Σχετικά με την εικόνα πιέσεων προς τη χώρα μας μέσω δημοσιευμάτων ξένου Τύπου και διαρροών π.χ. για τη Συνθήκη Σένγκεν και την πορεία του οικονομικού προγράμματος, επισημαίνει ότι «οι πιέσεις και οι εκβιασμοί αποτελούν μέρος της διαπραγμάτευσης, αυτό το γνωρίζουμε καλά από το πρώτο επτάμηνο της διακυβέρνησης» και ότι «επανέρχονται στις κρίσιμες φάσεις της διαπραγμάτευσης, όπως αυτή που βρισκόμαστε σήμερα, με μια σειρά ανοιχτά ζητήματα να βρίσκονται στο τραπέζι».
Η κ. Σβίγκου τονίζει ότι πίσω από αυτά όμως κρύβεται μια σκληρή σύγκρουση που θα επηρεάσει το μέλλον της ίδιας της Ευρώπης, σύγκρουση μεταξύ των ακραίων νεοφιλελεύθερων κύκλων και των δυνάμεων που αντιμάχονται τη λιτότητα. Σημειώνει ότι στο προσφυγικό «παραμένουμε σταθεροί στις αξίες και τις αρχές μας», μιας δημοκρατικής, αντιεθνικιστικής, αλληλέγγυας Ευρώπης, απέναντι στην Ευρώπη της ύψωσης φραχτών και της ξενοφοβίας. Αφετέρου στο ζήτημα της υλοποίησης της συμφωνίας, «εμείς επιμένουμε στην επιλογή λύσεων που δεν συνεχίζουν την ισοπεδωτική λογική των προηγούμενων χρόνων».
Σημειώνει ότι «υπερασπιζόμαστε αυτές μας τις θέσεις, προσπαθώντας να δημιουργήσουμε ευρύτερες συμμαχίες σε επίπεδο Ευρώπης» και ότι «στήριγμα στις προσπάθειες μας ήταν και παραμένει ο ελληνικός λαός». Παράλληλα, χαρακτηρίζει "λυπηρή και κατώτερη των περιστάσεων" τη στάση της αντιπολίτευσης, που «περιορίζεται στη φτηνή δημαγωγία και τον λαϊκισμό και αντί να αποδοκιμάζει και η ίδια τέτοιου τύπου δημοσιεύματα, προσπαθεί να τα αξιοποιήσει για μικροπολιτικούς σκοπούς...».
Η Ράνια Σβίγκου υπογραμμίζει ότι «η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ ανοίγει σιγά σιγά τον δρόμο για ευρύτερες αλλαγές στην Ευρώπη». Παραπέμποντας και στην περίπτωση της Γαλλίας με τη Λεπέν, επισημαίνει ότι οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές και η ακραία λιτότητα οδηγούν συχνά σε αντιπολιτικές επιλογές με ακροδεξιό πρόσημο και τάση προς εθνική περιχαράκωση, για να σημειώσει ότι «θα πρέπει να γίνει ευρύτερα κατανοητό ότι ο μόνος τρόπος για να διασφαλιστούν και να υλοποιηθούν οι αξίες που γέννησε η Ευρώπη περνά μέσα από την υπεράσπιση του κοινωνικού κράτους και των δημοκρατικών δικαιωμάτων».
