Skip to main content
Menu Αναζήτηση
espa-banner

Γ. Παρασκευόπουλος: Έχουμε ξεχάσει να ακούμε ιστορίες και να φανταζόμαστε

Ο δημιουργός μίλησε για τις «Ψευδαισθήσεις» του Ιβάν Βιριπάγεφ που σκηνοθετεί στο Θέατρο Τ

Συνέντευξη στη Λεμονιά Βασβάνη

 

Τέσσερις αφηγητές μιλούν για την ιστορία δύο παντρεμένων ζευγαριών, μια ιστορία που ξεκινά τη στιγμή του ύστατου αποχαιρετισμού και είναι γεμάτη από καταιγιστικές εξομολογήσεις που ανατρέπουν τις βεβαιότητες στις οποίες στηρίχτηκαν οι ζωές τους. Υπάρχει η αληθινή αγάπη ή είναι όλα μια ψευδαίσθηση;

Αυτά συμβαίνουν στο έργο του σπουδαιότερου, ίσως, δημιουργού του σύγχρονου ρωσικού θεάτρου: τις «Ψευδαισθήσεις» του Ιβάν Βιριπάγεφ που σκηνοθετεί ο Γιάννης Παρασκευόπουλος και που παίζονται στο Θέατρο Τ (Αλ. Φλέμινγκ 16).

«Αυτό που θέλουμε είναι οι θεατές να μπουν σε μια διαδικασία που όλοι έχουμε λίγο ξεχάσει. Να ακούμε ιστορίες και να φανταζόμαστε. Έχουμε “πνιγεί” μέσα στην πληροφορία, στον βομβαρδισμό της εικόνας, τη φασαρία που κάνουν τα πάντα γύρω μας, έχουμε ξεχάσει πώς είναι να καθόμαστε γύρω-γυρω και να ακούμε μια ιστορία. Απλώς να ακούμε», δήλωσε ο δημιουργός απαντώντας στις ερωτήσεις μας.

Ανέφερε ότι «Το θέμα του έργου είναι η ρευστότητα και η αστάθεια. Η ρευστότητα των σχέσεων, η αστάθεια της ζωής», ενώ μιλώντας για το κείμενο είπε: «νιώθω ότι η επαφή μου με το έργο του Βιριπάγεφ με προχώρησε καλλιτεχνικά».

ps2.jpg

-Υπάρχει η αληθινή αγάπη; Ποιο σχόλιο κάνει ο συγγραφέας;

-Το πολύ ωραίο στοιχείο που δίνει ο ίδιος ο συγγραφέας για την αγάπη, είναι πως δε δίνει στην πραγματικότητα καμία απάντηση για την αγάπη. Ο θεατής φεύγει από το θέατρο και έχει τους δικούς του προβληματισμούς. Αν καταφέρει να γκρεμίσει έστω και λίγο το τείχος που έχει χτίσει γύρω του, τότε ίσως η παράσταση έχει καταφέρει τον στόχο της. Το θέμα του έργου είναι η ρευστότητα και η αστάθεια. Η ρευστότητα των σχέσεων, η αστάθεια της ζωής. Η καθημερινότητά μας και η αδυναμία μας να σταθούμε απέναντι στις επιλογές μας, αυτό είναι έργο. Όσο για την αληθινή αγάπη, αν δεν πίστευα πως υπάρχει, δε θα έμπαινα σε διαδικασία να μοιραστώ με το κοινό αυτό το έργο. Για μένα, αυτή η ίδια η παράσταση είναι μια πράξη αγάπης.

 

-Πώς δρουν οι ήρωες πάνω στη σκηνή; Πώς ξετυλίγεται το κουβάρι της ιστορίας και των σχέσεών τους;

-Ο συγγραφέας ζητάει από τέσσερις ηθοποιούς να αφηγηθούν τη ζωή τεσσάρων ανθρώπων. Εγώ, σαν σκηνοθέτης, ζητάω από τους τέσσερις ηθοποιούς να αφηγηθούν τη ζωή αυτών των τεσσάρων ανθρώπων, όσο πιο τολμηρά και γενναιόδωρα γίνεται. Απαλλαγμένοι από κάθε είδους θεατρικότητα, χωρίς φτιασίδια και υποκριτικά τερτίπια. Αυτό είναι παρά πολύ δύσκολο. Όμως ο στόχος μας είναι η παράσταση να αποκτά τη διάσταση της εμπειρίας για τους θεατές και για μας.  

ps.jpg

-Ποια στοιχεία της γραφής του Βιριπάγεφ θεωρείτε πως κάνουν ξεχωριστά τα έργα του;

-Το ότι ακροβατούν στο όριο του μη θεατρικού. Μιλά για όσα μας απασχολούν χωρίς κανένα περιττό βάρος. Η επαφή μου με το έργο του Βιριπάγεφ νιώθω ότι με προχώρησε καλλιτεχνικά. Με έκανε να μη φοβάμαι να πετάξω οτιδήποτε περιττό και να κρατάω μόνο το ουσιαστικό. Ξεκινήσαμε τις πρόβες στο τέλος Αύγουστου και κάναμε πρεμιέρα σχεδόν έξι μήνες μετά. Οι πρόβες δεν ήταν πυκνές γιατί ένα τέτοιο έργο έχει ανάγκη τον χρόνο για να κατατεθεί και να ωριμάσει μέσα στους ηθοποιούς. Η μορφή όμως που θα δίναμε στην παράσταση πέρασε από τρία στάδια. Αρχικά δουλεύαμε σε έναν δρόμο να αναπαραστήσουμε και να υποδυθούμε τα πρόσωπα και τις ιστορίες τους. Το απορρίψαμε. Μετά δουλέψαμε επενδύοντας στον τρόπο με τον οποίο αυτά τα πρόσωπα επινοούν τις ιστορίες και ανατρέπουν τα δεδομένα που ο προηγούμενος αφηγητής έχει δημιουργήσει. Ούτε κι εκεί νιώθαμε πως  συναντιόμαστε με το έργο. Οδηγηθήκαμε στην τελευταία μορφή όταν διάβασα μια φράση του συγγραφέα που έλεγε: Το «αληθινό θέατρο γίνεται όταν το έργο παίζεται από μόνο του, όταν οι ηθοποιοί αφήνουν το έργο να παίζεται. Δεν παίζουν το έργο, είναι το έργο, δεν το ενσαρκώνουν, αφήνουν το έργο να τους διαπεράσει, του δίνουν φωνή.  Για μένα αυτό θα ήθελα να είναι ένας οδηγός  για το πώς θα δουλεύω στο θέατρο από εδώ και πέρα.

 

-Γιατί ενδεχομένως δε συναντούμε συχνά έργα του στην πόλη μας;

-Δεν ξέρω, όμως θέλω να πιστεύω πως θα δούμε περισσότερο Βιριπάγεφ στο μέλλον.

 

-Πού εστιάσατε τη ματιά σας; Τι θέλετε να δείξετε/πείτε στο κοινό; 

-Αρχικά θέλω να πω πως τις Ψευδαισθήσεις, μου είναι πολύ δύσκολο να τις χαρακτηρίσω παράσταση. Είναι για μένα και τους ανθρώπους που δουλέψαμε μαζί, ένα χρέος. Είναι η ανάγκη να μοιραστούμε κάτι πολύ βαθύ και ουσιαστικό. Αυτό που θέλουμε είναι οι θεατές να μπουν σε μια διαδικασία που όλοι έχουμε λίγο ξεχάσει. Να ακούμε ιστορίες και να φανταζόμαστε. Έχουμε «πνιγεί» μέσα στην πληροφορία, στον βομβαρδισμό της εικόνας, τη φασαρία που κάνουν τα πάντα γύρω μας, έχουμε ξεχάσει πώς είναι να καθόμαστε γύρω-γυρω και να ακούμε μια ιστορία. Απλώς να ακούμε. Για μένα είναι, ίσως, το μεγαλύτερο δώρο που προσφέρουν οι Ψευδαισθήσεις στους ανθρώπους που θα έρθουν να τις μοιραστούμε μαζί τους.

16f1b.jpg

Χρήσιμα

Παραστάσεις: Έως τις 21 Απριλίου 2019, κάθε Παρασκευή - Σάββατο στις 21:30 και Κυριακή στις 20:00. Διάρκεια: 80’. Είσοδος:  14€, 12€ φοιτητών & άνω των 65, 10€ ανέργων & ΑΜΕΑ. Κάθε Παρασκευή γενική είσοδος 10€ & ατέλειες (κατά προτεραιότητα). Προπώληση: viva.gr. Τηλέφωνο κρατήσεων: 2310 854 333.

Παίζουν:  Μαγδαληνή Μπεκρή, Μαρία Χριστοφίδου, Γιάννης Παρασκευόπουλος, Πάνος Δεληνικόπουλος.

 

Η κεντρική φωτογραφία είναι του Χρήστου Κυριαζίδη

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Κασσελάκης: Έσβησε κεράκια με λάθος νούμερο – «Συν ένα παιδιά» (VIDEO)
Μπαίνοντας στο μαγαζί στη Θήβα τον περίμενε μια τούρτα έκπληξη για τα γενέθλιά του, που πάνω της είχε μπλε κεράκια με τον αριθμό 35
Κασσελάκης: Έσβησε κεράκια με λάθος νούμερο – «Συν ένα παιδιά» (VIDEO)