Συνέντευξη στη Λεμονιά Βασβάνη
Ο Γιώργος Περρής επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη για να συναντήσει το κοινό του τη Δευτέρα 1η Απριλίου στο Βασιλικό Θέατρο, ενώ παράλληλα ετοιμάζεται και για τη συναυλία που θα δώσει στο θέατρο Ακροπόλ στην Αθήνα τη Δευτέρα 8 Απριλίου.
Στις αποσκευές του θα έχει τα τραγούδια που έγραψαν γι’αυτόν οι σπουδαίες Ευανθία Ρεμπούτσικα και Λίνα Νικολακοπούλου και τα οποία θα παρουσιάσει για πρώτη φορά ζωντανά. Μιλώντας για την συνεργασία με τις δύο δημιουργούς ο ίδιος μας είπε πως «Το ότι οι δύο σπουδαίες αυτές κυρίες ενώνονται ξανά μαζί για πρώτη φορά εδώ και σχεδόν 20 χρόνια για μένα, είναι τεράστια τιμή και ευθύνη. Θα κουβαλάω αυτό το δίσκο σαν ασπίδα και σημαία». Στην εμφάνισή του θα παρουσιάσει επίσης το “How Many Does it Take”, το καινούργιο single από το δεύτερο αγγλόφωνο δίσκο του που θα κυκλοφορήσει διεθνώς τον Μάιο, καθώς και το “Γυναίκα”, την συμμετοχή του στον δίσκο “Πολιορκημένος χρόνος” των Τίτου Πατρίκιου και Ανδρέα Κατσιγιάννη.
Από την κουβέντα μας δεν έλειψε και η αναφορά στον πρόσφατα χαμένο Michel Legrand, στον οποίο θα κάνει ένα μίνι αφιέρωμα στις συναυλίες του. «Δεν θα ξεχάσω ποτέ την συμβουλή που μου είχε δώσει να έχω εμπιστοσύνη στη φωνή μου γιατί εκείνη ξέρει πού πρέπει να με πάει», μάς είπε ο Γιώργος Περρής.
Αν μπορούσε να ταξιδέψει στον χρόνο θα επέλεγε να βρεθεί κάπου ανάμεσα στις δεκαετίες 60-70 και να έκανε ένα ντουέτο με την Νάνα Μούσχουρη. Τέλος μιλώντας για την μουσική είπε πως είναι ένα επάγγελμα που θέλει τρέλα και να το υποστηρίζεις 100%. «Πρέπει να το αγαπάς τόσο πολύ που να είσαι οκ με το να βγαίνεις σε ελεύθερη πτώση καθημερινά στη ζωή σου», ανέφερε χαρακτηριστικά.
-Επιστρέφετε στη Θεσσαλονίκη για μια συναυλία. Τι θα ακούσουμε στο Βασιλικό Θέατρο, τι ετοιμάζετε για το κοινό;
-Όπως πάντα, αποφεύγω τις θεματικές ενότητες στις συναυλίες μου, θεωρώ πως τα τραγούδια από μόνα τους έχουν ιστορίες να πουν και καρδιές να αγγίξουν. Φέτος έχουμε πολύ νέο υλικό: κατ’ αρχάς για πρώτη φορά θα παρουσιάσω κάποια από τα νέα μας τραγούδια με την Ευανθία Ρεμπούτσικα και την Λίνα Νικολακοπούλου καθώς και το “How Many Does It Take”, το πρώτο σινγκλ από τον δεύτερο μου αγγλικό δίσκο που κυκλοφόρησε πριν από μερικές εβδομάδες. Έχουμε επίσης και το “Γυναίκα”, το τραγούδι του Ανδρέα Κατσιγιάννη σε ποίηση του σπουδαίου Τίτου Πατρίκιου, από τη συμμετοχή μου στο δίσκο τους. Παράλληλα δεν θα λείψουν τραγούδια που περιμένει ο κόσμος μου από μένα τόσο στα ελληνικά όσο και στα γαλλικά και τα αγγλικά, αλλά και κάποιες μικρές εκπλήξεις!
-Η συνεργασία με την Ευανθία Ρεμπούτσικα συνεχίζεται και επεκτείνεται. Στον νέο σας δίσκο συνεργαστήκατε εκ νέου, ενώ τους στίχους υπογράφει η Λίνα Νικολακοπούλου. Μιλήστε μας για αυτή τη νέα δουλειά…
-Την Ευανθία την άκουγα και την θαύμαζα από μικρός. “Το αστέρι κι η ευχή” ήταν ένας δίσκος που είχα λιώσει στην εφηβεία μου! Αισθάνομαι πραγματική τρομερή ευγνωμοσύνη που μία καλλιτέχνης τόσο επιλεκτική και αυστηρή στις επιλογές της όπως η Ευανθία με εμπιστεύτηκε και μου χάρισε απλόχερα αυτές τις μελωδίες. Μέσα από τη γνωριμία μας επίσης γεννήθηκε μία φιλία και μια αγάπη τρυφερή και πολύ ουσιώδης. Από την άλλη, η Λίνα ήταν πάντα η Βίβλος μου. Χάρη στο λόγο της, την ποίησή της και την ουσία της, έλυσα γρίφους της ζωής μου και πήρα παράδειγμα και δύναμη. Το ότι οι δύο σπουδαίες αυτές κυρίες ενώνονται ξανά μαζί για πρώτη φορά εδώ και σχεδόν 20 χρόνια για μένα, είναι τεράστια τιμή και ευθύνη. Ο δίσκος αυτός έρχεται αργά, αλλά χειροποίητα και ουσιαστικά. Θα τον κουβαλάω σαν ασπίδα και σημαία.
-Παράλληλα ετοιμάζετε και το νέο σας αγγλόφωνο δίσκο. Τι θα περιλαμβάνει;
-Ο αγγλόφωνος δίσκος είναι έτοιμος, λέγεται “Who I’m meant to be” και θα κυκλοφορήσει τον Μάιο! Είναι ο πρώτος δίσκος στον οποίο συν-έγραψα όλα τα τραγούδια, στίχους και μουσική, κάτι τελείως πρωτόγνωρο και προκλητικό για μένα, αλλά ταυτόχρονα τρομερά απελευθερωτικό. Ο δίσκος είναι ακριβώς αυτό που λέει και ο τίτλος: μοιράζομαι με τον κόσμο την ζωή μου ολόκληρη, τα σημεία των τελευταίων χρόνων που άφησαν κάποιο στίγμα μέσα μου. Είμαι πολύ τυχερός γιατί συνεργάστηκα με πολύ σημαντικούς παραγωγούς στο Λος Άντζελες και την Νέα Υόρκη για αυτό το δίσκο, ανθρώπους που δουλεύουν με τους Maroon 5, Tori Amos, John Legend κλπ. Ανυπομονώ να φτάσει στα χέρια σας!
-Στη συναυλία θα υπάρχει και ένα αφιέρωμα στον Μισέλ Λεγκράντ που πριν λίγο καιρό έφυγε από την ζωή. Τι σημαίνει για εσάς η μουσική του; Και πόσο σας επηρέασε;
-Τον λάτρευα από μικρός, η μουσική του με γέμιζε συγκίνηση και ομορφιά. Τις “Ομπρέλες του Χερβούργου” πρέπει να τις είχα δει πάνω από 100 φορές όταν ήμουν παιδί, όπως και το “Yentl” με την Barbra Streisand! Τα ντουέτα του με την Νάνα Μούσχουρη μού άνοιξαν ένα εντελώς άλλο μουσικό πεδίο. Γι’ αυτό και στον πρώτο μου αγγλικό δίσκο όταν η δισκογραφική μου εταιρεία μου ζήτησε να κάνω μία διασκευή, επέλεξα αμέσως το “I will wait for you”, το οποίο τελικά έγινε και η πρώτη μου επιτυχία στο εξωτερικό και μου άνοιξε τις πόρτες σε αρκετές χώρες. Με επηρέασε βαθειά όταν συνεργαστήκαμε μαζί, τόσο στις συναυλίες που κάναμε στην Ρωσία, όσο και στην προετοιμασία της κοινής μας συναυλίας στο Ηρώδειο πέρυσι τον Σεπτέμβριο η οποία δυστυχώς ακυρώθηκε λόγω βροχής. Ο τρόπος που δούλευε, οι απαιτήσεις του από τον τραγουδιστή, το ατελείωτο κυνήγι της τελειότητας, νότα-νότα και λέξη-λέξη ήταν για μένα μεγάλο μάθημα. Δεν επαναπαυόταν σε τίποτα. Θα τον θυμάμαι πάντα με πολλή αγάπη και ευγνωμοσύνη και δεν θα ξεχάσω ποτέ την συμβουλή που μου είχε δώσει να έχω εμπιστοσύνη στη φωνή μου γιατί εκείνη ξέρει πού πρέπει να με πάει.
-Ποια είναι τα 5 αγαπημένα σας τραγούδια αυτό το διάστημα;
Χμμμ… Λοιπόν το “πού με φτάσανε οι έρωτες” της Ελεωνόρας Ζουγανέλη, το “The walker” της Christine and the Queens, το “Έλα λίγο πιο κοντά” της Παυλίνας Βουλγαράκη, το “Promises” Sam Smith και το “Μέσα μου φως” που λέει η Μυρτώ Βασιλείου.
-Αν μπορούσατε να ταξιδέψετε στον χρόνο με ποιον τραγουδιστή θα κάνατε ντουέτο και γιατί;
-Α η λίστα είναι ατελείωτη! Θα ήθελα πολύ να είχα ζήσει λίγο κάπου ανάμεσα στο 60-70 και να μπορούσα να είχα κάνει ένα ντουέτο με την Νάνα Μούσχουρη που είναι και η αγαπημένη μου τραγουδίστρια, βέβαια ποτέ δεν ξέρεις.. Θα ήθελα σαν τρελός όμως να μπορούσα να έκανα ένα ντουέτο με την Whitney Houston ή τον George Michael που ήταν και ο πιο αγαπημένος μου. Από την Ελλάδα και τι δεν θα έδινα για να τραγουδούσα με την Βίκυ Μοσχολιού, το πιο υπέροχο βιολοντσέλο μας.
-Τι θα λέγατε σε έναν νέο που θέλει να γίνει μουσικός, αλλά διστάζει;
-Αν διστάζει, θα του έλεγα να διαλέξει κάτι άλλο. Ειδικά στην εποχή μας, πρέπει να είσαι στην κυριολεξία τρελός για να κάνεις αυτή τη δουλειά, να μην υπολογίζεις χρήματα και να μην περιμένεις καμία ασφάλεια. Κοινώς πρέπει να το αγαπάς τόσο πολύ που να είσαι οκ με το να βγαίνεις σε ελεύθερη πτώση καθημερινά στη ζωή σου. Αν όμως δεν διστάζεις και δεν τα βάλεις κάτω και παλέψεις, τότε σίγουρα δεν θα το μετανιώσεις!
Χρήσιμα
Προπώληση :viva.gr και στα ταμεία των θεάτρων
https://www.viva.gr/tickets/music/pollaploi-xoroi/giorgos-perris/
