Συνέντευξη στη Λεμονιά Βασβάνη
Επιστρέφει για δεύτερη χρονιά με τον «Ραφτάκο των λέξεων», από την Κυριακή 27/10 (11.30 το πρωί) ο «Μικρός Βορράς». Αυτή τη φορά στη σκηνή του Δημοτικού Θεάτρου Καλαμαριάς Μελίνα Μερκούρη (Μεταμορφόσεως 7-9 Καλαμαριά).
Η ιστορία του θαυμαστού ήρωα του πολυβραβευμένου συγγραφέα Αντώνη Παπαθεοδούλου θα ζωντανέψει με τη σκηνοθετική ματιά του Τάσου Ράτζου. Για όσους γνωρίζουν τη δουλειά που κάνει η ομάδα «Μικρός Βορράς» ξέρουν πως θα απολαύσουν «μια παράσταση – εμπειρία», μια ζεστή επαφή με το θέατρο σε προσεγμένα κείμενα και με διαδραστικά στοιχεία.
«Θέλουμε το θέατρό μας να είναι στην ουσία εκπαιδευτικό χωρίς όμως να κουβαλάει ούτε ίχνος διδακτισμού», ανέφερε ο κ. Ράτζος.
Μίλησε για το βιβλίο του Αντώνη Παπαθεοδούλου και πόσο πολύτιμη ήταν η δική του ματιά πάνω στη θεατρική διασκευή που έκανε η ομάδα στον «Ραφτάκο», ενώ αναφέρθηκε και στις περιοδείες του «Μικρού Βορρά».
«Όταν βλέπω τους ηθοποιούς μου να γυρίζουν κουρασμένοι από το ταξίδι, είναι σαν να βλέπω έναν γεωργό που γυρίζει από μακρινό χωράφι που έσπειρε τον σπόρο για να φυτρώσει την άνοιξη. Και ξέρω ότι έκαναν καλά τη δουλειά τους. Γιατί οι ιστορίες που λέμε είναι σαν τους σπόρους. Και είναι ωραίο να τους σπέρνεις παντού», σημείωσε ο σκηνοθέτης.
-Τι σας αρέσει στο βιβλίο του κ. Παπαθεοδούλου και τι αρέσει στα παιδιά;
-Ο Αντώνης Παπαθεοδούλου είναι ένας «στρατευμένος» συγγραφέας. Τα κείμενά του έχουν μια σπάνια ευφυΐα. Αλλά εκτός από το να διασκεδάζουν τα παιδιά πρέπει πάντα να παίρνουν και κάτι χρήσιμο μαζί τους. Η ξενοφοβία, ο ρατσισμός, η διαφορετικότητα, είναι κάποια από τα θέματα που είναι κρυμμένα μέσα στη χαρά και την απόλαυση των παιδικών του βιβλίων. Στον «ραφτάκο των λέξεων» έχει συμβεί κάτι πολύ σπάνιο. Είναι μια στιγμή που η μούσα αγγίζει, με το μαγικό της φτερό, τον συγγραφέα και κείνος γράφει και χωρίς να το καταλαβαίνει γίνεται φορέας ενός συλλογικού ασυνείδητου. Γιατί αυτό κουβαλάνε τα αληθινά παραμύθια: λέξεις σμιλεμένες από τον χρόνο και φράσεις που σε αγγίζουν στα πιο αγνά, πιο τρυφερά μέρη της ψυχής. Αυτό το ανακάλυψα μόλις διάβασα για πρώτη φορά μπροστά σε παιδιά αυτό το βιβλίο. Αλλά επιβεβαιώθηκε πέρσι όπου οι μικροί μας θεατές έβγαιναν μαγεμένοι και ενθουσιασμένοι και οι γονείς σκούπιζαν τα δάκρυά τους με ένα χαμόγελο και μια ευγνωμοσύνη που τους δόθηκε η ευκαιρία να ζήσουν την εμπειρία αυτής της παράστασης μαζί με το παιδί τους.
-Με ποιό τρόπο ένα πετυχημένο παιδικό παραμύθι γίνεται θεατρικό έργο;
-Η αλήθεια που κρύβει ο “ραφτάκος” βρίσκεται μέσα στις λέξεις του βιβλίου, είναι κεντημένη μαζί με τις φράσεις και τους διαλόγους που γράφει. Δεν είναι απλώς μια όμορφη ιστορία, έχει επιπλέον το χάρισμα του απλού, πυκνού και φυσικού τρόπου να κυλάει η μια λέξη μέσα στην άλλη, σαν το νερό σε ένα ρυάκι που κυλάει στο δάσος. Γι’ αυτό και εμείς στη θεατρική διασκευή δεν πειράξαμε ούτε μια λέξη από το πρωτότυπο κείμενο. Και όταν ήρθε η ώρα να συμπληρώσουμε διαλόγους αυτό μας παίδεψε πολλούς μήνες. Νιώσαμε ότι οι καινούριοι διάλογοι ενώθηκαν με τον κορμό του βιβλίου μόνο όταν ο ίδιος ο Παπαθεοδούλου “χτένισε” με τη μαεστρία του τους νέους διαλόγους. Κι όταν χρειαστήκαμε τραγούδια, έγραψε τους πρωτότυπους στίχους κι αυτοί ταίριαξαν σαν ήταν πάντα μέρος του βιβλίου.
-Έχει αλλάξει κάτι από το προηγούμενο ανέβασμα;
-Όχι δεν αλλάξαμε τίποτα. Έχει γίνει μια αντικατάσταση γιατί η Άννη Ντουμούζη που έπαιζε στην παράσταση, γέννησε ένα υπέροχο κοριτσάκι, και δεν μπορούσε φέτος να συνεχίσει, έτσι πήρε τη θέση της μια εξίσου έμπειρη ηθοποιός που ερμηνεύει τους ρόλους με την ίδια αξιοσύνη, η Δανάη Κλάδη. Βέβαια πρέπει να πούμε ότι αυτό που αλλάζει θεαματικά είναι ο χώρος. Πέρυσι τα παιδιά καθόταν οκλαδόν δίπλα μας, σχεδόν μέσα στη σκηνή, φέτος θα κάθονται σε μια κανονική πλατεία θεάτρου. Αυτό που θα χαθεί σε εγγύτητα θα αναπληρωθεί από τη μαγεία που προσφέρει μια κανονική θεατρική σκηνή με όλο τον υλικό εξοπλισμό (φωτισμός-ήχος) στο άρτια εξοπλισμένο “Μελίνα Μερκούρη”.
-Ο «Μικρός Βορράς» ασχολείται εδώ και χρόνια με το παιδικό θέατρο. Στην πόλη μας τελευταία υπάρχουν ολοένα και περισσότερες παιδικές παραστάσεις. Πώς σχολιάζετε αυτό το φαινόμενο; Και πώς πρέπει οι γονείς να επιλέγουν μια παράσταση;
-Ο «Μικρός Βορράς» μετράει 8 δημιουργικά χρόνια στη Θεσσαλονίκη. Νιώθουμε μέρος αυτής της πόλης και η πόλη μάς το ανταποδίδει με την εμπιστοσύνη της. Μεγάλωσαν πολλά παιδιά βλέποντας τις παραστάσεις μας. Θέλουμε κάθε παράστασή μας να έχει κάτι καινούριο, κάτι διαφορετικό, αλλά και χρήσιμο, τόσο για τα παιδιά, όσο και για τους γονείς. Θέλουμε το θέατρό μας να είναι στην ουσία εκπαιδευτικό χωρίς όμως να κουβαλάει ούτε ίχνος διδακτισμού.
Δεν είναι εύκολο να διαλέγει κανείς μια παράσταση για το παιδί του, αλλά αυτό που θα μπορούσα σαν πρώτη συμβουλή να πω είναι: “ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός”. Με τη λάμψη ποντάρουν να ερεθίσουν την παιδική περιέργεια όσοι θέλουν να πουλήσουν το θέαμά τους. Ο προσεκτικός γονιός θα πρέπει να το ψάξει λίγο περισσότερο.
-Ένα μεγάλο κομμάτι της δουλειάς είναι και οι περιοδείες. Τι σημαίνουν για εσάς; Και τι για τα παιδιά που θα δουν την παράσταση στον τόπο τους;
-Ο «Μικρός Βορράς» ταξιδεύει σε όλη τη βόρειο Ελλάδα, από την Κέρκυρα ως την Αλεξανδρούπολη. Ο κόσμος στη επαρχία είναι πολύ διψασμένος για αληθινά ποιοτικό θέατρο. Για χρόνια οι ομάδες προσπαθούσαν να επιβιώσουν χωρίς να απομακρύνονται από τα μεγάλα αστικά κέντρα. Κι έτσι λυμαίνονταν η επαρχία από εύκολα θεάματα, αυτά που στη γλώσσα του θεάτρου λέμε “αρπαχτές”. Η κρίση ωφέλησε την επαρχία γιατί ομάδες με ποιότητα αναζήτησαν νέους αποδέκτες της δουλειάς τους. Μέσα σε αυτά τα 8 χρόνια έχουμε συναντηθεί τόσο με σχολεία όσο και με χώρους πολιτισμού που εκπέμπουν στην ίδια με μας θεατρική συχνότητα. Έτσι έχουμε ένα κοινό πια, που μας αγκαλιάζει όταν πάμε κοντά τους. Όταν βλέπω τους ηθοποιούς μου να γυρίζουν κουρασμένοι από το ταξίδι, είναι σαν να βλέπω έναν γεωργό που γυρίζει από μακρινό χωράφι που έσπειρε τον σπόρο για να φυτρώσει την άνοιξη. Και ξέρω ότι έκαναν καλά τη δουλειά τους. Γιατί οι ιστορίες που λέμε είναι σαν τους σπόρους. Και είναι ωραίο να τους σπέρνεις παντού.
Η υπόθεση;
Σε μια μικρή πόλη, ζει ένας ταπεινός και ιδιαίτερος ράφτης που δεν μοιάζει με κανέναν άλλο!
Ντύνει την πόλη με ρούχα μαγικά, που γίνονται άλλοτε δροσερά και άλλοτε ζεστά. Δεν χρησιμοποιεί μάλλινη ή μεταξωτή κλωστή αλλά χρησιμοποίει το μυστικό του, που δεν γνωρίζει κανείς παρά μόνο αυτός… τις λέξεις!
Τα χρόνια περνούν και ο κόσμος αρχίζει να ακολουθεί την μόδα. Ξεχνούν τον ραφτάκο κι αγοράζουν έτοιμα ρούχα από τα μαγαζιά. Όταν όμως έρθει ένας βαρύς χειμώνας και δεν καταφέρουν να ζεσταθούν με τίποτα… τότε θα θυμηθούν ξανά τον μοναδικό τους ράφτη!
Συντελεστές
Συγγραφέας: Αντώνης Παπαθεοδούλου, Θεατρική διασκευή: Μικρός Βορράς, Σκηνοθεσία: Τάσος Ράτζος, Σκηνικό – Κοστούμια: Ελένη Ιωαννίδου, Μουσική: Θοδωρής Παπαδημητρίου, Επιμέλεια κίνησης: Λένα Μοσχά, Συνεργάτης στο διαδραστικό μέρος: Φλώρα Σπύρου, Σχεδιασμός αφίσας: Ντόρη Λούκρη ., Βοηθός σκηνοθέτη: Πολυξένη Αϊμαλιώτη, Οργάνωση παραστάσεων: Κωνσταντίνος Σουλτάνης, Αρσένης Σοφικίτης, Διδασκαλία Τραγουδιών: Στελλίνα Βογιατζή, Παίζουν: Αλέξανδρος Νικολαΐδης, Δανάη Κλάδη, Μάρκος Τότσκας.
Χρήσιμα
Εισιτήρια: 6 €. Τηλέφωνο Κρατήσεων: 6981720981.
Από την έντυπη έκδοση της εφημερίδας "Τύπος Θεσσαλονίκης"
