Ένας αέρας ενθουσιασμού επικρατεί στα αρχηγεία του ελληνικού ακροαριστερού κόμματος Σύριζα. Μέσα σε μικρά, γεμάτα καπνό δωμάτια και διαδρόμους γεμάτους με αφίσες που διαφημίζουν μαρξιστικά σεμινάρια, το προσωπικό αφοσιώνεται στους υπολογιστές του. Οι περισσότερες είναι γυναίκες, νέες και παθιασμένες, με τσιγάρα να κρέμονται από τα χείλη τους καθώς πληκτρολογούν. Η φασαρία από τις συζητήσεις είναι έντονη. Άνθρωποι πετάγονται βιαστικοί δεξιά και αριστερά. Για τον επισκέπτη δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το επταόροφο κτίριο, με θέα μια από τις πιο πολυσύχναστες πλατείες της Αθήνας, είναι τόσο ένας χώρος εργασιακού χάους όσο και προσδοκίας.
"Η ελπίδα έρχεται", δηλώνει μια αφίσα καρφιτσωμένη στους πίνακες ανακοινώσεων σχεδόν σε κάθε όροφο του κτιρίου. "Η Ελλάδα εξελίσσεται, η Ευρώπη αλλάζει."
"Καλωσήρθατε στον Σύριζα", λέει ο Πάνος Σκουρλέτης, ο γκριζομάλλης εκπρόσωπος του κόμματος, που προσέφερε μια ξενάγηση στο πρόσφατα ανακαινισμένο δωμάτιο πολυμέσων, "και παρακαλώ συγχωρήστε μας για τον καπνό."
Ούτε μια εβδομάδα πριν τις κρίσιμες εκλογές σε μια χώρα που μπλέχτηκε για ακόμα μια φορά στην θύελλα της ευρωζώνης, ο Σκουρλέτης είναι κεφάτος. Είναι εύκολο να καταλάβει κανείς τον λόγο. Μετά από κάθε δημοσκόπηση που δίνει στον Σύριζα το αδιαμφισβήτητο προβάδισμα, οι ριζοσπάστες έχουν πάρει φόρα. Με την αυξανόμενη τάξη των υποστηρικτών κατά της λιτότητας στην Ευρώπη, η νίκη αναμένεται σίγουρη. "Θα νικήσουμε", λέει με ενθουσιασμό. "Η ερώτηση είναι μόνο μία, και είναι το κατά πόσο."
"Το μέλλον έχει ήδη αρχίσει", δήλωσε αφού η αποτυχία της βουλής να εκλέξει πρόεδρο πυροδότησε συνταγματική διάταξη για νέες εκλογές.
Σοκ, θυμός και φόβος έχουν σημαδέψει την οικονομική κατάρρευση της Ελλάδας. Αλλά μετά από πέντε χρόνια, η μετεωρική άνοδος - και η άμεση εκλογική νίκη - προμηνύει επίσης το πέρασμα στην απελπισία. Πολλοί Έλληνες θα ψηφίσουν τους επαναστάτες τόσο από απελπισία όσο και από αμηχανία.
"Με την οικονομική κρίση στην χώρα μας, το μεγάλο άνοιγμα έγινε από την αποδεκατισμένη μέση τάξη", λέει ο Σκουρλέτης. "Σε εμάς έχουν βρει τη φωνή τους."
Η όρεξη της Ελλάδας για περισσότερο δράμα είναι περιορισμένη. Σχεδόν έξι χρόνια αφού η χώρα αναγκάστηκε να αποκαλύψει την κλίμακα των δημόσιων εξόδων της, έχει εμφανώς εξαντληθεί από αλλεπάλληλες περικοπές και αυξήσεις φόρων. Η Ελλάδα η ίδια έχει αδειάσει. Η Αθήνα, σπίτι για το μισό περίπου των 12 εκατομμυρίων που αποτελεί τον συνολικό πληθυσμό της χώρας, έχει γίνει πρότυπο μελέτης για το τι συμβαίνει σε πρωτεύουσες όταν φαλιρίζουν, με τα σπασμένα πεζοδρόμια, τα απεριποίητα πάρκα, τα κλειστά μαγαζιά και τον αυξανόμενο αριθμό ζητιάνων και άστεγων να αποτελούν τα χαρακτηριστικά σημάδια της οικονομικής κατάρρευσης.
Σε ένα τέτοιο κλίμα, η υπόσχεση του Τσίπρα για μια έξαρση δημόσιων δαπανών πήγε πολύ καλά. Οι Έλληνες καλωσόρισαν την υπόσχεσή του για την αντιμετώπιση της "σιωπηλής ανθρωπιστικής κρίσης" της χώρας αυξάνοντας τον κατώτατο μισθό, μειώνοντας τους φόρους και κάνοντας προσλήψεις στο δημόσιο. Όμως η ευφορία που συνόδευε τις μεγάλες πολιτικές αλλαγές του παλιού καιρού δεν φαίνεται να είναι εμφανής. Πολλοί λένε ότι θα υποστηρίξουν τον Σύριζα ως διαμαρτυρία ενάντια στην κεντροδεξιά Νέα Δημοκρατία και το κεντροαριστερό Πασοκ, τα δύο καθιερωμένα κόμματα τα οποία εναλλάσσονται στην εξουσία για τα τελευταία 40 χρόνια και έχουν κατηγορηθεί για τον παραλίγο οικονομικό θάνατο της Ελλάδας.
