Συνέντευξη στη ΛΕΜΟΝΙΑ ΒΑΣΒΑΝΗ
Πήγαινε ακόμη στο δημοτικό σχολείο όταν οι συμμαθητές του αποφάσισαν να βγάλουν μαζί ένα χειρόγραφο μαθητικό περιοδικό. Όταν τον ρώτησαν τι θα έγραφε, εκείνος απάντησε: «ένα μυθιστόρημα... σε συνέχειες!».
Έγραψε την πρώτη συνέχεια και μετά γλυκάθηκε. Από τότε δεν έχει σταματήσει. Κι έχουν περάσει πολλές δεκαετίες, και πολλές σελίδες αστυνομικής λογοτεχνίας γραμμένες από τα χέρια του. Από τα διηγήματα στην εφημερίδα «Εμπρός» στα 16 του, μέχρι τις 50 σελίδες που παρέδινε κάθε εβδομάδα στο περιοδικό «Μάσκα», αλλά και τη διεύθυνση του τελευταίου που ανέλαβε στα 26 του και για τα επόμενα 11 χρόνια, ο Τζίμμυ Κορίνης έχει μια μακρά θητεία στο αστυνομικό μυθιστόρημα. Είναι «ένας συγγραφέας της παλιάς σχολής», όπως ο ίδιος αποκαλεί τον εαυτό του. «Είναι απολαυστικό να γράφεις έτσι που δεν μπορεί να γράψει κανένας άλλος», σημείωσε απαντώντας σε ερωτήσεις μας λίγο πριν έρθει στην πόλη μας για να παρουσιάσει το νέο του αστυνομικό μυθιστόρημα με τίτλο «Ίντριγκα στο Ιόνιο».
Το παραπάνω συγγραφικό του πόνημα μπλέκει δυνάμεις όπως οι ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο, τη Ρωσία και τη Συρία σε μια υπόθεση που ξετυλίγεται στο Ιόνιο και στην Αθήνα. Επέλεξε τις παραπάνω δυνάμεις γιατί «είναι οι παίκτες στην παγκόσμια σκακιέρα της ίντριγκας -πλην της Συρίας που φέρεται ως θύμα και της Ελλάδος που προσφέρεται ως χώρος». Μας αποκάλυψε από τι εμπνέεται, πότε αφήνει στη μέση ένα βιβλίο, αλλά και γιατί συχνά συναντούμε στους κεντρικούς ρόλους αστυνομικών μυθιστορημάτων έναν δημοσιογράφο.
-Ποια ίντριγκα θα… ταράξει τα νερά του Αιγαίου;
-Καλομελέτα κι έρχεται, δεδομένου ότι από το 2003 που επέστρεψα από την Εσπερία είμαι μόνιμος κάτοικος Μυκόνου, άσχετα αν περνάω κάμποσο καιρό στην Αθήνα. Και η Μύκονος προσφέρεται για πράματα και θαύματα!!!
-Πώς γεννήθηκε η ιδέα για το βιβλίο;
-Βασικά από μια κοπέλα που έρχεται στην Ελλάδα για διακοπές και εξαφανίζεται. Για να εξαφανιστεί έπρεπε να δημιουργηθεί μια κατάσταση, ένα background, και όσο πιο περίπλοκο τόσο πιο ενδιαφέρον θα γινόταν το βιβλίο. Κι ελπίζω να έγινε!!!
-ΗΠΑ (μέσω της CIA), Συρία, Ηνωμένο Βασίλειο, Ρωσία και Ελλάδα. Γιατί επιλέξατε τις συγκεκριμένες χώρες στην πλοκή του βιβλίου σας;
-Μα αυτοί είναι οι παίκτες στην παγκόσμια σκακιέρα της ίντριγκας (πλην της Συρίας που φέρεται ως θύμα και της Ελλάδος που προσφέρεται ως χώρος), αυτοί είναι που έχουν κάνει τον κόσμο άνω κάτω με το να χώνουν τη μύτη τους σε υποθέσεις που δεν τους αφορούν. Αυτές κινούν τα νήματα με το ένα ή με τον άλλο τρόπο.
-Μετράτε χρόνια παρουσίας στον χώρο του αστυνομικού μυθιστορήματος. Θυμάστε πώς ξεκίνησαν όλα; Πότε και πώς αποφασίσατε να γράψετε;
-Πήγαινα στην έκτη τάξη του δημοτικού, όταν οι συμμαθητές μου αποφάσισαν να εκδώσουμε ένα χειρόγραφο μαθητικό περιοδικό. Με ρώτησαν τι θα έγραφα κι εγώ, με το σχετικό θράσος, επειδή δεν είχα ξαναγράψει ποτέ και τίποτα, ούτε καν μια έκθεση της προκοπής, απάντησα ότι θα έγραφα ένα μυθιστόρημα... σε συνέχειες! Κι έγραψα την πρώτη συνέχεια και… γλυκάθηκα. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία!
-Πόσο έχει αλλάξει η αντίληψή σας, ο τρόπος γραφής και οι ιστορίες σας με την πάροδο του χρόνου;
-Επειδή είμαι της παλιάς σχολής, της σχολής των μεγαθηρίων που επινόησαν το είδος, δεν έχουν αλλάξει ούτε η αντίληψή μου, ούτε και ο τρόπος γραφής, αλλά μόνο οι ιστορίες δεδομένου ότι τώρα ζούμε σε μια Ελλάδα όπου το έγκλημα έχει γίνει Α.Ε.. Όσο για τον τρόπο γραφής, δεν θα τον άλλαζα ποτέ. Ξέρετε, είναι απολαυστικό να γράφεις έτσι που δεν μπορεί να γράψει κανένας άλλος, επειδή σχεδόν όλοι έχουν επηρεαστεί από έναν συγκεκριμένο Έλληνα συγγραφέα, που με τη σειρά του είχε επηρεαστεί από έναν Γάλλο συγγραφέα, αλλά και από τη… σκανδιναβοποίηση και τη… μεσογειοποίηση του είδους.
-Από τι και πού αντλείτε έμπνευση;
-Δεν υπάρχει συγκεκριμένη πηγή. Ξαφνικά, μου έρχεται μια ιδέα, ένας τίτλος, μια ατάκα και, όπως ο ανεμόμυλος στο φύσημα του αέρα, το μυαλό αρχίζει να παίρνει στροφές. Στη συνέχεια μπαίνει στη μέση η γνώση της τεχνικής του γράφειν τέτοια αναγνώσματα και ο ανεμόμυλος αρχίζει να γυρίζει με ιλιγγιώδη ταχύτητα.
-Πολύ συχνά σε ένα αστυνομικό μυθιστόρημα συναντούμε έναν δημοσιογράφο. Γιατί συμβαίνει αυτό;
-Το μεγαλύτερο μέρος της «αστυνομικής λογοτεχνίας» είχε να κάνει με τους ιδιωτικούς ντετέκτιβ. Εδώ στην Ελλάδα δεν ευδοκιμούσε το επάγγελμα. Ο δημοσιογράφος είναι ένα πρόσωπο που μέρος της δουλειάς του είναι να ερευνά και μολονότι δεν έχει το δικαίωμα από τον νόμο, τον παραβιάζει, πολλές φορές, και μπαίνει σε χώρους όπου δεν μπορεί να μπει ένας απλός άνθρωπος και να κάνει ερωτήσεις που δεν θα μπορούσε να κάνει άλλος, έχοντας και την κάλυψη από την εφημερίδα του.
-Τι σας κρατάει σε ένα βιβλίο; Ποια στοιχεία σας κάνουν να θέλετε να το διαβάσετε μέχρι το τέλος του;
-Η καθαρή, σαφής γραφή, χωρίς φιοριτούρες και έκδηλη μίμηση του ύφους κάποιου άλλου συγγραφέα, καθώς και η εκ μέρους του συγγραφέα γνώση του θέματος και του τρόπου που το αφηγείται. Επειδή, όμως, όπως είπαμε, είμαι της παλιάς σχολής, δύσκολα τελειώνω βιβλίο. Κάπου θα με «προδώσει» ο συγγραφέας, κάπου θα του ξεφύγει το point of view, οπότε το ενδιαφέρον μου πάει περίπατο και το βιβλίο στο ράφι.
Η παρουσίαση του μυθιστορήματος του Τζίμμυ Κορίνη «Ίντριγκα στο Ιόνιο» (εκδ. Μεταίχμιο) θα γίνει την Τρίτη, 28 Φεβρουαρίου 2017, στις 19.00, στο PUBLIC της Τσιμισκή (Τσιμισκή 24-Μητροπόλεως 33).
Για το βιβλίο θα μιλήσουν ο συγγραφέας, επιμελητής εκδόσεων και συνιδρυτής του amagi.gr Κυριάκος Αθανασιάδης, και ο δημοσιογράφος, υποψήφιος Διδάκτωρ του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Ευθύμιος Σαββάκης. Θα ακολουθήσει συζήτηση με το κοινό και τον συγγραφέα.