Συντετριμμένος, ο μάρτυρας Γιώργος Δούλβαρης, ξεσπώντας σε κλάματα στην κατάθεσή του, αναφέρθηκε στην επίθεση που δέχτηκαν εκείνο το βράδυ.
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Πάμε να φύγουμε, μας είπε ο Παύλος κι αρχίσαμε να τρέχουμε. Κάποια στιγμή τον έχασα και γύρισα πίσω. Βλέπω τον Παύλο χτυπημένο και ρωτάω τη Χρύσα κι εκείνη μου λέει ότι τον μαχαίρωσαν... Από την ταραχή μου δεν έβλεπα τίποτε... Περιμέναμε 40 λεπτά για το ασθενοφόρο και τότε έτρεξα στο σπίτι μου για να πάρω το αυτοκίνητό μου για να τον μεταφέρω στο νοσοκομείο. Όταν όμως επέστρεψα τον είχαν πάρει... Πήγα κι εγώ στο νοσοκομείο και εκεί μας ενημέρωσαν οι γιατροί κι ο πατέρας του..
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είδατε την επίθεση;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Όχι, τρέχαμε για να σωθούμε.
Στην κατάθεσή του ο φίλος του Παύλου Φύσσα, συναισθηματικά φορτισμένος υποστήριξε πως ξεκίνησαν μαζί για να βρουν μία καφετέρια για να δουν τον αγώνα.
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Υπήρχε ένα τραπέζι στην καφετέρια Κοράλλι. Το κρατήσαμε και φύγαμε. Επιστρέψαμε λίγο πριν ξεκινήσει το παιχνίδι. Ήταν δύο άτομα μπροστά μας στην μπάρα της καφετέριας που μας κοίταζαν επίμονα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τους είχατε ξαναδεί;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Ποτέ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πόσο διήρκεσε αυτό;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Συνέχεια, σε όλο το παιχνίδι, τους έβλεπα ήταν στο οπτικό μας πεδίο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας είπαν κάτι;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Όχι
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς τους είπατε;;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Όχι
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είχαν κάποιο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Ναι, φόραγαν τις μπλούζες ανάποδα, ο ένας παντελόνι παραλλαγής... Είπαμε ότι έχουν εξαπλωθεί παντού οι φασίστες... Ήταν της Χρυσής Αυγής.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πώς το καταλάβατε;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Από τα ρούχα...δεν υπήρξε πάντως καμία αντιπαράθεση... Στη συνέχεια ήρθαν κι άλλοι στην παρέα μας, περίπου άλλοι έξι. Τελειώνει το παιχνίδι και ξεκινάμε να βγούμε έξω. Επιστρέφω να πληρώσω, βγαίνω μετά από περίπου πέντε λεπτά... Είχα δει ένα αυτοκίνητο πριν μπω μέσα με δύο άτομα να μας κοιτάνε, απέναντι από το Κοράλλι... Ήταν η πρώτη μου εικόνα .... Όταν ξαναβγήκα ήταν μια παρέα περίπου 10 - 15 ατόμων που έβριζε τους δικούς μου...Προκαλούσαν. Φορούσαν μαύρα ρούχα και κρατούσαν κράνη και ξύλα...έβριζαν «γ… τα σπίτια σας, τις οικογένειές σας, κότες θα σας σκοτώσουμε». Είδα κάποιον άγνωστο να πηγαίνει από τη μια παρέα στην άλλη και να μιλάνε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποιος ήταν, καταλάβατε το ρόλο του;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Όχι ...ήταν άγνωστος ... μιλούσε και με τον Παύλο. Επικρατούσε χάος. Είπα δεν θέλουμε φασαρίες, είμαστε στη γειτονιά μας, το είπα πολλές φορές. Μετά, αποφασίσαμε να φύγουμε από το σημείο για να γλιτώσουμε, δεν υπήρχε χρόνος να σκεφτούμε να κάνουμε κάτι άλλο... Περάσαμε απέναντι ... Είχαν εξαγριωθεί μας φώναζαν «κότες, πού πάτε; Θα σας σκοτώσουμε;» Έκαναν οτιδήποτε για να έρθουμε σε συμπλοκή ... θυμάμαι πέντε με έξι μηχανές να κατεβαίνουν τρικάβαλες... Ενσωματώθηκαν με τους άλλους. Σαν λόχος ήταν..παρατεταγμένοι με κράνη, ξύλα, οπλισμένοι. Εκαναν σαν κτήνη. Είπα του Παύλου να απομακρυνθούμε. Δεχτήκαμε επίθεση. Τρέχω όπως και η παρέα μου, στρίβω δεξιά στο πρώτο στενό. Ετρεχαν καταπάνω μας όλοι μαζί. Οταν έστριψα είδα ότι ο Παύλος δεν ήταν κοντά μου...Έκανα τον γύρο του τετραγώνου κι επέστρεψα ...ήταν και κάποιοι αστυνομικοί αλλά δεν μας βοηθούσε κανένας ...
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πώς το εξηγείτε αυτό; Γιατί αυτό το μένος προς εσάς;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Γιατί είμαστε αντίθετοι με τις ιδέες τους.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πώς το ήξεραν;
ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Ξεχωρίζαμε κι εμείς ότι κάνουμε ραπ μουσική...
