«Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μία νέα γενιά ιδιωτικού χρέους που γεννήθηκε στην πανδημία και η αντιμετώπισή της είναι επιτακτική ανάγκη». Αυτό τόνισε η βουλευτής Επικρατείας και τομεάρχης Οικονομικών του ΣΥΡΙΖΑ, Έφη Αχτσιόγλου σε διαδικτυακή εκδήλωση της ΕΣΕΕ για το ιδιωτικό χρέος.
«Είναι αποτέλεσμα αντικειμενικής αδυναμίας πληρωμής οφειλών και το κράτος έχει αντικειμενική ευθύνη να παρέμβει και να δώσει ριζική λύση», πρόσθεσε, σημειώνοντας ότι «όσο δεν αντιμετωπίζεται θα περιορίζει την κατανάλωση και τις επενδύσεις, θα έχει ραγδαίες συνέπειες στην απασχόληση και στα δημόσια έσοδα, θα επισείει κίνδυνο γενικευμένων πτωχεύσεων, ιδίως για πολίτες μικρών και μεσαίων εισοδημάτων. Δεν μπορούμε να μιλάμε για ανάκαμψη χωρίς τη ριζική αντιμετώπισή του. Διαφορετικά θα βρισκόμαστε μπροστά σε ντόμινο αρνητικών εξελίξεων για την οικονομία συνολικά».επεσήμανε.
Σύμφωνα με την κ. Αχτσιόγλου οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για τα άμεσα προβλήματα επιβίωσης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων είναι:
«1. Διαχωρίζουμε το χρέος της πανδημίας -ό,τι οφείλει να πληρωθεί από τον Μάρτιο του 2020 και μετά- και προχωράμε σε “κούρεμα” χρεών, γιατί μόνο με δόσεις δεν θα αντιμετωπιστεί το πρόβλημα. Για οφειλές προς εφορία και ασφαλιστικά ταμεία πλήρης διαγραφή τόκων, όπου υπάρχουν, και κούρεμα βασικής οφειλής κλιμακωτά, ανάλογα με τα ποσοστά απώλειας εισοδήματος, με έναν απλό και εύκολο τρόπο(π.χ. για επιχειρήσεις που έχουν υποστεί μείωση της τάξης του 30% διαγραφή του 40% των χρεών και αποπληρωμή του υπολοίπου σε 120 δόσεις).
2. Για τις οφειλές τουλάχιστον προς τη ΔΕΗ, ένα σχήμα το λιγότερο 24δόσεων.
3. Για τις επιταγές χρειάζεται ένα ταμείο επανεκκίνησης, ώστε την επομένη της άρσης του λοκ-ντάουν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις να επανεκκινήσουν τη λειτουργία τους.
4. Εφάπαξ ενίσχυση των μικρομεσαίων επιχειρηματιών για τις δαπάνες διαβίωσης των οικογενειών τους».
Τέλος, επισήμανε ότι «το ζήτημα είναι βαθιά πολιτικό, χρειάζεται πολιτική απόφαση να μείνουν όρθιες οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Η κυβέρνηση, αντιθέτως, επιτρέπει να επέλθει η “φυσική” εξόντωσή τους, μία αναδιάρθρωση της αγοράς με εκκαθάριση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και συσσώρευση υπέρ των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, κάτι που περιγράφει και το σχέδιο Πισσαρίδη».
