Skip to main content
Menu Αναζήτηση
espa-banner

Η Νένα Βενετσάνου γιορτάζει 40 μουσικής στη Θεσσαλονίκη

Πρέπει στην Ελλάδα να αλλάξουν οι συνθήκες διαβίωσης των γυναικών, αναφέρει η δημιουργός λίγο πριν τις εμφανίσεις της στη Ζώγια

Συνέντευξη στη Λεμονιά Βασβάνη

 

Η Νένα Βενετσάνου διαλέγει σελίδες από το Ημερολόγιο της μουσικής της πορείας στο Ελληνικό τραγούδι και τις μοιράζεται, συντροφιά με δύο αγαπημένους της συνεργάτες, τον Κώστα Χατζόπουλο - κιθάρα  και τον Σόλη Μπαρκή - κρουστά, στο καλλιτεχνικό στέκι της πόλης "Ζώγια"( Αλ.Σβώλου 54). Θα την απολαύσουμε για τρεις βραδιές την Τρίτη 12, Τετάρτη 13 και την Πέμπτη 14 Μαρτίου 2019 στις 21.00.

Η ίδια η ερμηνεύτρια που φέτος συμπληρώνει 40 χρόνια στο τραγούδι δήλωσε στον «Τύπο Θεσσαλονίκης»: «Οι εμφανίσεις μου αυτές είναι αφιερωμένες στη Ζώγια Χρονάκη και μέσα από το ρεπερτόριό μου θέλω να δείξω μια πορεία που δεν είναι μόνο δικιά μου, αλλά και των άλλων γυναικών που αφιέρωσαν τη ζωή τους σε αυτό το κίνημα, όπως η Ζώγια. Το όραμα μιας γενιάς παραμένει: πρέπει στην Ελλάδα να αλλάξουν οι συνθήκες διαβίωσης των γυναικών».

Και συμπλήρωσε: «Με ενοχλεί που τα δικαιώματα των γυναικών κατάντησαν παροχές, τις οποίες μάλιστα τις κόβουν όποτε θέλουν και χωρίς εξηγήσεις. Κατάντησαν τη ζωή των γυναικών εξουθενωτική».

 

-Τι είναι το Ημερολόγιο των Καιρών;

-Είναι στίχοι της Μπέτης Κομνηνού από το Καφέ Γκρέκο: «το Καφέ Γκρέκο  μέσα μας καίει, ότι κι’ αν λέμε, ότι κι’ αν φταίει, είναι ο χάρτης των ημερών, ημερολόγιο των καιρών». Είναι η εμπειρία και η μνήμη που συσσωρεύονται, αλλά και οι αλλαγές που επιτελούνται μέσα μας, η προσαρμοστικότητά του ανθρώπου στις συνθήκες.

 

-Πώς επιλέξατε τα κομμάτια της παράστασης που θα παρουσιάσετε στη Ζώγια;

-Είναι τραγούδια από την αρχή της καριέρας μου μέχρι σήμερα. Δεν είναι δυνατόν φυσικά να ειπωθούν όλα σε μια συνάντηση, αλλά δίνω πάλι το στίγμα μου και ελπίζω να έρθει ένα κοινό που δεν με ξέρει να με γνωρίσει από πολύ κοντά. 

 

- Φέτος συμπληρώνετε 40 χρόνια στο τραγούδι. Τι κρατάτε, τι σας πικραίνει και τι ονειρεύεστε για το μέλλον;

-Οι εμφανίσεις μου αυτές είναι αφιερωμένες στη Ζώγια Χρονάκη και μέσα από το ρεπερτόριό μου θέλω να δείξω μια πορεία που δεν είναι μόνο δικιά μου, αλλά και των άλλων γυναικών που αφιέρωσαν τη ζωή τους σε αυτό το κίνημα, όπως η Ζώγια. Το όραμα μιας γενιάς παραμένει: πρέπει στην Ελλάδα να αλλάξουν οι συνθήκες διαβίωσης των γυναικών. Η Ζώγια έδωσε πολλά οραματιζόμενη ως νομικός που ήταν, το τμήμα των Γυναικείων Σπουδών του ΑΠΘ, το οποίο και  κατάφερε να  συντονίσει με την ευγένεια και την αποφασιστικότητά της. Αυτό που κρατώ από αυτήν είναι η ενωτική της στρατηγική, γιατί μόνο έτσι προχωρούν τα πράγματα και  με πικραίνει το γεγονός πως σήμερα όταν μιλάμε για Γυναικείες Σπουδές σε Πανεπιστημιακό επίπεδο οι περισσότεροι αγνοούν το περιεχόμενο αυτών των Σπουδών. Εγώ ονειρεύομαι να στηρίξω με κάθε τρόπο την προώθηση των Γυναικείων Σπουδών. Είναι αδύνατον σήμερα να προχωρήσει η κοινωνία εάν δεν ανοίξει ξανά αυτό το κεφάλαιο. Με ενοχλεί που τα δικαιώματα των γυναικών κατάντησαν παροχές, τις οποίες μάλιστα τις κόβουν όποτε θέλουν και χωρίς εξηγήσεις. Κατάντησαν τη ζωή των γυναικών εξουθενωτική.    

 

-Τα τραγούδια σας έγιναν σημείο αναφοράς του Γυναικείου κινήματος. Σήμερα τι προκλήσεις καλείται να αντιμετωπίσει μια γυναίκα στην χώρα μας;

-Οι γυναίκες σήμερα αντλούμε δύναμη από τους παραδοσιακούς μας ρόλους ως μητέρες, σύζυγοι, κόρες, εργαζόμενες κλπ, δεν υπάρχει κάτι που να μας δίνει μια ιδιαίτερη χαρά. Η χειραφέτηση δια του χρήματος, δηλαδή η εμπορευματοποίηση της χαράς και της ευτυχίας δεν μπορεί να λύσει τα προβλήματα μιας κοινωνίας. Οι γυναίκες θυσιάζονται λοιπόν και σωπαίνουν περιμένοντας να έρθει εξ’ ουρανού και εκ της πολιτείας η βοήθεια αλλά ούτε αυτό συμβαίνει. Εγώ διακρίνω μια φαντασίωση γενικώς γύρω από την ισότητα και την απελευθέρωση. Η καθημερινότητα, μας υποχρεώνει να υπηρετούμε την κοινωνία και έτσι χανόμαστε μέσα στο πλήθος, γινόμαστε αόρατες. Είναι δύσκολο να βρούμε το δίκιο μας όταν υπάρχει η δοξασία ότι η ισότητα έχει επέλθει. Η πρόκληση λοιπόν σήμερα είναι οι γυναίκες να παρασύρουν όλη την κοινωνία και να ηγηθούν των καταπιεσμένων. Το γυναικείο κίνημα δεν έγινε για να έχουμε δικαίωμα στη μόρφωση  για να καταναλώνουμε με το δικό μας πορτοφόλι, υπάρχει και η άλλη διάσταση, να υπερασπιστούμε την ζωή μας και την υπόστασή μας και σήμερα αυτά απειλούνται.

 

Χρήσιμα

Τηλέφωνο για πληροφορίες και κρατήσεις: 2310 243.459.

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ