Ο μηχανισμός αποκατάστασης που προτείνει ο κ. Καράογλου είναι ο παρακάτω:
Α. Το 15% έχει εισπραχθεί, μέσω των ομολόγων του EFSF και δεν υπάρχει απαίτηση για κεφάλαιο.
Β. Για το 31.5% του κεφαλαίου που αντιστοιχεί στα νέα ομόλογα διάρκειας 30 ετών (από το 2023 έως το 2042), προτείνεται να δοθούν στις τράπεζες από τις οποίες είχανε προμηθευτεί τα φυσικά πρόσωπα τα αρχικά ομόλογα και να τα αντικαταστήσουν με κλειστή κατάθεση μηδενικού επιτοκίου, που θα αποδοθεί στην αρχική λήξη των ομολόγων που είχαν αγοραστεί.
Γ. Για το 53.5% που είναι το «κουρεμένο τμήμα» του αρχικού κεφαλαίου, προτείνεται να δοθεί μέσα από τον προϋπολογισμό με τη μορφή πιστωτικού στα εκκαθαριστικά του Υπουργείου Οικονομικών. Πιο συγκεκριμένα, το συνολικό ποσό της τιμής κτήσης και όχι της ονομαστικής αξίας των ομολόγων των φυσικών προσώπων που αντιστοιχούν στο 53,5% είναι περίπου 990 εκατομμύρια ευρώ (τιμή κτήσης), ποσό που μπορεί να επιμεριστεί σε χρονικό διάστημα 10 ετών και να συμψηφιστεί με τις φορολογικές υποχρεώσεις κάθε ομολογιούχου σε εισοδήματα και ακίνητη περιουσία κατά την εξής έννοια: θα αφαιρούνται από το επιμερισμένο ποσό οι φορολογικές υποχρεώσεις του ομολογιούχου για κάθε έτος. Το ποσό που θα προκύπτει θα αποδίδεται στον ομολογιούχο με επιστροφή φόρου για κάθε έτος από τα δέκα.
«Το καθαρό κόστος για το ελληνικό δημόσιο από την εφαρμογή της συγκεκριμένης πρότασης θα είναι 99 εκατομμύρια ευρώ για κάθε χρόνο, ποσό το οποίο θα είναι ταμειακώς χαμηλότερο με δεδομένο τους φορολογικούς συμψηφισμούς που θα γίνουν λόγω των φορολογικών υποχρεώσεων των ομολογιούχων», τονίζεται και προστίθεται ότι "με την παραπάνω πρόταση του κ. Καράογλου υπολογίζεται ότι σε δέκα χρόνια από σήμερα θα έχει αποκατασταθεί πλήρως η οικονομική ζημιά που έχουν υποστεί χιλιάδες νοικοκυριά, τα οποία εμπιστεύθηκαν τους κόπους μιας ζωής στο ελληνικό κράτος".
