χώρες που δεν έχουν τον απαιτούμενο σεβασμό στα δικαιώματα του ανθρώπου βρίσκονται σε ένα είδος διεθνούς απομόνωσης», είπε χαρακτηριστικά.
Παράλληλα, ο κ. Παυλόπουλος αποσαφήνισε ότι «πρέπει να υπερασπιστούμε τη διεθνή και κοινή ευρωπαϊκή νομιμότητα γιατί βάλλεται από την αυθαιρεσία πολλών στο χώρο της διεθνούς κοινότητας σε ορισμένες περιπτώσεις και γειτόνων μας».
Στο πλαίσιο αυτό αναφερόμενος ειδικότερα στην Τουρκία, είπε πως «συγχέουν από αλαζονεία ή αμάθεια το δίκαιο του ισχυρού όπως αυτοί ισχυρίζονται, κάτι το οποίο δεν υπάρχει, με την ισχύ του δικαίου. Και αυτό τους αντιτάσσουμε εμείς». Και πρόσθεσε: «Στην ανιστόρητη αλαζονική και καταστροφική για αυτούς στάση περί δικαίου του ισχυρού η Ελλάδα υπερασπιζόμενη την ευρωπαϊκή και τη διεθνή νομιμότητα τους αντιτάσσει την ισχύ του δικαίου».
Αναφερόμενος στη σημασία που έχει η Ελλάδα για το ΝΑΤΟ, λόγω της σταθερότητάς της, είπε ότι αυτό «της επιτρέπει να έχει λόγο και να μην αισθάνεται μόνη της σε ό,τι αφορά τον τρόπο με τον οποίο υπερασπίζεται τα δικά της εθνικά πιστεύω. Το αυτό συμβαίνει και με την ΕΕ. Υπάρχει εμπιστοσύνη», συμπλήρωσε.
Ο κ. Παυλόπουλος ανέδειξε, επίσης, τη σημασία της υπεράσπισης της διεθνούς και ευρωπαϊκής νομιμότητας ώστε να μην δημιουργούνται προηγούμενα αρνητικά και εξαιρετικά επικίνδυνα και για την ίδια την ΕΕ. Καθώς, όπως είπε, δεν έχουμε αντιληφθεί ότι πολλά από τα δεινά της διεθνούς κοινότητας και της ΕΕ οφείλονται στο ότι ανεχτήκαμε παραβιάσεις του διεθνούς και του ευρωπαϊκού δικαίου που δημιούργησαν προηγούμενο το οποίο κάποιοι το επικαλούνται. «Αυτού του είδους η πρακτική πρέπει να σταματήσει. Κι εμείς θα είμαστε οι πρώτοι», είπε χαρακτηριστικά.
Επ' αυτού εξήγησε ότι τα παραδείγματα είναι σαφή και αναφέρθηκε στο Κυπριακό τονίζοντας ότι «εμείς υπερασπιζόμαστε την άμεση, κατά το δυνατό, επίλυση του Κυπριακού» αλλά υπό την προϋπόθεση ότι «η επίλυση του Κυπριακού δεν μπορεί να γίνει παρά μόνο με πλήρη σεβασμό της κυριαρχίας της Κυπριακής Δημοκρατίας», η οποία βασίζεται στο διεθνές και το ευρωπαϊκό δίκαιο και δεν ανέχεται στρατεύματα κατοχής και εγγυήσεις τρίτων.
«Η θέση μας αυτή είναι θέση ευρωπαΐκή και διεθνής», σημείωσε. Κάνοντας μνεία στην κυπριακή ΑΟΖ κατήγγειλε την αυθαιρεσία της Τουρκίας επισημαίνοντας τι κακό προηγούμενο θα δημιουργούσε αυτό «αν δεχόμασταν τις αυθαιρεσίες, πόσοι άλλοι θα μπορούσαν να διεκδικήσουν το ίδιο πράγμα είτε στη Βόρεια Θάλασσα είτε στη Βαλτική είτε στη Μαύρη Θάλασσα».
