Συνέντευξη στη ΛΕΜΟΝΙΑ ΒΑΣΒΑΝΗ
Η Κατερίνα προσπαθεί να εξηγήσει τους λόγους που μια ζωή φερόταν σαν Στρίγγλα σε αναζήτηση ενός άντρα-σωτήρα, που θα τη λύτρωνε από την οικογένειά της και από μια κοινωνία που ακόμα προσπαθεί να βρει το ρόλο της γυναίκας σήμερα.
Τα παραπάνω θα δούμε στη «Γυναίκα στρίγγλα» που ανεβαίνει στη μικρή σκηνή του θεάτρου «Αθήναιον» (Βασιλίσσης Όλγας 35, Τηλέφωνο 2310 832 060).
Ο μονόλογος της Γλύκας Στόιου είναι εμπνευσμένος από το «Ημέρωμα της Στρίγγλας» του Γουίλιαμ Σαίξπηρ, το «Λεωφορείον ο Πόθος» του Τένεσι Ουίλιαμς, από προσωπικές και άλλες γυναικείες ιστορίες και θα τον ερμηνεύσει η ίδια η δημιουργός στις δύο παραστάσεις που θα δώσει στην πόλη μας.
Ο Δημήτρης Δημόπουλος που υπογράφει τη σκηνοθεσία αναφέρει: «”Οι ιστορίες γυναικών δεν είναι γυναικείες ιστορίες, είναι ανθρώπινες ιστορίες”. Αυτή ήταν η σκέψη που έκανα πριν ξεκινήσω καν να διαβάζω το κείμενο της παράστασης, για να υπενθυμίσω στον εαυτό μου να βγει από την όποια - δε θα ντραπώ να το γράψω - σεξιστική προδιάθεση που ίσως θα είχα ως άντρας. Έτσι κατάφερα σιγά-σιγά να διακρίνω όχι την παθητικότητα των γυναικών στις ιστορίες που αφηγείται η Στρίγγλα-Γυναίκα της παράστασης μας, μα την ενεργητικότητα τους, το πώς έπαιρναν τη ζωή στα χέρια τους και δέχονταν τις επιπτώσεις των επιλογών τους συνειδητά. Το δίπολο “άντρας-γυναίκα” αντικαταστάθηκε από το δίπολο “πράττω-πάσχω” και οι ηρωίδες έχασαν το φύλο τους, αποκαλύπτοντας τη μία και πραγματική τους φύση: αυτή του φθαρτού, του πρόσκαιρου, του ανθρώπου».
Ο ίδιος με αφορμή το ανέβασμα της παράστασης στην πόλη μας είπε πως: «Απέχουμε αρκετά από την απόλυτη ισοτιμία» και συμπλήρωσε ότι «Όσο επιλέγουμε να επαναλαμβάνουμε το αφήγημα που έχουμε διδαχθεί, η κατάσταση θα παραμένει η ίδια».
Αποκάλυψε πως η «Στρίγγλα γυναίκα» θα ταξιδέψει και σε άλλες Ελληνικές πόλεις, και θα φτάσει μέχρι και την Αλάσκα(!), ενώ απαντώντας σε ερώτηση για τα εφόδιά του από τη θητεία του ως κωμικού σε stand up και ως απλού ηθοποιού τόνισε πως τα εξής: «Αυτό που έχω μάθει ως σταντ-απ κωμικός είναι να εμπιστεύομαι το κείμενο. Όταν έχω δει πως ο ίδιος μπορώ να έχω την προσοχή του κοινού για σχεδόν δύο ώρες χωρίς σκηνικά και κοστούμια, τότε ξέρω πως ένα δυνατό κείμενο με έναν καλό ηθοποιό μπορεί να σταθεί».
-Πώς γεννήθηκε η ιδέα για την παράσταση;
-Η πρόταση για τη σκηνοθεσία της παράστασης ήρθε από τη συγγραφέα και πρωταγωνίστρια του έργου, τη Γλύκα Στόιου. Είχε έρθει στην παράσταση «οι Ευνοούμενοι του Μίδα» που σκηνοθέτησα στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης και επικοινώνησε μαζί μου για να μου προτείνει να τη σκηνοθετήσω στο μονόλογο της. Καθώς η παράσταση που είδε ήταν η πρώτη μου σκηνοθεσία σε θέατρο πρόζας, ό,τι είχα σκηνοθετήσει προηγουμένως είχαν να κάνουν με το μουσικό θέατρο, ήταν μια ευχάριστη έκπληξη να δεχτώ μια πρόταση για να συνεχίσω κάτι που μόλις ξεκίνησα.
-Πώς επιλέξατε τα κείμενα από τα οποία εμπνευστήκατε την τελική μορφή του μονολόγου;
-Το κείμενο είναι όλο δημιούργημα της Γλύκας. Όταν το πήρα στα χέρια μου, το διάβασα και έκανα τις προτάsεις μου για αντιμεταθέσεις, προσθήκες ακόμα και παραλείψεις, προτάσεις τις οποίες δεν επέβαλα, αλλά πάντα συζητούσα με τη Γλύκα.
-Σε σημείωμά σας αναφέρετε πως «Οι ιστορίες γυναικών δεν είναι γυναικείες ιστορίες, είναι ανθρώπινες ιστορίες». Πόσο όμως το φύλλο παίζει ρόλο στη ζωή της ηρωίδας; Θα ζούσε μια διαφορετική ζωή αν ήταν άνδρας;
-Μεγάλη κουβέντα, η οποία αγγίζει τόσα θέματα όπως το φύλο, την κοινωνική ταυτότητα, τον σεξουαλικό προσανατολισμό και τη σεξουαλική ταυτότητα, θέματα που στην εποχή μας αποκτούν ένα πρίσμα μελέτης πολύ πιο πολύπλοκο από προηγούμενες γενιές. Καθώς μιλάμε όμως για μια ηρωίδα προϊόν μυθοπλασίας, δεν μπορώ να απαντήσω για το τι θα ζούσε αν ήταν άνδρας, μιας και η συγγραφέας επέλεξε να είναι γυναίκα.
-Πόσο η κοινωνία, ακόμα και η ίδια η οικογένεια, καταπιέζει πολλές φορές τις γυναίκες; Και γιατί το επιτρέπουν και οι ίδιες οι γυναίκες να συμβαίνει κάτι τέτοιο;
-Απέχουμε αρκετά από την απόλυτη ισοτιμία, μια ισοτιμία που να θεωρείται τόσο δεδομένη που να μην αποτελεί καν θέμα συζήτησης. Όσο επιλέγουμε να επαναλαμβάνουμε το αφήγημα που έχουμε διδαχθεί, η κατάσταση θα παραμένει η ίδια. Όσο αφορά τώρα στο γιατί κάποιος ή κάποια -και επιμένω να μην περιοριστώ στην καταπίεση των γυναικών- επιτρέπει να καταπιέζεται, υπάρχουν τόσοι λόγοι που δεν μας αρκεί ο χώρος που έχουμε. Το θέμα είναι πως μπορεί να βοηθηθεί και να πάψει να υφίσταται καταπίεση.
-Σκηνοθετείτε έναν μονόλογο έχοντας προηγουμένως εμπειρία και ως ηθοποιός αλλά και ως stand up comedian. Πόσο αυτές οι δύο θητείες σας βοήθησαν στην σκηνοθεσία;
-Αυτό που έχω μάθει ως σταντ-απ κωμικός είναι να εμπιστεύομαι το κείμενο. Όταν έχω δει πως ο ίδιος μπορώ να έχω την προσοχή του κοινού για σχεδόν δύο ώρες χωρίς σκηνικά και κοστούμια, τότε ξέρω πως ένα δυνατό κείμενο με έναν καλό ηθοποιό μπορεί να σταθεί.
-Τι θα ακολουθήσει για την «Γυναίκα στρίγγλα» και τι για εσάς προσωπικά;
-Το κείμενο θα παρουσιαστεί σε μορφή αναλογίου τον Ιούνιο από Αμερικανούς καλλιτέχνες στο 25o Συνέδριο Θεάτρου στην Αλάσκα των ΗΠΑ και ήδη συζητάμε για τη συνέχιση των παραστάσεων σε Πάτρα, Κατερίνη και άλλες πόλεις στην Ελλάδα. Προσωπικά, το επόμενο πρότζεκτ μου είναι η συγγραφή, σκηνοθεσία και παρουσίαση της παράστασης «Διά Χριστόν Σαλοί, μία σταντ-απ λειτουργία» στην Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής στις 31/3 και 1/4, αλλά και παραστάσεις σταντ-απ για τα 20 χρόνια μου στην κωμωδία.
Συντελεστές
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Δημόπουλος, Ερμηνεία: Γλύκα Στόιου, Φωτισμοί: Αντώνης Τσέκος, Σκηνικά: Κοραλία Μουαγιέν, Φωτογραφίες: Patrick Knappich.
Παραστάσεις : Παρασκευή 3 Μαρτίου στις 23:59 & Κυριακή 5 Μαρτίου στις 18:00.
Διάρκεια 75 λεπτά. Εισιτήρια 10 ευρώ (κανονικό), 8 ευρώ (φοιτητικό) και 5€ ατέλειες-ανέργων. Κρατήσεις στο ταμείο του Θεάτρου Αθήναιον (ημέρες και ώρες παραστάσεων).
