Συνέντευξη στη Λεμονιά Βασβάνη
Η Ρόρυ, μια μέρα μετά την κηδεία του μπαμπά της, αποφασίζει να πραγματοποιήσει το όνειρό του: να ταξιδέψει στον Βόρειο Πόλο. Βάζει στο backpack της μια πυξίδα, μερικούς χάρτες και τις στάχτες του πατέρα της, κλέβει την πιστωτική κάρτα της μητέρας της και με οδηγό το ένστικτό της, ξεκινάει να βρει τον δρόμο της σε έναν κόσμο όπου τίποτα δεν αλλάζει, αλλά όλα αλλάζουν. Αυτά συμβαίνουν στο έργο της Tatty Hennessy, «Εκατό λέξεις για το χιόνι», που ανεβάζουν οι mammals στη Θεσσαλονίκη και στο Θέατρο Τ (Αλεξάνδρου Φλέμινγκ 16) σε σκηνοθεσία Αλέξανδρου Κωχ. Ο ίδιος ο σκηνοθέτης ανέφερε πως «Το ταξίδι που κάνει η Ρόρυ, λειτουργεί για εκείνη σαν μια διαδικασία γρήγορης ενηλικίωσης, κάτι που συνδέεται βέβαια άμεσα και με την απώλεια που έχει βιώσει». Πρόσθεσε ότι «η μόνη απάντηση στον θάνατο είναι να γιορτάζουμε τη ζωή, να αντιλαμβανόμαστε τη συνέχεια των πραγμάτων». Σχολιάζοντας το θέμα της κλιματικής αλλαγής που θίγει η συγγραφέας ο κ. Κωχ είπε πως «Αν εμείς οι ίδιοι δε δημιουργήσουμε πιο διεκδικητικές κοινωνίες, δεν ξέρω αν μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι».
Τέλος μίλησε για τις εντυπώσεις του από την μέχρι τώρα πορεία της παράστασης (σημ. παρουσιάστηκε για πρώτη φορά από τους mammals, στο πλαίσιο του Off-Off Athens Festival 2018 στο θέατρο Επί Κολωνώ, όπου διακρίθηκε, ενώ μέχρι στιγμής, η παράσταση έχει ταξιδέψει στον Βόλο, τα Ιωάννινα, την Κατερίνη και την Πάτρα, και η περιοδεία θα συνεχιστεί και άλλες πόλεις της Ελλάδας), ενώ αναφέρθηκε και στους στόχους της ομάδας mammals της οποίας είναι μέλος.
-Αν μπορούσατε να ταξιδέψετε σε οποιονδήποτε μακρινό προορισμό, ποιος θα ήταν αυτός και γιατί θα πηγαίνατε εκεί;
-Αν απαντούσα σε αυτή την ερώτηση πριν από μερικά χρόνια, σίγουρα θα μιλούσα για κάποια από τα μεγάλα αστικά κέντρα του πλανήτη μας: Νέα Υόρκη, Μπουένος Άιρες, Τόκυο, Λος Άντζελες. Όχι πως και σήμερα δε θα πήγαινα με μεγάλο ενθουσιασμό, αλλά αν έπρεπε να επιλέξω, θα ήταν κάποιο μέρος που η φύση έχει ακόμα τον πρώτο λόγο. Όσο «πληρωμένη» και αν μοιάζει η απάντηση, μάλλον θα επέλεγα τον Βόρειο Πόλο. Η Tatty Hennessy με έχει πείσει πως έχω πολλά να μάθω κάνοντας μια «βόλτα» στον απέραντο πάγο. Το φαντάζομαι σαν ένα ταξίδι στον χρόνο, σαν μια επιστροφή στις πιο μακρινές ρίζες.
-Τι μαθαίνει η ηρωίδα στο ταξίδι της;
-Το ταξίδι που κάνει η Ρόρυ, λειτουργεί για εκείνη σαν μια διαδικασία γρήγορης ενηλικίωσης, κάτι που συνδέεται βέβαια άμεσα και με την απώλεια που έχει βιώσει. Τα ερεθίσματα είναι τόσα πολλά και καινούρια, ώστε και αυτά που μαθαίνει να αγγίζουν πολλά πεδία. Ο σύγχρονος πολιτισμός, η φύση, ο έρωτας, η μοναξιά, η συμφιλίωση, η αγάπη, ο θάνατος. Ίσως το πιο κεντρικό να είναι πως η μόνη απάντηση στον θάνατο είναι να γιορτάζουμε τη ζωή, να αντιλαμβανόμαστε τη συνέχεια των πραγμάτων, η συνειδητή παραλαβή της σκυτάλης από τους προηγούμενους για να δοθεί στους επόμενους. Συχνά συμπεριφερόμαστε λες και πέσαμε πρωτογενείς από τον ουρανό, όλα γυρίζουν γύρω από μας, δεν μας αγγίζει το πριν που μας διαμόρφωσε και το μετά που προετοιμάζουμε.
-Τι συμβολίζει το χιόνι; Και τι σηματοδοτεί για τη Ρόρυ;
-Διαχρονικά στην ιστορία των ανθρώπινων πολιτισμών, το χιόνι συνδέεται συνήθως με τις έννοιες του θανάτου και της μεταμόρφωσης. Αποτελείται από νερό και σωματίδια που με τη συμβολή του παγωμένου αέρα μορφοποιούνται σε νιφάδες χιονιού. Είναι μια ενδιάμεση κατάσταση ανάμεσα σε τρεχούμενο νερό και πάγο, ανάμεσα στη ζωή και τον θάνατο, τον ουρανό (παράδεισος) και τη γη. Η έννοια της μεταμόρφωσης έχει να κάνει με τον απόλυτο τρόπο που το χιόνι σκεπάζει τα πάντα και την αποκάλυψη που ακολουθεί όταν αρχίζει να λιώνει. Μας μαθαίνει πως τίποτα δεν είναι μόνο όπως φαίνεται. Αυτό το τελευταίο πιστεύω ότι είναι και μια σημαντική έμμεση προτροπή για τη Ρόρυ να συνειδητοποιήσει ότι τα πράγματα δεν είναι όπως πίστευε.
-Ποιο σχόλιο κάνει η συγγραφέας πάνω στην κλιματική αλλαγή;
-Το σχόλιο της Tatty Hennessy είναι το αναμενόμενο, διακατέχεται από ανησυχία και αγωνία. Μας μιλάει για έναν κόσμο που λιώνει και αλλάζει, για πολικές αρκούδες που θυσιάζονται για να επιβιώσουμε εμείς. Λέω το αναμενόμενο, γιατί όλοι διαβάζουμε και βιώνουμε λιγότερο ή περισσότερο το φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής. Βέβαια, ακόμα ένα σημαντικό μέρος κυρίως του επιχειρηματικού και πολιτικού κόσμου σφυρίζει αδιάφορα, εθισμένο στη χρηματιστηριακή νοοτροπία αρέσκεται στο να τζογάρει με το μέλλον του πλανήτη και της ανθρωπότητας, αρκεί να μπαίνουν περισσότερα μηδενικά σε κάποιους τραπεζικούς λογαριασμούς. Αν εμείς οι ίδιοι δε δημιουργήσουμε πιο διεκδικητικές κοινωνίες, δεν ξέρω αν μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι.
-Οι «Εκατό λέξεις για το χιόνι» έρχονται στη Θεσσαλονίκη μετά το ταξίδι τους σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας. Τι αποκομίσατε από την περιοδεία σας;
-Όσο συνηθισμένο και να είναι, πρέπει να πω ότι καταρχήν διαπιστώσαμε ότι ο κόσμος θέλει να έρχεται στο θέατρο και εκτιμά αν αυτό που του παρουσιάζεις έχει μια αλήθεια. Από εκεί και πέρα, ήταν πολύ σημαντικό για μας να γνωρίσουμε ανθρώπους του χώρου μας που με τα λίγα μέσα που διαθέτουν προσπαθούν να κρατήσουν ζωντανό το θέατρο στις πόλεις τους και παλεύουν καθημερινά για αυτό. Άνθρωποι φιλόξενοι, με ουσιαστική αγάπη για αυτό που κάνουν, άνθρωποι που θέλουμε να μείνουμε σε επαφή μαζί τους και αν το επιτρέψουν οι συνθήκες να δημιουργήσουμε πράγματα μαζί.
-Πρόκειται για μια δουλειά των Mammals. Τι νιώθετε για την ομάδα αυτή και τι ελπίζετε για το μέλλον της;
-Τα μέλη της ομάδας είναι πάνω από όλα φίλοι, άνθρωποι για τους οποίους νιώθω αγάπη και εκτίμηση. Και ευγνωμοσύνη, για την εμπιστοσύνη που μου δείχνουν στο κομμάτι που με αφορά. Χωρίς τις ικανότητες και τη δουλειά τους, δε θα είχα καταφέρει και πολλά. Ελπίζω να παραμείνουμε δημιουργικοί και ορεξάτοι και να καταφέρουμε να πραγματοποιήσουμε όσο περισσότερα μπορούμε.
Συντελεστές
Κείμενο: Tatty Hennessy, Μετάφραση: Ιωάννα Τζίκα, Σκηνοθεσία: Αλέξανδρος Κωχ, Σκηνικά - Κοστούμια: Mammals, Κατασκευή σκηνικού: Κώστας Τόμπορης, Ηχητικό τοπίο: Τάσος Καραδέδος, Φωτισμοί: Κώστας Σιδηρόπουλος, Φωτογραφίες: Χάρης Γερμανίδης, Σχεδιασμός αφίσας: Παναγιώτης Γιωργάκας, Οργάνωση παραγωγής - Επικοινωνία: Λία Κεσοπούλου . Παίζει η ηθοποιός: Ιωάννα Τζίκα.
Χρήσιμα
Παραστάσεις: Έως τις 26 Μαρτίου 2019, κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:30. Διάρκεια παράστασης: 70’. Τιμές εισιτηρίων: 12€ κανονικό | 10€ φοιτητών, ανέργων, ΑΜΕΑ | 8€ ατέλειες (με τηλεφωνική κράτηση, από το ταμείο του θεάτρου) & ομαδικά. Προπώληση εισιτηρίων: viva.gr (γενική είσοδος 8€ για τις δύο πρώτες παραστάσεις - 11 & 12 Μαρτίου). Τηλέφωνα κρατήσεων: 2310 854 333 & 6971 95 95 2.
Η κεντρική φωτογραφία του Αλέξανδρου Κωχ είναι από τον Χάρη Γερμανίδη
