Ένας άνθρωπος με πλούσια εμπειρία στην Ευρώπη και στη λειτουργία της ΕΕ, ο Νίκος Γιαννής, βάζει υποψηφιότητα στις ερχόμενες ευρωεκλογές στο ψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας «για μια ευρωπαϊκή πολιτική για την οικογένεια και το παιδί, για τον εθελοντισμό και τους συλλόγους, για την ενότητα μέσα από τη διαφορετικότητα».
Έχοντας εργαστεί ως δικηγόρος, στην Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής, στην Επιτροπή Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, Θεσμών και Διαφάνειας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στο Συμβούλιο της Ευρώπης, νιώθει ότι ήρθε η ώρα να υπηρετήσει την Ελλάδα και από το σημαντικό πόστο του ευρωβουλευτή. Διαβάστε τη συνέντευξη του κ. Γιαννή στο TyposThes και τις πιο σημαντικές θέσεις του για την Ευρώπη και φυσικά την Ελλάδα.
-Είστε στέλεχος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Μια συνηθισμένη κριτική - χαρακτηρισμός που ακούει κανείς αφορά τους «γραφειοκράτες των Βρυξελλών». Τι απαντάτε σε αυτό και ποια η άποψη σας για τον κ. Βέμπερ;
Ο κύριος Βέμπερ είναι πολιτικός. Εγώ, πριν είκοσι περίπου χρόνια πέρασα έναν απαιτητικό γενικό διαγωνισμό στην ΕΕ και τα τελευταία χρόνια εργάζομαι στον τομέα της διαχείρισης γνώσης στο πλαίσιο της αναπτυξιακής συνεργασίας της ΕΕ με τις αναπτυσσόμενες χώρες. Ήλθε για μένα η ώρα η κατ΄ αξίαν δέσμευση στην Ευρώπη να γίνει και κατ΄ εκλογήν.
Είμαι ένας άνθρωπος που έχει σπουδάσει, έχει διδάξει και πιστεύει βαθειά στο ευρωπαϊκό σχέδιο υποστηρίζοντας το ενεργά επί 30 χρόνια. Επειδή ακριβώς πιστεύω στην Ευρωπαϊκή Ένωση εργάζομαι στην Κομισιόν. Και όχι το αντίστροφο.
Άκουσα πολύ προσεκτικά όσα είπε ο Μάνφρεντ Βέμπερ στο Ζάππειο και συμφωνώ στα περισσότερα εξ αυτών. Η γραφειοκρατία, όπως κάθε γραφειοκρατία, δεν προκαλεί ούτε εμφορείται ενθουσιασμό. Οπότε δεν είναι η περίπτωση μου. Πάντως η αλήθεια είναι ότι η λειτουργική δαπάνη της ΕΕ για το προσωπικό και τα κτίρια εκπροσωπεί το 6% του προϋπολογισμού της ΕΕ, δηλαδή είναι μακράν χαμηλότερη από αυτή των κρατών και της αυτοδιοίκησης.
-Πως αποφασίσατε να κατεβείτε στις ερχόμενες ευρωεκλογές;
Έχω ζήσει στο Στρασβούργο και στις Βρυξέλλες συνολικά 14 χρόνια. Διεκδικώ να είμαι ένα από τα 21 μέλη που εκλέγονται από την Ελλάδα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Διότι πιστεύω ότι ως Ευρωβουλευτής θα είμαι ακόμη πιο χρήσιμος τόσο για την Ελλάδα όσο και για την Ευρωπαϊκή Ένωση..
Στην περίπτωση μου εν αντιθέσει με τους συνυποψηφίους μου, επιστρέφω κατά κάποιον τρόπο στην Ελλάδα για τις ευρωεκλογές και δια του Ευρ. Κοινοβουλίου. Ταξιδεύω ανά την επικράτεια κάνοντας προεκλογική εκστρατεία, γιατί πιστεύω ότι ένα άνθρωπος με τις δικές μου ιδέες και εμπειρίες δεν μπορεί να μείνει αδρανής στις κρισιμότερες Ευρωεκλογές της ιστορίας. Οφείλω να υπερασπιστώ το ευρωπαϊκό σχέδιο, τις ευρωπαϊκές αξίες. Ο μεγαλύτερος αριθμός εμάς των Ευρωπαίων διάκειται θετικά στην ιδέα της ενωμένης Ευρώπης, όχι απαραίτητα όμως και προς τη γραφειοκρατία.
Οι πολίτες μπορούν να περιμένουν από εμένα, τον Νίκο Γιαννή, έναν ευρωβουλευτή που κατάγεται και κατοικεί όταν βρίσκεται στην Ελλάδα σε περιοχή που επίσης ανήκει γεωγραφικά στον “δυτικό άξονα”, στην Ήπειρο και ο οποίος όχι μόνον γνωρίζει αλλά αντιλαμβάνεται καλά το ευρωπαϊκό γίγνεσθαι.
-Πιστεύετε ότι ένας ευρωβουλευτής μπορεί να επηρεάσει τις αποφάσεις ή όλα λαμβάνονται σε επίπεδο κεντρικής πολιτικής σκηνής;
Αν δεν το πίστευα δεν θα έθετα υποψηφιότητα. Με αφορμή την υποψηφιότητα μου δέχθηκα τηλεφωνήματα από Έλληνες πολιτικούς με μεγάλη εμπειρία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Μου επεσήμαναν πόσο χρόνο χάνουν οι νέοι ευρωβουλευτές μέχρι να κατανοήσουν πως λειτουργεί το σύστημα στις Βρυξέλλες και το Στρασβούργο, να προσαρμοσθούν στην πολυγλωσσική και πολυπολιτισμική εργασία, να μάθουν ώστε να είναι σε θέση να φανούν χρήσιμοι. Εγώ έχω το πλεονέκτημα να το γνωρίζω καλά. Φυσικά αυτό δεν φτάνει. Χρειάζεται και πίστη στην ευρωπαϊκή ενότητα και ισχυρή θέληση. Ειδικά τώρα που πρέπει να ετοιμαζόμαστε για το ποιοτικό άλμα προς την πολιτική ένωση και τη δημιουργία μίας ομοσπονδίας, μίας μοναδικής ιστορικά και πρωτοποριακής ένωσης κρατών και πολιτών.
-Γιατί είναι τόσο κρίσιμες αυτές οι εκλογές; Φοβάστε επικράτηση των ακραίων δυνάμεων;
Παρά την αναμενόμενη άνοδο των ακραίων ένθεν κακείθεν, εκτιμώ ότι οι σθεναρά φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις αθροιστικά θα έχουν ευρύτατη πλειοψηφία εδρών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Είναι αυτονόητο το καθήκον όλων των δημοκρατικών δυνάμεων, να αποτρέψουμε την απειλή και να υπερασπισθούμε και διασφαλίσουμε τα κεκτημένα 70 ετών ειρηνικής και εν ευημερία συνύπαρξης και 250 ετών δημοκρατίας, ελευθερίας και δικαιωμάτων. Όμως αυτό δεν είναι πια αρκετό. Η ευρωπαϊκή εξέλιξη δια των μικρών βημάτων έφτασε στα όρια της. Χρειάζεται στο επόμενο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να διατυπώσουμε συγκεκριμένες προτάσεις για την ενδυνάμωση της Ένωσης, με σκοπό να προχωρήσουμε στο ποιοτικό άλμα της εκκρεμούς αποπεράτωσης του αρχικού οράματος της ευρωπαϊκής πολιτικής ενότητας.
-Γιατί επιλέξατε τη Νέα Δημοκρατία για να συμμετέχετε στο ψηφοδέλτιο της;
Η Νέα Δημοκρατία συμμετέχει στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, όπου έχει διαχρονικά σημαντική συμβολή. Ενστερνίζομαι το κυρίως σώμα των ιδεολογικών κατευθύνσεων και του προγράμματος του ΕΛΚ και της ΝΔ. Συμμετείχα στη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ και στην ΟΝΝΕΔ από τα φοιτητικά μου χρόνια. Υπήρξα διευθύνων σύμβουλος στον Οργανισμό Λιμένος Πειραιώς, όπου έφερα εις πέρας το έργο των Ολυμπιακών Αγώνων και υποψήφιος βουλευτής στην Περιφέρεια Αττικής. Πάνω απ' όλα είμαι ένας φιλελεύθερος πολίτης, που πιστεύει στην ανοιχτή κοινωνία και του αρέσει η δημιουργικότητα, η ιδιωτική πρωτοβουλία και καταπιάνεται με την αειφόρο ανάπτυξη και την κοινωνική οικονομία χωρίς δημόσια χρηματοδότηση. Πολύ περισσότερο πιστεύω στη σημερινή Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη, η οποία επωμίζεται τη βαριά ελπίδα μιας πραγματικής αναμόρφωσης της Ελλάδας τα επόμενα χρόνια. Αυτή είναι μονόδρομος για όλους μας. Γι’ αυτό τη στηρίζω σθεναρώς κι έτσι αποφάσισα να μπω σε αυτήν την όμορφη περιπέτεια γεμάτος ελπίδα, βασιζόμενος στο πνεύμα της ανανέωσης με εμπειρία.
-Πόσο μπορεί η Ελλάδα με τις μικρές της δυνάμεις να επηρεάσει τις εξελίξεις στην Ευρώπη;
Φωνή έχει όποιος έχει επιχειρήματα και τρόπο να επιτύχει ευρύτερη στήριξη. Για αυτό έχει μεγάλη σημασία η επιλογή των ψηφοφόρων. Επίσης οι Ομοσπονδίες –η ΕΕ δεν είναι ακόμη αλλά προς τα εκεί βαδίζει, αν και παραμένει ημιτελής- εξασφαλίζουν περισσότερο από κάθε άλλο σύστημα τον κατευνασμό και εξισορρόπηση των ισχυροτέρων, την ευρύτερη δυνατή δικαιοσύνη. Φυσικά δεν λύνουν όλα τα προβλήματα, ούτε κάνουν αυτό που πρέπει ο καθένας να κάνει. Η Ελλάδα έχει κερδίσει πολλά από το 1981 που εντάχθηκε στην ΕΕ.
