«Η αγάπη άργησε μια μέρα»: μια κλασσική ερωτική ιστορία έρχεται Θεσσαλονίκη

Συνέντευξη στη ΛΕΜΟΝΙΑ ΒΑΣΒΑΝΗ

Το έργο της Λιλής Ζωγράφου «Η αγάπη άργησε μια μέρα» σε σκηνοθεσία  Ένκε Φεζολλάρι έρχεται για δύο παραστάσεις στην πόλη μας στο Θέατρο Ράδιο Σίτυ (Παρασκευοπούλου και Βασ.Όλγας) στις 6 και 7 Οκτώβρη 2018, έχοντας διαγράψει επιτυχημένη πορεία στην Αθήνα, στο θέατρο Αργώ.

Η υπόθεση; Σε μια αγροτική περιοχή της Κρήτης τέσσερις γενιές γυναικών της οικογένειας Φτενούδου ζουν κάτω από τη σκιά της πατριαρχικής καταπίεσης. Η μεγαλύτερη κόρη, έπειτα από το θάνατο των γονιών αναλαμβάνει τον ρόλο του εξουσιαστή, προσπαθώντας να ελέγξει της ζωές και την τύχη όλων των αδερφών της. Όμως η Ερατώ θα αναζητήσει τον έρωτα, την ανεξαρτησία, την λύτρωση…

Το έργο είναι ένας ύμνος στον έρωτα και την ελευθερία και ταυτόχρονα ένα δριμύ κατηγορώ στην καταπίεση. Καταγγέλλει την γυναικεία υποδούλωση στην πατρική και τη συζυγική εξουσία με γυναίκες θύματα και θύτες μιας κλειστής κοινωνίας οι οποίες σπαταλούν τη ζωή τους στις κοινωνικές συμβάσεις και την ερωτική στέρηση.

Η Αθηνά Τσιλύρα αριστερά

«Πρόκειται για μια υπέροχη ιστορία δύο νέων που χάνει ο ένας τον άλλο για μεγάλο χρονικό διάστημα και ο ένας ανακαλύπτει το ότι ο άλλος ζει, όταν ο ένας από τους δύο έχει πια πεθάνει. Η Ερατώ παίρνει ένα γράμμα από τον αγαπημένο της πως ζει, όταν εκείνη έχει πια πεθάνει. Είναι μια κλασσική ερωτική ιστορία, θυμηθείτε τον  “Ρωμαίο και την Ιουλιέτα”», μάς είπε η Αιμιλία Υψηλάντη σε τηλεφωνική μας επικοινωνία με αφορμή τον ερχομό της παράστασης στην πόλης μας.

Συμπλήρωσε πως στο θέατρο Αργώ έχουν παράδοση να ανεβάζουν έργα για γυναίκες, με γυναίκες και για γυναικεία θέματα. «Πρόσφατα κάναμε το “Σκοτώνουμε τη μαμά”, το “Καληνύχτα μητέρα”, που αφορούσαν στις σχέσεις μητέρας με τις κόρες και στις γενιές γυναικών. Είμαι γυναίκα και με αφορούσαν τα θέματα αυτά, και οι καλλιτέχνες όταν ξεκινάμε να κάνουμε μια επιλογή, χρησιμοποιούμε θέματα που μας ενδιαφέρουν κι εμάς τους ίδιους. Δεν σημαίνει όμως ότι οι επιλογές γίνονται με αυτό το κριτήριο. Πάντα αναζητάμε ένα καλό έργο. Το συγκεκριμένο μού το πρότεινε ο Ένκε Φεζολλάρι όταν του ζήτησα να συνεργαστούμε. Και πιστεύω ότι όταν μια πρόταση βασίζεται σε προσωπική επιλογή, αυτό σημαίνει και μια σχέση αγάπης, και εξασφαλίζει σε ένα βαθμό την επιτυχία του εγχειρήματος. Επίσης, θεώρησα πως το έργο της Λιλής Ζωγράφου μιλάει για μια ενδιαφέρουσα ιστορία που αφορά τις γυναίκες. Κάπως έτσι προχωρήσαμε και νομίζω πως κάναμε μια ενδιαφέρουσα παράσταση», ανέφερε η γνωστή ηθοποιός.

Την ρωτήσαμε αν τα προβλήματα στα οποία αναφέρεται το έργο έχουν ξεπεραστεί και γενικώς για το ποια είναι σήμερα η θέση της γυναίκας.

«Ξέρετε πριν λίγο είχα μια συζήτηση με τον άνδρα μου για το κίνημα του Me too. Θεωρούσα λίγο υπερβολικό το ότι κάποιος καταγγέλλει έναν ηθοποιό 40 χρόνια μετά, και κάτι που έγινε σε ηλικία 17 ετών σε ένα πάρτι να εμποδίζει την καριέρα του τελευταίου, και να τον έχει οδηγήσει στο να κινδυνεύει να χάσει τη δουλειά του.

Όμως υπάρχει ένα άρθρο στον Economist, το οποίο είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον, που λέει πως το τωρινό κίνημα του “Me too” σηματοδοτεί την αρχή ενός αγώνα όπως ήταν πχ αυτός που έκαναν οι σουφραζέτες, που στην πραγματικότητα μιλά για την ισότητα των γυναικών στον χώρο της εργασίας.

Τα προβλήματα αναφορικά με την ισότητα των δύο φύλων ασφαλώς και δεν έχουν λυθεί. Έχουν γίνει μεγάλα βήματα, αλλά σε επίπεδο πρακτικό δεν έχουν αντιμετωπιστεί, ούτε μέσα στο σπίτι, ούτε στο χώρο τον επαγγελματικό και τον κοινωνικό. Δείτε τις φωτογραφίες των ηγετών του κόσμου. Οι γυναίκες είναι πάντα λιγότερες. Με όλη την πρόοδο που έχουμε κάνει, εξακολουθούν να υπάρχουν πολλά ακόμη ζητήματα. Η γυναίκα ακόμη και ψυχολογικά δεν τολμάει να διεκδικήσει και στο σπίτι και στην κοινωνία αυτά που αξίζει να απολαμβάνει και να έχει», σημείωσε η ηθοποιός.

Νέα δυναμική στην «Αγάπη»

και από μέσα Δεκέμβρη σκυτάλη για τις «8 γυναίκες»

Αναφερόμενη στις συμπρωταγωνίστριές της στη σκηνή η κυρία Υψηλάντη εξήρε την προσφορά της Αθηνάς Τσιλύρα στο θέατρο, μίλησε με τα καλύτερα λόγια για τις Μαρία Καρακίτσου και Βασιλική Διαλυνά, δεν παρέλειψε να αναφερθεί στις συναδέρφους της Κατερίνα Μισιχρόνη, Μυρτώ Γκόνη και Μαρία Αποστολακέα, που ήταν πέρυσι στο καστ όμως φέτος δεν μπόρεσαν να ακολουθήσουν λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων, και είπε πως ο ερχομός της Μαρίας Νεφέλης Δούκα, της Ιωάννας Λέκκα και της Δάφνης Λιαννάκη «εμπλούτισε το τελικό αποτέλεσμα, αλλά και τους ρόλους τους δικούς μας». Μετά τη Θεσσαλονίκη η παράσταση θα ταξιδέψει στη Νέα Ορεστιάδα και από 12/10 θα βρίσκεται ξανά στην Αθήνα.

Στο θέατρο Αργώ θα ανεβεί από τα μέσα Δεκέμβρη με τον ίδιο θίασο και η παράσταση «8 γυναίκες κατηγορούνται». «Στην “Αγάπη άργησε μια μέρα” οι γυναίκες είναι τα θύματα. Στις “8 γυναίκες κατηγορούνται οι γυναίκες είναι οι θύτες, διότι εκεί ο άνδρας υποφέρει από αυτές. Θα δούμε και την άλλη πλευρά του φεγγαριού, που δεν είναι πάντα ορατή», σημείωσε η κυρία Υψηλάντη, ενώ εξέφρασε την επιθυμία της να έρθει και αυτή η παράσταση στην πόλη μας.

Για τηλεόραση και κινηματογραφικό

Για το τέλος την ρωτήσαμε για την τηλεόραση και για τον κινηματογράφο στην χώρα μας. «Η ελληνική τηλεόραση κάποια εποχή έκανε καλές δουλειές και έβγαλε καλούς ηθοποιούς. Αυτό δεν γινόταν πάντα. Ελπίζω το κλίμα να αλλάξει πάλι, γιατί η οικονομική ύφεση εμπόδισε στο να γίνουν (γενικά) πράγματα », μάς είπε. Αναφερόμενη στο σινεμά σχολίασε: «Ο κινηματογράφος στη δική μου εποχή, αλλά και νωρίτερα, έπαιξε ένα σημαντικό ρόλο στο να αγαπηθούν κάποιοι ηθοποιοί από το πλατύ κοινό, και να πηγαίνουν μετά και στο θέατρο. Το ένα ενίσχυε το άλλο. Και πολλές φορές οι άνθρωποι του σινεμά είχαν τη δυνατότητά να επενδύουν τα χρήματα που έβγαζαν από τον κινηματογράφο, ή από την τηλεόραση αργότερα, για να κάνουν καλό θέατρο (σημειώστε πως τότε και οι αμοιβές ήταν πολύ καλύτερες και δεν υπήρχαν θεατρικοί παραγωγοί). Από το θέατρο δεν βγάζεις χρήματα. Είναι μια τέχνη που πρέπει να την τροφοδοτείς με χρήματα».

Εξήρε το έργο του Γιώργου Λάνθιμου, λέγοντας πως χαίρεται όταν βλέπει «ανθρώπους που κάνουν καταπληκτικές δουλειές στο εξωτερικό», όμως πρόσθεσε πως αυτή είναι μια εξαίρεση και όχι ο κανόνας στον ελληνικό κινηματογράφο σήμερα. «Δεν έχουμε ένα σινεμά επιπέδου, και δεν είναι και εύκολο γιατί είμαστε και μια μικρή χώρα», εξήγησε.