Συνέντευξη στη Λεμονιά Βασβάνη
Η πρώτη Ελληνίδα πρωθυπουργός ονομάζεται Σωτηρία. Είναι ειλικρινής, συνεπής, αξιόπιστη, έντιμη. Έρχεται για να δώσει σωτηρία, όπως μαρτυρεί και το όνομά της. Και έχει για δεξί της χέρι έναν άνθρωπο που γνώρισε στα φοιτητικά της χρόνια, ο οποίος είχε αποφασίσει πριν μερικά χρόνια να φύγει στο εξωτερικό έχοντας προηγουμένως υποστεί διαδικτυακό bullying. Η Σωτηρία είναι ένας από τους κεντρικούς ήρωες στο μυθιστόρημα του Μανώλη Ανδριωτάκη με τίτλο «Το δεξί χέρι» (εκδ. Μεταίχμιο). Ο ίδιος μιλώντας μαζί μας είπε πως άντλησε έμπνευση από την επικαιρότητα. Ανέφερε πως δεν πιστεύει στην έλευση του Μεσσία στον χώρο της πολιτικής, αλλά «σε καλά ενημερωμένους κι ώριμους πολίτες που θα στηρίξουν ικανές και έντιμες ηγεσίες». Σχολίασε την έλλειψη διαδικτυακής παιδείας στην χώρα μας και αναφερόμενος στη δύναμη των μέσων κοινωνικής δικτύωσης είπε πως στην Ελλάδα δεν έχουμε ασχοληθεί σοβαρά με τη λειτουργία και τις επιπτώσεις τους, ενώ προέβλεψε πως «θα το κάνουμε όταν θα είναι αργά».
-Ποια η σχέση σας με την πολιτική;
-Παρακολουθώ την πολιτική, διαβάζω για τη θεωρία της και προσπαθώ μέσα από τις δυνάμεις μου να είμαι ένας καλός πολίτης. Μ’ ενδιαφέρει πάρα πολύ η μεγάλη εικόνα, αλλά εστιάζω παράλληλα και σ’ αυτά που θεωρούνται μικρά, αλλά στην ουσία είναι μεγάλα. Στο «Δεξί χέρι» για παράδειγμα η πρώτη ελληνίδα πρωθυπουργός θέτει ως εθνική προτεραιότητα ένα θέμα για το οποίο έχω κοπιάσει τα τελευταία δέκα χρόνια, την οδική ασφάλεια. Συζητάμε τόσο πολύ για την οικονομία και τη μικροπολιτική που δεν μένει χώρος να ασχοληθούμε με την καθημερινότητά μας.
-Στο «Δεξί χέρι» γράφετε για την πρώτη γυναίκα πρωθυπουργό που προσπαθεί να αλλάξει τα κακώς κείμενα, όμως θα συναντήσει εμπόδια. Από πού αντλήσατε έμπνευση; Και πόσο αυτό φαντάζει σαν κάτι που μπορεί να συμβεί μόνο στην τέχνη και όχι στην πραγματική ζωή;
-Αντλώ έμπνευση απ’ την επικαιρότητα, απ’ το πολιτικό σκηνικό. Η Σωτηρία είναι προφανώς ένα φανταστικό πρόσωπο. Είναι μια γυναίκα που συμπυκνώνει στοιχεία που νομίζω ότι θα ήθελαν οι πάντες για έναν ηγέτη. Είναι ειλικρινής, συνεπής, αξιόπιστη, έντιμη. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι για να υπάρξει Σωτηρία, πρέπει εμείς να το φροντίσουμε. Ακόμα κι αν εμφανιστεί σαν ένας μαύρος κύκνος, αν εμείς δεν επιδιώξουμε να αλλάξουμε με το παράδειγμά της οδηγό, τότε η παρουσία της θα είναι καταδικασμένη. Δεν πιστεύω στην έλευση του Μεσσία, αλλά σε καλά ενημερωμένους κι ώριμους πολίτες που θα στηρίξουν ικανές και έντιμες ηγεσίες.
-Ο ήρωάς σας έχει μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή. Πώς τη διαχειρίζεται; Γενικά πιστεύετε σε δεύτερες ευκαιρίες;
-Πιστεύω ότι όλοι αξίζουν μια δεύτερη ευκαιρία, αρκεί να κατανοήσουν βαθιά τα λάθη τους, και να γίνουν ειλικρινείς με τον εαυτό τους και με τους άλλους. Ο ήρωάς μου, το «δεξί χέρι», είναι ένας ταλαιπωρημένος άνθρωπος που κάνει τα λάθη του, αλλά κάνει κάτι ανήκουστο για πολιτικό παράγοντα. Ζητά δημόσια συγγνώμη κι εξιστορεί τα σφάλματά του. Η ανάληψη ευθύνης, ακόμα και η παραίτηση, είναι λυτρωτική και δίνει ένα καλό παράδειγμα. Μ’ αυτή την έννοια, οι δεύτερες ευκαιρίες κερδίζονται, δεν χαρίζονται.
-Στο μυθιστόρημά σας κάνετε σχόλιο για την ασφάλεια στον κόσμο του διαδικτύου. Πόσο ασφαλείς είμαστε; Και τι πρέπει να κάνουμε για να προστατευτούμε;
-Δεδομένου ότι υπάρχει κολοσσιαίο έλλειμμα διαδικτυακής παιδείας στη χώρα, χρειάζεται επειγόντως ενημέρωση κι εκπαίδευση απ’ τις πολύ μικρές ακόμη ηλικίες. Να πω την αλήθεια ανησυχώ λιγότερο για το ότι μπορεί κάποιος να σας χακάρει το email, και περισσότερο για το ότι μπορεί να χακάρει, όπως λέει κι ο Χαράρι, το ίδιο σας το μυαλό.
-Παράλληλα κάνετε ένα σχόλιο και για τα κοινωνικά δίκτυα. Πόσο ισχυρά είναι και τι δύναμη έχουν στον χώρο της πολιτικής;
-Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν αποδεδειγμένα τεράστια δύναμη. Επηρεάζουν εκλογικά αποτελέσματα, καθορίζουν κοινωνικές τάσεις, διαμορφώνουν συμπεριφορές. Στην Ελλάδα δεν έχουμε ασχοληθεί σοβαρά με τη λειτουργία και τις επιπτώσεις τους. Προβλέπω ότι θα το κάνουμε όταν θα είναι αργά. Απ’ την άλλη, επειδή πρόκειται για παγκόσμιο φαινόμενο, η λύση πιθανότατα θα έρθει «απ’ έξω». Έχω γράψει ένα σχετικό βιβλίο, τον «αλγόριθμο της Σοφίας», όπου επιχειρώ με κάποιο τρόπο να συμβάλω στην ενημέρωση των νέων.
-Τι διαβάζετε αυτό το διάστημα;
-Μόλις διάβασα το βιβλίο «Η πολιτική ως κάλεσμα και επάγγελμα» του Μαζ Βέμπερ, απ’ τις εκδόσεις Δώμα, σε μετάφραση Κώστα Κουτσουρέλη. Είναι μια πολύ επίκαιρη και διαυγής διάλεξη του μεγάλου κοινωνιολόγου. Αποσπάσματά της θα μπορούσαν κάλλιστα να είναι μότο στο «δεξί χέρι». Σας το προτείνω. Τα βιβλία ανοίγουν μάτια.
