Συνέντευξη στη ΛΕΜΟΝΙΑ ΒΑΣΒΑΝΗ
Ο Παντελής Θαλασσινός συναντά τον Βασίλη Σκουλά σε ένα ξεχωριστό live γεμάτο από την παράδοσή μας την Κυριακή 16/9/2018 στη Μονή Λαζαριστών (Κολοκοτρώνη 21, Σταυρούπολη) και με τίτλο «…και χωρίς τα φτερά, δεν φοβάμαι…». Πρόκειται για μια μοναδική μουσική συνάντηση των δύο μεγάλων τραγουδοποιών κι ερμηνευτών. «Είναι η πραγμάτωση και σφράγισμα μιας φιλίας που κρατάει πολλά χρόνια», ανέφερε ο Παντελής Θαλασσινός για την συναυλία με τον Σκουλά. Μας μίλησε για την μουσική, την παράδοση, αναφέρθηκε στους νέους, ενώ αποκάλυψε και τα σχέδιά του.
-Αν δεν έχει κανείς φτερά, μπορεί να ξεπεράσει τους φόβους του;
-Οι φόβοι μας προέρχονται από την άσχημη κατάσταση της ψυχικής μας ισορροπίας. Τα φτερά είναι κάτι που μεταφορικά φοράμε όταν πετάμε από χαρά ή όταν έχουμε μεγάλη αισιοδοξία για το μέλλον. Τίποτα δεν πρέπει να μας παίρνει από κάτω. Και η χειρότερη κατάσταση που μπορεί να βρισκόμαστε έχει κάτι να μας πει. Μαθαίνεις αναγκαστικά να πετάς χωρίς φτερά.
-Εσείς πώς αντλείτε δύναμη στις δυσκολίες;
-Προσπαθώ να κάνω πράγματα που με ευχαριστούν όπως να γράφω κανένα καινούργιο τραγούδι, να παίζω με φίλους μουσική, να πηγαίνω στο γήπεδο.. Και γενικώς να μην απασχολώ συνέχεια το μυαλό μου με αυτές τις δυσκολίες σκέφτομαι ότι ο χρόνος αργά η γρήγορα θα κάνει το θαύμα του.
-Πώς γεννήθηκε η ιδέα για αυτή την παράσταση με τον Βασίλη Σκουλά και τι θα ακούσουμε στη Μονή Λαζαριστών;
-Ήθελα να πω ότι αυτό δεν ήταν ιδέα, αλλά πραγμάτωση και σφράγισμα μιας φιλίας που κρατάει πολλά χρόνια. Αλίμονο αν περιμέναμε από κάποιους να μας ρίξουν την ιδέα για να συνεργαστώ με τον κύριο Σκουλά. Είναι η δεύτερη χρονιά που συνεργαζόμαστε και όχι λόγω της επιτυχίας της πρώτης, αλλά επειδή θέλαμε να επαναλάβουμε τις ωραίες στιγμές που περάσαμε σαν παρέα. Το πρόγραμμα των συναυλιών μας είναι γεμάτο από γνωστά τραγούδια δικά μου και του κύριου Βασίλη, αλλά και διάφορα τραγούδια που τώρα είναι στα σκαριά, και άλλα τραγούδια που θαυμάζουμε, και θέλουμε να το προτείνουμε στον κόσμο.
-Πόσο σημαντική είναι η παράδοση στη μουσική;
-Απαραίτητη προϋπόθεση στο να κάνεις μουσική με αλήθειες είναι ο σεβασμός στα τραγούδια που έχουν αγαπηθεί εκατοντάδες χρόνια. Εξίσου σημαντικά όμως είναι και τα νέα ρεύματα στην μουσική, γιατί η μουσική δεν είναι μόνο μια επανάληψη του παρελθόντος είναι ένα δέντρο που αναπτύσσεται και βγάζει κλωνάρια κλαδιά και παρακλάδια. Στηρίζεται όμως και τρέφεται από τις ρίζες του.
- Έχουν περάσει χρόνια από την στιγμή που πρωτοασχοληθήκατε με τη μουσική. Τι κρατάτε από τα χρόνια που πέρασαν;
-Η αλήθεια είναι ότι είμαι πολλά χρόνια στη μουσική και στην δισκογραφία, αλλά δεν πρόκειται να κάνω απολογισμό για κάτι που ασχολήθηκα επειδή το αγαπώ. Είναι σα να λέμε αν κρατήσεις κάτι από έναν άνθρωπο που είσαι μαζί του και συνεχίζεις να είσαι. Δεν πρόκειται ποτέ να κάνεις απολογισμό. Αυτό που ξέρω σίγουρα είναι ότι η μουσική για μένα είναι σαν μία γλώσσα που ομιλείται παντού, Και μ’ αυτήν συνεννοούμαι.
- Τι είναι αυτό που σας στεναχωράει στον χώρο της μουσικής; Και τι αυτό που σας γεννά ελπίδα;
Αυτό που με στεναχωρεί περισσότερο στο χώρο της μουσικής είναι η έλλειψη αιγίδας και παιδείας στον πολιτισμό από το ίδιο το κράτος ίσως γιατί αυτό μπορεί και να το βολεύει. Επίσης πολύ με στεναχωρεί η αδιαφορία για το πραγματικό δικαίωμα των δημιουργών, και το λέω αυτό γιατί δεν έχει γίνει συνείδηση στον Έλληνα, ότι και αυτοί πρέπει να ζήσουν. Παρατηρούμε πνευματικούς ανθρώπους να ζούνε στα όρια της φτώχειας και να παρατούν αυτή την ενασχόλησή τους, γιατί δεν μπορούν να βιοποριστούν από αυτήν.
Αν συνεχίσω με το τι με στεναχωρεί, δεν θα τελειώσω ποτέ. Υπάρχει όμως και η ελπίδα όπως είπατε, γιατί η μουσική ίδια αυτή καθεαυτή, αδιαφορεί για το τι γίνεται γύρω της και συνεχίζει να υπάρχει και να γεννιέται. Αυτό το βλέπουμε στα καινούρια πρόσωπα που βγαίνουν, Και έχουν κάτι να πουν.
-Αν έπρεπε να διαλέξετε 5 από τα τραγούδια σας, ποια θα ήταν αυτά και γιατί;
Δεν θα πρωτοτυπήσω ούτε θα κάνω τον έξυπνο. Τα τραγούδια που διαλέγω στην ερώτησή σας είναι τα σμυρνέικα τραγούδια, το ανάθεμά σε, εισιτήριό στην τσέπη σου, Τα καράβια χιώτικα, και το να αγαπάς τα βουνά και τα πέλαγα. Δεν τα διαλέγω εγώ τα διαλέγει ο κόσμος και εννοώ τον κόσμο όχι που τρώει φάστφουντ, αλλά ξέρει να ακούει και να εκτιμά.
-Τι θα λέγατε στους νέους που θέλουν να ασχοληθούν με το τραγούδι;
-Στα παιδιά πάντα συμβουλεύω να κάνουν ορχήστρες παρέες, και να παίζουν εφόσον αυτό τους ευχαριστεί. Στόχος το να γίνεις κάποιος δεν υπάρχει στον πολιτισμό. Αν θέλουν να κάνουν πολιτισμό! Η λέξη στόχος δεν υπάρχει όπως σας είπα, υπάρχει μόνο το ζω με τη μουσική. Η μουσική πρέπει να είναι Βασική λειτουργία της ζωής μας και πάντα παράλληλη με αυτήν. Είτε παίζεις είτε τραγουδάς είτε απλά την ακούς Το κοινό σου και τους ανθρώπους που επικοινωνείς μέσω της μουσικής τους φτιάχνεις μόνος σου, και δεν στους φτιάχνουν η τηλεόραση και τα ριάλιτι. Μακριά από αυτά, γιατί σε εκμεταλλεύονται.
Γιατί σε ανακυκλώνουν. Κάθε χρόνο με κάποιον άλλον, ό,τι έρχεται γρήγορα ξεχνιέται και γρήγορα, είναι νέες και παλιές ειδήσεις.
-Ποια τα επόμενα σχέδιά σας;
Τα σχέδια μου είναι πολύ κοντινά γιατί προσπαθώ να τελειώσω τη δουλειά σε στίχους Άλκη Αλκαίου που θα λέγεται 12 + 1 ηλιοτρόπια. Η δουλειά αυτή θα γίνει βιβλίο με τα χειρόγραφα του ποιητή, τις παρτιτούρες των τραγουδιών και κάποιες ιστορίες για την πορεία αυτού του υλικού. Ήδη τελείωσα τη δουλειά του προσωπικού μου φίλου συνθέτη και ποιητή Βαγγέλη Γιαννάκη που λέγεται «φωνήεν» και τραγουδάω εγώ ο Μάριος Παπούλιας και η Κατερίνα Χαρμάνη.
Χρήσιμα
Ώρα προσέλευσης: 20:30, Έναρξη: 21:30, Προπώληση, Φοιτητικό, μαθητικό, ανέργων, ΑΜΕΑ: 13€, Ταμείο: 15€. Το εισιτήριο δεν περιλαμβάνει ποτό
Προπώληση από: Σάρωθρον (Λαδάδικα), Μονή Λαζαριστών, Ζώγια (Αλ. Σβώλου 54), Διώροφον (Καλαμαριά, Κερασούντος 81), media Markt, seven spots, Ευριπίδης, viva.gr. e-ticket https://bit.ly/2Mvt0wo. Τηλεφωνικά στο 11876.
