Skip to main content
Menu Αναζήτηση
espa-banner

Γιώργος Γαλίτης: «Για μένα το χιούμορ είναι ζωή»

Ο ηθοποιός φέρνει στη Θεσσαλονίκη τον κωμικό μονόλογο «Τα Ραδίκια Ανάποδα»

Συνέντευξη στη ΛΕΜΟΝΙΑ ΒΑΣΒΑΝΗ

«Τα Ραδίκια Ανάποδα» θα δούμε στην πόλη μας. Μην ανησυχείτε, δεν πρόκειται να πάθουμε κάτι, πέρα από το να γελάσουμε μέχρι τελικής πτώσης! Ο λόγος φυσικά είναι η πετυχημένη κωμωδία του Γιώργου Γαλίτη, που παίζεται επί επτά χρόνια στην πρωτεύουσα, και που θα φιλοξενηθεί  στο Ράδιο Σίτυ (Παρασκευοπούλου 9 και Βασ. Όλγας) από 11 έως 13 Μαΐου 2018. Ο δημιουργός της, λίγο πριν ανηφορίσει στη Θεσσαλονίκη, μίλησε μαζί μας τηλεφωνικώς για αυτή την κωμωδία, για την σημασία της στην ανάδειξη των μονολόγων, αλλά και για το χιούμορ, που, όπως λέει ο ίδιος, «είναι ζωή».

-Τι είναι «Τα ραδίκια ανάποδα»;

-Ένας κωμικός μονόλογος με 13 ρόλους. Υποδύομαι 13 κωμικούς ήρωες πάνω σε επικήδειους. Από ‘κει και πέρα σατιρίζονται καταστάσεις που συμβαίνουν στο σήμερα, όχι όμως με επιθεωρησιακό τρόπο, αλλά με κωμικούς χαρακτήρες. Είναι μια διαχρονική κωμωδία, και όχι τόσο επικαιρική στο στόχο και στο αποτέλεσμά της. Και αυτό το αποδεικνύουν και τα εφτά χρόνια που παίζεται.

-Έχουν υπάρξει αλλαγές όλα αυτά τα χρόνια;

-Έχουν μπει και βγει ρόλοι, κάποιοι που δεν υπήρχαν τα δύο τελευταία χρόνια επέστρεψαν πχ μια χήρα εφοπλιστή. Όμως ο κορμός της παράστασης και κάποιοι πετυχημένοι ρόλοι παραμένουν σταθεροί. Νομίζω πως στην πορεία έχει αποδειχθεί πως η παράσταση έχει μια ποιότητα η οποία δεν αλλάζει.

-Υπάρχει κάποιος από τους ρόλους που ξεχωρίζετε; Και αν ναι, γιατί;

-Όχι δεν ξεχωρίζω κάποιον ρόλο. Ο κάθε ένας έχει την αυτονομία και τη δύναμή του. Εγώ βλέπω την πορεία της παράστασης στο σύνολο. Είναι ένα ολοκληρωμένο έργο, παρά το ότι έχει το σπονδυλωτό, τα 13 σκετς. Όμως το καθένα προσθέτει στο σύνολο.

-Λέγεται «Τα ραδίκια ανάποδα» προφανώς γιατί σχολιάζει θέματα θανάτου. Γιατί διακωμωδούμε τραγικές καταστάσεις;

-Νομίζω πως πάντα το υλικό της κωμωδίας σχετίζεται με θλιβερές καταστάσεις. Όσο πιο στενάχωρες οι καταστάσεις, τόσο πιο κωμικές βγαίνουν στην σκηνή ή στο πανί. Αυτό το βλέπουμε και από τους κλασσικούς κωμικούς, τον Τσάρλι Τσάπλιν, τον Μπάστερ Κήτον κλπ. Όλοι τους ήταν τραγικά πρόσωπα αλλά ταυτόχρονα πολύ κωμικά. Οι καταστάσεις που αντιμετώπιζαν ήταν τραγικές, αλλά δίνονταν με κωμικό τρόπο. Η κωμωδία το έχει αυτό. Τα υλικά της είναι τα ίδια με αυτά του δράματος. Μπορεί ίσως να υπάρχει και μεγαλύτερη μελαγχολία στην κωμωδία, οι χαρακτήρες είναι πιο μοναχικοί και ο κόσμος στον οποίο ζουν πιο παράλογος.

-Με ποιο θέμα δεν θα κάνατε χιούμορ;

-Νομίζω πως όλα τα θέματα «σηκώνουν» χιούμορ. Μερικές φορές ακόμη και σε δύσκολες καταστάσεις και εποχές, κάνουμε αστεία για να πάρουμε ανάσα. Για μένα το χιούμορ είναι ζωή, είναι αυτό που μάς κάνει να πάμε παρακάτω και να δούμε τα πράγματα διαφορετικά. Και πάντα πρέπει να αντιμετωπίζουμε όσο μπορούμε την ζωή μας με χιούμορ, γιατί όταν τα παίρνεις όλα τοις μετρητοίς δεν θα σου βγει στο τέλος σε καλό.

-Θυμάστε πως ήταν η συνεργασία με τον κ. Κυριακίδη πως ήταν;

-Έχουν περάσει και εφτά χρόνια από τότε βέβαια (γέλια), αλλά έχω κρατήσει την γραμμή του, και το στήσιμο της παράστασης. Έχουν γίνει προσθήκες και αφαιρέσεις, αλλά πάντα πάνω σε αυτή την γραμμή. Για μένα ήταν η πιο ωραία μου συνεργασία εκείνος ο μήνας των προβών που κάναμε. Και η παράσταση αυτή ήταν ένα προσωπικό στοίχημα: ήθελα να βγει και να λειτουργήσει. Όλοι οι κωμικοί έχουμε ένα όνειρο: να φτιάξουμε μια παράσταση και να είναι δικιά μας. Και αυτό με «Τα ραδίκια» έγινε σε μια εποχή που η μοναδική επιτυχημένη παράσταση μονολόγου ήταν ο «Caveman» με τον Βλαδίμηρο Κυριακίδη. Τότε έγιναν μόδα οι μονόλογοι και ακολούθησαν νέα παιδιά που έκαναν stand up comedy. Αλλά πριν δέκα χρόνια αν έλεγες «κάνω έναν μονόλογο», ήταν ένα ρίσκο. Και δεν ακολουθούσε πάντα ο κόσμος. Τώρα όμως υποστηρίζει μονολόγους ένθερμα. Δεν φοβάται έναν ηθοποιό μόνο στη σκηνή. Είτε σε κωμωδία είτε σε δράμα.

-Τι θα ακολουθήσει;

-Μέσα στον Ιούνιο θα κάνουμε κάποιες παραστάσεις με το «Γοργόνες και μάγκες», και θα έρθουμε με αυτή την παραγωγή. Εγώ παίζω τον ρόλο που έκανε στην ταινία ο Χρόνης Εξαρχάκος. Νομίζω ήταν μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του χειμώνα στην Αθήνα.

Κείμενο, ερμηνεία, σκηνογραφία: Γιώργος Γαλίτης, Σκηνοθεσία: Βλαδίμηρος Κυριακίδης, Μουσική επιμέλεια, ενορχήστρωση: Τόλης Κετσελίδης,

Βοηθός σκηνοθέτη: Ευαγγελία Σχοινά.

Παραστάσεις: Παρασκευή 11, Σάββατο 12  και Κυριακή 13 Μαΐου, στις 21.00. Τιμές εισιτηρίων: 15€ γενική είσοδος & 12€ μειωμένο (φοιτητικό, ανέργων).

Προπώληση εισιτηρίων: Ταμείο Θεάτρου

Πληροφορίες – Κρατήσεις: 2310 819153, 2310 824970, 2310 257218, 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Θεσσαλονίκη: Νέα αντιπεριφέρεια για την κλιματική αλλαγή - Το σχέδιο του ΤΕΕ / ΤΚΜ
Παρουσιάστηκε σήμερα σε εκδήλωση, με θέμα «Κλιματικά ουδέτερη, ανθεκτική και έξυπνη Κεντρική Μακεδονία»
Θεσσαλονίκη: Νέα αντιπεριφέρεια για την κλιματική αλλαγή - Το σχέδιο του ΤΕΕ / ΤΚΜ