«Θάλασσα» τα έκανε - για ακόμα μια φορά - ο Αλέξης Τσίπρας στην προσπάθειά του να δείξει το βάθος των ιστορικών και πολιτικών του γνώσεων.
Ο πρώην πρωθυπουργός σε συνομιλία του με δημοσιογράφους αμέσως μετά την συνάντησή του με τον νέο πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ Στέφανο Κασσελακη και σχολιάζοντας το εκλογικό αποτέλεσμα ανέφερε πως «η πολιτική είναι events my dear, όπως έλεγε ο Τσώρτσιλ».
Μόνο που η συγκεκριμένη φράση δεν ανήκει στον Ουίνστον Τσώρτσιλ αλλά στον Χάρολντ Μακμίλαν. Ωστόσο, πέρα από την πατρότητα της φράσης, ο Αλέξης Τσίπρας μάλλον δεν την χρησιμοποιήσε και σωστά καθώς ο Μακμίλαν δεν είπε ότι «η πολιτική είναι events (γεγονότα)».
Η αλήθεια είναι πως ο Χάρολντ Μακμίλαν ρωτήθηκε κάποτε ποιο ήταν το πιο μεγάλο πρόβλημα της πρωθυπουργίας του και απάντησε: «Events, my dear boy, events» (τα γεγονότα, αγαπητό μου αγόρι, τα γεγονότα». Αυτά για την σωστή απόδοση της φράσης. Για την ιστορία ο Χάρολντ Μακμίλαν ήταν πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου από το 1957 έως και το 1963 διαδεχόμενος τον Άντονι Ίντεν.
Ποιος ήταν ο Χάρολντ Μακμίλαν
Ο Μωρίς Χάρολντ Μακμίλαν, 1ος Κόμης του Στόκτον (10 Φεβρουαρίου 1894 – 29 Δεκεμβρίου 1986), ήταν Βρετανός πολιτικός, που υπηρέτησε ως Πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου και ως Ηγέτης του Συντηρητικού Κόμματος, από το 1957 έως το 1963.
Υπό την Κυβέρνηση του Άντονι Ήντεν, υπηρέτησε ως Καγκελάριος του Θησαυροφυλακίου του Ηνωμένου Βασιλείου (Υπουργός Οικονομικών) (1955-1957), και ως Υπουργός Εξωτερικών (Απρίλιος 1955–Δεκέμβριος 1955). Υπό την Τρίτη Κυβέρνηση του Ουίνστον Τσώρτσιλ, υπηρέτησε ως Υπουργός Άμυνας του Ηνωμένου Βασιλείου (1954-1955) και ως Υπουργός Στέγασης (1951-1954). Τον Ιανουάριο του 1957, διαδέχθηκε τον Άντονι Ήντεν στην πρωθυπουργία και την ηγεσία του Συντηρητικού Κόμματος, ύστερα από την Κρίση του Σουέζ.
Το 1940 ανέλαβε, προστατευόμενος του Τσώρτσιλ, κοινοβουλευτικός υφυπουργός Εφοδιασμού και δύο χρόνια μετά, υφυπουργός των Αποικιών. Περί τα τέλη του 1942, μετά τη συμμαχική απόβαση στη Βόρεια Αφρική διορίστηκε Βρετανός υφυπουργός παρά το Συμμαχικό Στρατηγείο της ΒΔ. Αφρικής και ακολούθως εκπρόσωπος της Αγγλικής κυβέρνησης παρά τη Γαλλική Εθνική Επιτροπή Απελευθέρωσης.
Τον Νοέμβριο του 1944 ανέλαβε καθήκοντα προέδρου της Συμμαχικής Επιτροπής στην Ιταλία. Τον Δεκέμβριο του 1944, κατά τα λεγόμενα Δεκεμβριανά επισκέφθηκε την Αθήνα συνοδεύοντας τον Τσώρτσιλ. Αργότερα έλαβε ενεργό μέρος στην οργάνωση του Συμβουλίου της Ευρώπης, ενώ το 1951, όταν επανήλθαν οι Συντηρητικοί στην εξουσία ανέλαβε το υπουργείο Οικισμού και Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Τον Οκτώβριο του 1954 ανέλαβε υπουργός Αμύνης, τον δε επόμενο χρόνο υπουργός Εξωτερικών και τον Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου (1955) υπουργός των Οικονομικών. Τον Ιανουάριο του 1957 ανέλαβε την προεδρία της κυβέρνησης μετά την παραίτηση του σερ Άντονι Ήντεν καθώς και την ηγεσία του Συντηρητικού κόμματος. Θέση που διατήρησε και μετά τις εκλογές του 1959 μέχρι τις 18 Οκτωβρίου του 1963 που παραιτήθηκε και τον διαδέχθηκε ο τότε υπουργός Εξωτερικών Άλεκ Ντάγκλας Χιουμ. Την περίοδο 1959 – 1963 σχημάτισε τέσσερις κυβερνήσεις.
Η σχέση του με την Ελλάδα και την Κύπρο
To σχέδιο Μακμίλαν (γνωστό και ως σχέδιο τριπλής συγκυριαρχίας) είναι η πρόταση λύσης του Βρετανού πρωθυπουργού Χάρολντ Μακμίλαν το οποίο παρουσιάστηκε το 1958 ως λύση του Κυπριακού. Προέβλεπε παραμονή των αγγλικών βάσεων, συγκυριαρχία Ελλάδας, Τουρκίας και Βρετανίας, ξένο κυβερνήτη, δύο ξεχωριστές Βουλές των αντιπροσώπων για τις δύο κοινότητες. Απορρίφθηκε από τον Μακάριο, την Ελλάδα και από την Τουρκία.
Σύμφωνα με επίσημες καταγραφές το σχέδιο Μακμίλαν προέβλεπε τη διατήρηση των βάσεων σε Ακρωτήρι,Επισκοπή και Δεκέλεια. Η υπόλοιπη Κύπρος θα βρισκόταν υπό την συγκυριαρχία Ελλάδας, Τουρκίας και Βρετανίας και οι Κύπριοι θα λάμβαναν διπλή υπηκοότητα (ελληνική και βρετανική οι Ελληνοκύπριοι και τουρκική και βρετανική οι Τουρκοκύπριοι).
Παράλληλα ο κυβερνήτης θα διοριζόταν από τις τρεις κυβερνήσεις αλλά δεν θα ήταν υπήκοος καμίας εξ αυτών. Σε περίπτωση που οι τρεις πλευρές δεν κατέληγαν σε κοινά αποδεκτή λύση τότε το ΝΑΤΟ θα επέλεγε την κυβέρνηση. Το Σύνταγμα της Κύπρου, το οποίο δεν θα ίσχυε για τις στρατιωτικές βάσεις, θα βασιζόταν πάνω στις προτάσεις Ράντκλιφ. Ο κυβερνήτης θα είχε υπουργούς οι οποίοι θα λογοδοτούσαν σε αιρετό κοινοβούλιο.
Όπως και στο σχέδιο Ράντκλιφ, εσωτερική ασφάλεια και εξωτερική πολιτική θα ήταν στα χέρια του Κυβερνήτη και δεν θα επηρεάζονταν από την αιρετή βουλή, θα είχαν όμως λόγο οι τρεις δυνάμεις ή το νατοϊκό συμβούλιο. O Μακμίλαν δεν δημοσίευσε το σχέδιο του. Αφού εγκρίθηκε από το υπουργικό συμβούλιο, έπρεπε να αποφασιστεί ο τρόπος που θα το προωθούσε. Αποφασίστηκε να συγκληθεί διεθνής διάσκεψη με την Ελλάδα, Τουρκία, Βρετανία και παρατηρητές ΗΠΑ και ΝΑΤΟ. Όταν η λύση της ανεξαρτησίας σκόνταφτε στις αντιρρήσεις της Τουρκίας, θα μπορούσαν να παρουσιάσουν το σχέδιο της τριπλής συγκυριαρχίας. Στις 3 Αυγούστου, παραδόθηκε η πρόσκληση στον Κ. Καραμανλή για τη διάσκεψη, ωστόσο αρνήθηκε να παρευρεθεί γιατί δεν πρόσφερε, όπως είπε την παραμικρή ελπίδα λύσης. Και η Τουρκία αρνήθηκε να συμμετέχει στις συνομιλίες.
Πηγή: protothema.gr
