Τα ηνία του υπουργείου Οικονομικών αναλαμβάνει ο καθηγητής Οικονομικών του Πανεπιστημίου Αθηνών και Γενικός Διευθυντής του ΙΟΒΕ, Γιάννης Στουρνάρας, με απόφαση του Πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, έπειτα από την παραίτηση του Βασίλη Ράπανου για λόγους υγείας. Σε δήλωσή του νωρίτερα στη διάρκεια παρουσίασης βιβλίου σε κεντρικό βιβλιοπωλείο, ο κ. Στουρνάρας εμφανίστηκε αισιόδοξος για την πορεία της χώρας, αναγνωρίζοντας ωστόσο τις προκλήσεις με τις οποίες είναι αντιμέτωπη. «Έχουμε τις δυνατότητες να ξεφύγουμε από το πρόβλημα. Πρέπει να είμαστε ρεαλιστές, έχουμε ανηφορικό δρόμο, αλλά η Ελλάδα έχει τεράστιες δυνατότητες», παρατήρησε, ενώ έκανε λόγο για ένα «τείχος κατεστημένων νοοτροπιών» που δεν θέλουν να ακούσουν, όπως είπε, ότι η χώρα μπορεί να τα καταφέρει. Ενδεικτικό, όπως σημείωσε μάλιστα, είναι ότι στη διάρκεια των τελευταίων μόνον ημερών μετά τις εκλογές της 17ης Ιουνίου και τον σχηματισμό της νέας κυβέρνησης επέστρεψαν στο τραπεζικό σύστημα περίπου δύο δισ. ευρώ. Σε δηλώσεις του μετά από τη συνάντηση που είχε με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κάρολο Παπούλια, εν όψει της συνόδου κορυφής της Ε.Ε., ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευ. Βενιζέλος, ανέφερε ότι η επιλογή του υπουργού Οικονομικών είναι μια επιλογή που γίνεται από τον Πρωθυπουργό και τόνισε ότι το ΠΑΣΟΚ είναι έτοιμο να δεχτεί οποιοδήποτε πρόσωπο πληροί τις βασικές προϋποθέσεις καταλληλότητας. Κύκλοι της Ιπποκράτους ανέφεραν επίσης ότι η τοποθέτηση του κ. Στουρνάρα στο ΥΠΟΙΚ ήταν πρόταση του Αντώνη Σαμαρά, την οποία αποδέχθηκε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.
Ποιος είναι ο Γ. Στουρνάρας
Ο Γιάννης Στουρνάρας γεννήθηκε το 1956 στην Αθήνα. Φοίτησε στο Οικονομικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών και έλαβε Master και Διδακτορικό από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Είναι Οικονομολόγος, καθηγητής στο Οικονομικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών, στο οποίο διδάσκει από το 1989 Μακροοικονομία και Οικονομική Πολιτική. Είναι γενικός επιστημονικός διευθυντής του Ιδρύματος Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ). Τα επιστημονικά και επαγγελματικά του ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στους εξής τομείς: μακροοικονομική θεωρία, οικονομική πολιτική, διεθνή οικονομικά, δημόσια οικονομικά, νομισματική πολιτική, οικονομικά των τραπεζών, αξιολόγηση επενδύσεων, επιπτώσεις της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης στην οικονομία, στο τραπεζικό σύστημα και στις αγορές χρήματος και κεφαλαίου, επιπτώσεις των ατελειών του χρηματοπιστωτικού συστήματος στην πραγματική οικονομία, ενεργειακά οικονομικά. Έχει κάνει δημοσιεύσεις σε επιστημονικά περιοδικά σε τομείς όπως: Μακροοικονομία, Θεωρία Άριστης Φορολογίας, Δυναμική Δημοσίου Χρέους, Οικονομική και Νομισματική Ένωση, Ενεργειακά Οικονομικά, Νομισματική Πολιτική, Στρεβλώσεις των Χρηματοπιστωτικών Συστημάτων. Μετά την αποφοίτησή του από το Οικονομικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών, ξεκίνησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, από το οποίο απέκτησε Master (1980) και Διδακτορικό (1982) με ειδικότητα στην Οικονομική Θεωρία και Πολιτική. Στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης εργάστηκε από το 1981 έως το 1985 ως Research Fellow και Lecturer στο Κολλέγιο St. Catherine's. Παράλληλα εργάστηκε ως ερευνητής στο Ινστιτούτο Ενεργειακών Σπουδών του ιδίου Πανεπιστημίου με ειδικότητα στην αγορά πετρελαίου και τις επιπτώσεις των πετρελαϊκών κρίσεων στην παγκόσμια οικονομία. Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα την περίοδο 1986- 1989 εργάστηκε ως ειδικός σύμβουλος του υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών σε θέματα Δημοσίων Επιχειρήσεων και Εισοδηματικής Πολιτικής. Από το 1989 έως το 1994 ήταν Ειδικός Σύμβουλος της Τράπεζας της Ελλάδος σε θέματα Νομισματικής Πολιτικής και εκπροσωπούσε την Τράπεζα της Ελλάδος ως αναπληρωματικό μέλος στις Συνόδους των διοικητών των Κεντρικών Τραπεζών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Από το 1994 έως τον Ιούλιο του 2000 ήταν πρόεδρος του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων του υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών. Από τη θέση αυτή συμμετείχε στο σχεδιασμό της μακροοικονομικής και διαρθρωτικής πολιτικής (ιδιαίτερα στην εκπόνηση των Προγραμμάτων Σύγκλισης) και εκπροσωπούσε το υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών στη Νομισματική Επιτροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Από τη θέση αυτή συμμετείχε στις διαπραγματεύσεις για τη συμμετοχή της Ελλάδας στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση. Επίσης είχε την ευθύνη για τις ετήσιες διαβουλεύσεις με τους διεθνείς οικονομικούς οργανισμούς, όπως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ). Από το 1994 έως το 1997 ήταν αντιπρόεδρος της Δημόσιας Επιχείρησης Αερίου (ΔΕΠΑ), ενώ ήταν μέλος στο Διοικητικό Συμβούλιο του Οργανισμού Διαχείρισης Δημόσιου Χρέους (ΟΔΔΗΧ) από το 1998 έως τον Ιούλιο του 2000. Από τον Ιούλιο του 2000 μέχρι τον Μάρτιο του 2004 ήταν πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Εμπορικής Τράπεζας και αντιπρόεδρος της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών από τον Οκτώβριο του 2000. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου η Εμπορική Τράπεζα αναδιαρθρώθηκε με σκοπό την ισχυροποίησή της στο χώρο της λιανικής τραπεζικής και σύνηψε στρατηγική συμμαχία με τη Γαλλική Τράπεζα Credit Agricole. Διετέλεσε πρόεδρος του Ομίλου Προβληματισμού για τον Εκσυγχρονισμό της Κοινωνίας μας (ΟΠΕΚ). Χρημάτισε διευθύνων σύμβουλος της ΚΑΠΠΑ Χρηματιστηριακής, από το 2005 έως το 2008. Είναι επίτιμο μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του σωματείου κλασικής μουσικής ΕΥΤΕΡΠΗ. Σήμερα είναι γενικός διευθυντής στο ΙΟΒΕ. Στις 17 Μαΐου 2012 ανέλαβε για πρώτη φορά κυβερνητικά καθήκοντα ως υπηρεσιακός υπουργός Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας & Ναυτιλίας στην κυβέρνηση του Παναγιώτη Πικραμμένου.
