Η βουλευτής επισημαίνει ότι τα Παιδικά Χωριά ΣΟΣ “καλύπτουν ζωτικές ανάγκες στις οποίες το κράτος πρόνοιας και δικαίου αδυνατεί να ανταποκριθεί και το οποίο όμως θεσπίζει και εγκρίνει κανόνες και προδιαγραφές που παραπέμπουν στην αναβίωση των παιδουπόλεων, του παρελθόντος και του αναχρονισμού”. Ενδεικτικά, η βουλευτής αναφέρεται “στο χωρισμό των αδελφών, στην αύξηση του αριθμού των φιλοξενουμένων παιδιών ανά κτίριο, στη μετονομασία των χώρων διαμονής σε θαλάμους κ.λπ”. Η βουλευτής υπογραμμίζει ότι η βασική φιλοσοφία των παιδικών χωριών ΣΟΣ είναι το διαφορετικό και το ανθρώπινο πρότυπο για τα παιδιά που βρίσκονται σε ανάγκη με την έννοια της οικογενειακής φροντίδας, της παρουσίας της μητέρας ΣΟΣ, και της παραμονής των φυσικών αδελφών ενωμένων, ενώ, παράλληλα, τονίζει ότι στην Ελλάδα του 2014, “επιβάλλεται ο εξανθρωπισμός της ζωής των παιδιών που στερήθηκαν τη φυσική τους οικογένεια και τα δικαιώματά τους και όχι η μετατροπή των παιδικών χωριών σε αναχρονιστικές παιδουπόλεις, όπως επιβάλλει η Υπουργική Απόφαση”.
Η βουλευτής ερωτά τον Υπουργό σε ποια κριτήρια και αρχές βασίστηκε η Υπουργική Απόφαση και με ποια λογική πρέπει όλα τα κτίρια να προσομοιάζουν σε εκείνα των παλαιών δημοσίων ιδρυμάτων που, επίσης, θα έπρεπε να έχουν εκσυγχρονιστεί. Επίσης ερωτά για το πώς θα καλυφθεί το κενό που θα δημιουργηθεί από τη παύση λειτουργίας των παιδικών χωριών ΣΟΣ τα οποία από το 1982 έχουν προσφέρει τεράστιας σημασίας υπηρεσίες σε παιδιά που έχουν ανάγκη.
