«Έχουμε πόλεμο με τις μνημονιακές πολιτικές», είπε ο κ. Λαφαζάνης, προσθέτοντας; ότι οι Έλληνες έχουν καταστεί «σκλάβοι» των μνημονίων. «Ζούμε υπό ξένη κηδεμονία. Μας ληστεύουν, μας οδηγούν στον πάτο (...) Η Ελλάδα θέλει αντισώματα για να μπορέσει να σταθεί κάπου, αλλιώς δεν υπάρχει τέλος με αυτή την κατάσταση», τόνισε.
Εκτίμησε μάλιστα ότι το μνημόνιο δεν μπορεί να εφαρμοστεί και ότι «θα μείνει στα μισά του δρόμου». «Θα πάμε σε εθνικό νόμισμα, είτε το θέλουμε είτε όχι. Είναι θέμα επιβίωσης», συμπλήρωσε αν και διευκρίνισε πως «το εθνικό νόμισμα δεν είναι αυτοσκοπός, αλλά εργαλείο ώστε να εφαρμόσουμε ένα ανορθωτικό πρόγραμμα για τη χώρα».
Είπε ακόμη ότι είναι «τρομοκρατία» τα όσα ακούγονται περί καταστροφής αν βγούμε από την Ευρωζώνη. Δεν έχουμε νοημοσύνη, δεν ξέρουμε ότι υπάρχουν χώρες που είναι εκτός ευρώ;» διερωτήθηκε και πρόσθεσε ότι το 90% του πλανήτη έχει εθνικό νόμισμα.
Ο κ. Λαφαζάνης απέρριψε τις κατηγορίες ότι ταυτίζεται με το «σχέδιο Σόιμπλε». «Έχετε δει εσείς κανένα σχεδιο Σόιμπλε; Μία φημολογία υπάρχει περί σχεδίου Σόιμπλε» είπε, προσθέτοντας ότι αυτό που θέλουν η Μέρκελ και ο Σόιμπλε είναι το τρίτο μνημόνιο και τα σκληρά μέτρα και πως το Βερολίνο «τρέμει» την έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη.
Σε ερώτηση γιατί θεωρεί ότι ο Αλ. Τσίπρας δέχθηκε τη συμφωνία της 12ης Ιουλίου, ο επικεφαλής της Λαϊκής Ενότητας αναγνώρισε ότι «προφανώς πιέστηκε», αλλά όπως είπε, η ελληνική κυβέρνηση έπρεπε να ήταν προετοιμασμένη και να έχει εναλλακτική.
Επανέλαβε δε ότι «δεν ρίξαμε εμείς την κυβέρνηση» και ότι «η κυβέρνηση παραιτήθηκε». «Το θεσμικό θα ήταν να πάει στη Βουλή να ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης. Δεν το έκανε γιατί φοβόταν τη συζήτηση και φοβόταν την ψήφο εμπιστοσύνης, διότι μετά δεν θα είχε τη δυνατότητα (η κυβέρνηση) να πάει σε εκλογές και να μας αιφνιδιάσει, αλλά και να πιάσει τον ελληνικό λαό στο ύπνο. Αυτό ήταν το σχέδιο, και με τη βοήθεια του Προέδρου της Δημοκρατίας, πάμε σε εκλογές εξπρές», επισήμανε.
Για το debate δήλωσε ότι θα συμμετάσχει αλλά χαρακτήρισε «κωμωδία» το να «θέλουν να πάνε σε δικομματική μάχη στημένη ανάμεσα σε δύο, με κοινό πρόγραμμα». «Τι έχουν να πουν αυτοί οι άνθρωποι; Εγώ θα πάω για να γίνει συζήτηση», σημείωσε.
Αναφερόμενος στο έργο του στο υπουργείο Παραγωγικής Ανασυγκρότησης σημείωσε ότι δεν έγινε υπουργός για να κρατήσει κανένα αξίωμα, υπογραμμίζοντας ότι δεν τον ενδιαφέρουν οι καρέκλες, αλλά ο τόπος και ο λαός.
