Συνέντευξη στη ΛΕΜΟΝΙΑ ΒΑΣΒΑΝΗ
Επιστρέφει στα κείμενα του Γεωργίου Σουρή ο Παύλος Δανελάτος. Αυτές τις μέρες στο Θέατρο Σοφούλη (Τραπεζούντος 5 & Σοφούλη, Καλαμαριά, Θεσσαλονίκη) παίζεται η παράσταση «Ελλάς, γελάς…» που σκηνοθετεί και η οποία απαρτίζεται από τέσσερις διαχρονικές και εξαιρετικά επίκαιρες μονόπρακτες σατιρικές κωμωδίες του γνωστού αυτού ποιητή, θεατρικού συγγραφέα και εκδότη που είχε χαρακτηριστεί ως ο «Νέος Αριστοφάνης».
Είναι «Ο Αναπαραδιάδης» (1884), «Η Επιδημία» (1881),το «Δεν έχει τα προσόντα» (1885) και «Η Περιφέρεια» (1886).
«Το κοινό αμέσως επικοινωνεί με τον δεκαπεντασύλλαβο ομοιοκαταληκτικό, με τη γλώσσα, αλλά και με το κύριο νόημα του έργου του Σουρή, που είναι ότι ο Έλληνας δεν αλλάζει εύκολα, παρά τους αιώνες που περνούν», σημείωσε ο σκηνοθέτης σε συνέντευξη που μας παραχώρησε. Πρόσθεσε πως υπάρχει ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό των Ελλήνων που επίσης δεν αλλάζει: ότι μπορεί εύκολα να γελά με τα χάλια του.
Αναφερόμενος στο συχνό ανέβασμα κωμωδιών σε θεατρικές σκηνές σχολίασε πως αυτό γίνεται ως γιατρικό στη «μαυρίλα» της ζωής μας και στην αθλιότητα των πολιτικών μας που μας έχουν καταντήσει έτσι.
Ο Παύλος Δανελάτος
Απαντώντας σε ερώτησή μας για τις αντιδράσεις στην σάτιρα, δεδομένου ότι στα κείμενά του ο Σουρής έστρεφε τα βέλη του κατά πάντων, ακόμη και εναντίον ισχυρών κοινωνικών και πολιτικών παραγόντων, ο κ. Δανελάτος αναφέρθηκε σε πρόσφατα παραδείγματα από τον κόσμο της τέχνης και της πολιτικής και σχολίασε πως συνήθως δεν αντιμετωπίζεται καλοπροαίρετα. Ωστόσο συμπλήρωσε ότι ίσως είναι πιο έξυπνο να αντιμετωπίζεται με χαμόγελο. Τέλος μας αποκάλυψε τα επόμενα σχέδιά του.
-Πώς γεννήθηκε η ιδέα για την παράσταση;
-Έχω ασχοληθεί δύο φορές με κείμενα του Σουρή, και τις δύο με πολύ μεγάλη επιτυχία. Είδα πόση επίδραση έχει στο κοινό, που αμέσως επικοινωνεί με τον δεκαπεντασύλλαβο ομοιοκαταληκτικό, με τη γλώσσα, αλλά και με το κύριο νόημα του έργου του Σουρή, που είναι ότι ο Έλληνας δεν αλλάζει εύκολα, παρά τους αιώνες που περνούν. Η ιστορία του Ρωμιού επαναλαμβάνεται. Ήρθε η πρόταση των πρώην μαθητών μου και την ενέκρινα αμέσως λόγω των ζοφερών στιγμών που περνάμε στην Ελλάδα, όπως ακριβώς και την εποχή που γράφτηκαν αυτά τα κείμενα.
-Γιατί ονομάσατε την παράσταση «Ελλάς, γελάς…»; Τι έχουν να πουν τα κείμενα του Σουρή στην Ελλάδα του σήμερα;
-Ο Έλληνας έχει ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό, μπορεί εύκολα να γελάει με τα «χάλια» του. Αυτό συμβαίνει και στην παράστασή μας, εξ’ ου και το όνομα της παράστασης. Το μότο της παράστασής μας είναι το δίστιχο του Σουρή: «γι’ αυτόν τον τόπο που τιμά τα ξέστρωτα γαϊδούρια σιχτίρ στα χρόνια τα παλιά σιχτίρ και στα καινούρια». Νομίζω καταλαβαίνετε τι έχουν να πουν τα κείμενα αυτά σήμερα. Αν σας έλεγα ότι γράφτηκε σήμερα, δε θα το πιστεύατε;
-Τι θα δούμε επί σκηνής;
-Θα δείτε οκτώ ηθοποιούς που δούλεψαν πολύ μια δύσκολη παράσταση και μια σύνθεση του νεοέλληνα από την ίδρυση του νέου ελληνικού κράτους, 180 χρόνια πριν. Σύνθεση και στα κοστούμια και στη μουσική και στην κίνηση και στους χαρακτήρες. Παίζουμε ένα υπερβολικό θέατρο μάσκας που νομίζω ότι ταιριάζει απόλυτα στον Σουρή.
-Ο Γιώργος Σουρής διώχθηκε το 1897 με αφορμή κάποιους σατιρικούς στίχους του για τη Βασίλισσα Όλγα. Σήμερα η σάτιρα αντιμετωπίζεται πάντα καλοπροαίρετα και με χιούμορ ή μερικοί δεν την δέχονται;
-Δε νομίζω ότι αντιμετωπίζεται πάντα καλοπροαίρετα. Ποιος ξεχνάει την κόντρα του μακαρίτη πια Πανούση με τον Νταλάρα και τα προβλήματα που προκαλούν τα πολύ καλά παιδιά του Ράδιο Αρβύλα; Έχω να πω όμως κάτι πάνω σ’ αυτό: οι άνθρωποι που σατιρίζονται είναι κατά κύριο λόγο δημόσια πρόσωπα κι αν δε δέχονται με χαμόγελο τη σάτιρα στο πρόσωπό τους δεν είναι καθόλου έξυπνοι, είναι ανόητοι. Θυμάμαι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο Σαρτζετάκης, τι είχε ακούσει, τι «αγκαλίτσα» τον αποκαλούσαν κι εγώ δε θυμάμαι τι άλλο. Δεν έκανε ποτέ ούτε μια δήλωση. Δεν ήταν όμως τυχαίος ο Σαρτζετάκης.
-Το κοινό έχει μια αδυναμία στις κωμωδίες τελευταία. Γιατί πιστεύετε ότι συμβαίνει αυτό;
-Φυσικά έχει κάποια σχέση με τη «μαυρίλα» της ζωής μας και την αθλιότητα των πολιτικών μας που μας έχουν καταντήσει έτσι. Ο λαός μας έχει μια εμμονή με το γέλιο όπως είπα κι αυτό κοντεύουν να μας το κλέψουν.
-Ποια τα επόμενα/ παράλληλα σχέδιά σας;
-Τα προσωπικά μου σχέδια είναι να μπορέσω να κάνω παραστάσεις με πιο σύγχρονα κείμενα, ίσως και λίγο σκληρά θα έλεγα. Ψάχνω παραγωγό αρκετό καιρό τώρα, αλλά αυτό δεν είναι εύκολο, όπως καταλαβαίνετε, και ιδιαιτέρως στη Θεσσαλονίκη που παραγωγοί πραγματικοί δεν υπάρχουν. Η κύρια όμως απασχόληση που με γεμίζει πάντα είναι η διδασκαλία της υποκριτικής στη σχολή του Ανδρέα Βουτσινά που έχω την τιμή να διευθύνω.
Σκηνοθεσία / Σκηνικό: Παύλος Δανελάτος, Μουσική: Κωστής Βοζίκης, Κίνηση / Χορογραφίες: Μέλπω Βασιλικού, Κοστούμια: Φαίη Αποστολίδου, Μακιγιάζ: Έφη Βότσου.
Παίζουν: Διογένης Γκίκας, Βίκυ Γρηγοριάδου, Γιάννης Μαστρογεωργίου, Δέσποινα Μπισχινιώτη, Κωνσταντίνος Πετρίδης, Σταμάτης Στάμογλου. Φιλική συμμετοχή: Χρύσα Μπολλάτι, Λευτέρης Παναγιωτίδης.
Επόμενες παραστάσεις: 9, 10, 11 Φεβρουαρίου (Παρασκευή-Σάββατο στις 21:00 & Κυριακή στις 20:30). Είσοδος: 12€ κανονικό, 8€ μειωμένο. Προπώληση: 10€ μέσω viva.gr και στο ταμείο του θεάτρου. Τηλέφωνο κρατήσεων: 2310 423 925.
