Συνέντευξη στη ΛΕΜΟΝΙΑ ΒΑΣΒΑΝΗ
«Από όσα δύσκολα συμβαίνουν γύρω μας σήμερα», εμπνεύστηκε η Γιώτα Φώτου για να γράψει το νέο της μυθιστόρημα με τίτλο «Στης καρυδιάς τον ίσκιο» (εκδόσεις Ψυχογιός).
«Η οικονομική ύφεση της χώρας, η νέα μετανάστευση, το προσφυγικό, η δυσκολία στις σχέσεις και την επικοινωνία με έστειλαν πίσω, σε άλλη εποχή. Η ιστορία κάνει κύκλους. Υπήρξαν άνθρωποι που έζησαν χειρότερα χρόνια αλλά κατάφεραν να περάσουν μέσα από τη φωτιά και να συνεχίσουν τη ζωή τους», μάς είπε η συγγραφέας με αφορμή την επίσκεψή της στο 36ο Φεστιβάλ Βιβλίου Θεσσαλονίκης (περίπτερο Νο 45-48) στις 16/6/2017 ώρα 20.00.
Για την οικογένεια τόνισε πως παίζει καθοριστικό ρόλο στη ζωή της ηρωίδας της. «Η οικογένεια δείχνει τις ρίζες του ανθρώπου οι οποίες χαράζουν την πορεία του. Βάζει βάσεις για εξέλιξη και μπορεί να δώσει φτερά ή αντίθετα να γίνει βαρίδιο δυσβάσταχτο», συμπλήρωσε.
Για τη σχέση των δύο πρωταγωνιστών του μυθιστορήματός της είπε πως «Στη ζωή καμιά γνωριμία δεν προσφέρει μόνο θετικά ή μόνο αρνητικά. Η σχέση των δυο νέων στο βιβλίο περνά από πολλούς δρόμους. Ο Δημοσθένης στην αρχή είναι το στήριγμα της Θάλειας, το όνειρο, κινητήριος δύναμη για ζωή. Αργότερα γίνεται αυτός που θα τη ρίξει σε απελπισία αλλά παράλληλα θα την αναγκάσει να δει βαθιά μέσα της, να αντιδράσει σε όσα της έτυχαν και να πάρει αποφάσεις».
Μιλώντας για το ιστορικό πλαίσιο στο οποίο ξετυλίγεται η πλοκή του βιβλίου (από το 1908 έως το 1958) τόνισε πως οι ήρωές της «έρχονται αντιμέτωποι με πολιτικά, κοινωνικά και ιστορικά γεγονότα (εθνικός διχασμός, οικονομική δυσχέρεια, νοοτροπία, πόλεμοι, Κατοχή, Εμφύλιος,) που βάζουν εμπόδια στην πορεία τους. Νοιώθουν ανίκανοι να ακολουθήσουν τα όνειρά τους. Ωστόσο είναι αναγκασμένοι να ζήσουν κάτω από τις συγκεκριμένες συνθήκες. Μέσα στην απόγνωση κάνουν κάποιες λανθασμένες επιλογές αλλά και πάλι αγωνίζονται να επιβιώσουν».
Η ίδια πιστεύει πως «Η μοίρα πολλές φορές μπορεί να φανεί άδικη αλλά σημασία έχουν οι προσωπικές ενέργειες και ο αγώνας του καθενός, οι προτεραιότητες που θα βάλει, ο τρόπος με τον οποίο θα διαχειριστεί όσα του έτυχαν».
Στις διακοπές της σχεδιάζει να διαβάσει το «Γλυκό Τραγούδι» της ΛΕΪΛΑ ΣΛΙΜΑΝΙ, «Το δέντρο των ψεμάτων» της ΦΡΑΝΣΙΣ ΧΑΡΝΤΙΝΓΚ, το «Λίγες και μία νύχτες» του ΙΣΙΔΩΡΟΥ ΖΟΥΡΓΟΥ, ενώ αν υπάρξει χρόνος σκέφτεται να κάνει μια επανάληψη στη γενιά του ’30.
Όσο για το μέλλον; Ελπίζει σε έναν κόσμο με περισσότερα χαμόγελα και αισιοδοξία.
