Συνέντευξη στη ΛΕΜΟΝΙΑ ΒΑΣΒΑΝΗ
«Η βία δεν σε οδηγεί πουθενά». Τάδε έφη Ζακ Εμπραχίμ. Ο γιός του Ελ-Σέιντ Νοσέρ, του ατόμου που στις 5 Νοεμβρίου 1990 πυροβόλησε και σκότωσε τον αρχηγό του Συνδέσμου Εβραϊκής Άμυνας, και που το 1993 βοήθησε από τη φυλακή στον σχεδιασμό του τρομοκρατικού χτυπήματος στο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου, βίωσε από παιδί έντονα χρόνια από τις συνέπειες των πράξεων του πατέρα του. Ήταν μόλις επτά ετών όταν έγινε η θανατηφόρα επίθεση εναντίον του Μάιρ Καχάνε. Το γεγονός αυτό σημάδεψε τη ζωή του.
Μέσα σε λίγα χρόνια άλλαξε τόπο κατοικίας περισσότερο από 20 φορές. Ζούσε με τη μητέρα του και τα αδέρφια του σαν φυγάς εξαιτίας της τρομοκρατίας.
Ο πατέρας του μνημονεύονταν από τον ίδιο τον Οσάμα Μπιν Λάντεν σε ένα από τα διαβόητα διαγγέλματά του όπου προέτρεπε τον κόσμο: «Μην ξεχνάτε τον Ελ-Σέιντ Νοσέρ».
Όμως ο Ζακ αποφάσισε πως υπάρχει άλλος δρόμος και πως «το μήλο δεν πέφτει πάντα κάτω από τη μηλιά». «Η βία είναι ένας φαύλος κύκλος», τόνισε απαντώντας στις ερωτήσεις μας με αφορμή την παρουσίαση του βιβλίου του με τίτλο “Γιός τρομοκράτη” (εκδόσεις Keybooks), που πραγματοποιήθηκε πριν λίγες μέρες και στην πόλη μας, στο Public Τσιμισκή. «Όλοι έχουμε ελπίδα. Ακόμα κι αν έχεις εκπαιδευτεί στο μίσος μπορείς να επιλέξεις την ειρήνη» τονίζει ο Εμπραχίμ που πλέον έχει αφιερώσει τη ζωή του στη διάδοση της μη βίας, στέλνοντας μήνυμα κατά της τρομοκρατίας.
-Πώς είναι να είσαι ο γιος ενός τρομοκράτη; Πόσο επηρεάστηκε η ζωή σας από τις πράξεις του πατέρα σας;
-Η ζωή μου έγινε χαοτική αφότου ο πατέρας μου πήγε στη φυλακή. Μεγάλωσα σε ένα αρκετά φτωχό και ασταθές οικογενειακό περιβάλλον. Ένιωθα πολύ φόβο και αβεβαιότητα τότε. Και πιστεύω ότι η ζωή μου επηρεάστηκε από τις πράξεις του πατέρα μου. Εξάλλου οι εμπειρίες μου όντας γιός τρομοκράτη είναι και ο λόγος που άρχισα να μιλάω δημόσια για αυτές. Οπότε θα έλεγα πως η ζωή μου είναι πολύ δεμένη με τις πράξεις του πατέρα μου.
-Θυμάστε πότε και γιατί αποφασίσατε να μοιραστείτε την ιστορία σας με το κοινό;
-Αποφάσισα να μοιραστώ την ιστορία της ζωής μου γιατί ήθελα να δείξω στον κόσμο πώς ήταν να μεγαλώνεις σε μια ιδεολογία που κηρύττει την έχθρα. Αλλά κυρίως να μοιραστώ και τις εμπειρίες οι οποίες με οδήγησαν στο να βγω έξω από αυτό τον τρόπο σκέψης. Η ιστορία μου δεν είναι ένα παγκόσμιο αντίδοτο στην έχθρα, αλλά είναι ένα από τα πολλά μονοπάτια που μπορεί να επιλέξει κανείς.
Η πρώτη φορά που μίλησα δημόσια ήταν στο συνέδριο για τη Συμμαχία της Μαθητικής Ειρήνης. Ήταν μια εκπληκτική εμπειρία και η ομίλα μου έτυχε ιδιαίτερα θερμής ανταπόκρισης από πλευράς κοινού. Γενικά νιώθω πολύ τυχερός που μπορώ να μοιράζομαι την ιστορία μου.
Ο Ζακ Εμπραχίμ (αριστερά) με τον πατέρα του Ελ-Σέιντ Νοσέρ (δεξιά)
-Φοβηθήκατε για τον αντίκτυπο που μπορεί να έχει μετέπειτα στη ζωή σας;
-Νιώθω πως είναι με διαφορά το καλύτερο πράγμα που θα μπορούσα να είχα κάνει ποτέ με τη ζωή μου. Ελπίζω να μην το μετανιώσω.
-Στο βιβλίο σας αναφέρετε ότι στο παρελθόν, την εποχή που ήσασταν μαθητής, κι εσείς είχατε κατά περιστάσεις, αντιδράσει βίαια, όμως μετά αντιληφθήκατε πως η βία δεν είναι λύση στο πρόβλημα. Πώς μπορεί αυτό να το κατανοήσει ένας άνθρωπος; Πώς μπορεί να σκεφτεί πριν να αντιδράσει με βία; Και γιατί η βία εξακολουθεί να υπάρχει;
-Το γεγονός ότι έχω υπάρξει θύμα εκφοβισμού μου δημιούργησε μια ανεπτυγμένη ενσυναίσθηση. Όταν προσπαθούσα να φερθώ σε κάποιον με έχθρα ή βία συνειδητοποιούσα ότι με αυτό τον τρόπο θα του έκανα κάτι ανάλογο με ό,τι είχαν κάνει και σε εμένα. Και δεν ήθελα να νιώσει κανείς αυτά που είχα νιώσει ως θύμα βίας. Επίσης είχα το προνόμιο να μάθω από τις πράξεις του πατέρα μου. Τίποτα καλό δεν βγήκε από ετούτη τη βία. Ήταν ένας φαύλος κύκλος. Ήξερα ότι έπρεπε να υπάρχει ένας καλύτερος δρόμος.
-Στις ΗΠΑ έχετε τώρα νέο πρόεδρο. Τι πιστεύετε για αυτόν;
-Η εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ σηματοδοτεί μια επικίνδυνη εποχή για τις ΗΠΑ και για τον κόσμο. Οι επιθέσεις από τον ISIS σε πολίτες του δυτικού κόσμου έχουν δημιουργήσει αρκετό φόβο στις δυτικές κοινωνίες. Ο φόβος είναι μέρος της στρατηγικής του ISIS. Απαιτούν αυτό το συναίσθημα για να διαδώσουν την ιδεολογία τους. Η γέννηση των εθνικιστικών ιδεολογιών στην Ευρώπη και στην Αμερική παίζει ακριβώς με αυτό τον φόβο. Και όλο αυτό οδηγεί στην απομόνωση.
Και η απομόνωση οδηγεί σε ευάλωτες ομάδες τις οποίες εκμεταλλεύονται ομάδες όπως ο ISIS. Κατά συνέπεια οι δύο ιδεολογίες τρέφουν η μία την άλλη. Ο Ντόναλντ Τραμπ είναι το τέλειο παράδειγμα της επίδειξης αυτού του φόβου. Και αυτό δεν είναι λύση.
