Skip to main content
Menu Αναζήτηση
espa-banner

«Η ιστορία της Μήδειας είναι μια απεγνωσμένη πορεία προς τον έρωτα»

Η Ελένη Δάγκα μιλάει για την σκηνοθεσία της σε μια σύγχρονη εκδοχή της γνωστής τραγωδίας του Ευριπίδη

Συνέντευξη στην Λεμονιά Βασβάνη

 

Μετά από την μουσικοθεατρική παράσταση της περσινής σεζόν, «Βασίλης Τσιτσάνης: Άσκηση 2», η ομάδα του The Garage από το Ρέθυμνο έρχεται ξανά στη Θεσσαλονίκη και το Θέατρο Τ (Θέατρο Τ, Αλεξάνδρου Φλέμινγκ 16) αυτή τη φορά με μία σύγχρονη εκδοχή της γνωστής τραγωδίας του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία Ελένης Δάγκα. Η Μήδεια θα βρίσκεται στη σκηνή του Τ στις 5 και 6 Φεβρουαρίου 2020 και με αφορμή αυτό το γεγονός μιλήσαμε με την Ελένη Δάγκα. Η ίδια μας είπε σε τι συνίσταται η σύγχρονη εκδοχή του έργου, πώς συνδέονται σε αυτό οι έννοιες του φωτός και του σκότους, ενώ αναφερόμενη στην ηρωίδα της είπε πως η ιστορία της είναι «μια απεγνωσμένη πορεία προς τον έρωτα».

 

-Τι ξεχωριστό έχει η Μήδεια ως ηρωίδα; Γιατί είναι μία από τις ηρωίδες που γνωρίζουμε όλοι;

-Η ιστορία της Μήδειας είναι μία διαδρομή προς τα «μέσα», μια προσπάθεια να κλείσουμε, ή και να ανοίξουμε, αν το προτιμάτε, τις σκοτεινές πόρτες του μυαλού μας- μια απεγνωσμένη πορεία προς τον έρωτα. Γιατί ο έρωτας στη Μήδεια είναι μια σφαγή. Πρώτα του Εαυτού κι έπειτα του Άλλου. Η Μήδεια έχει αφαιρέσει ένα κομμάτι του εαυτού της για να χωρέσει μέσα της ο Ιάσονας. Κι όταν εκείνος την εγκαταλείπει, μένει ακρωτηριασμένη να αιμορραγεί, με ένα κενό στο σημείο που πριν «ακουμπούσε» ο Άλλος. Χωρίς τον Άλλον (τον Ιάσονα) δε θυμάται πλέον, ποια είναι- ή καλύτερα δεν αναγνωρίζει τον εαυτό της και τη θέση της στον κόσμο. Κι ούτε υπάρχει δίχως Αυτόν. Το τέλος του έρωτά τους οδηγεί κατευθείαν στο θάνατο.   

Επιπλέον, η τραγωδία της Μήδειας δεν είναι η δολοφονία των παιδιών της, αλλά το ότι αντιλαμβάνεται, σχεδιάζει και αποδέχεται το Μέγα Κακό που η ίδια θα προκαλέσει. Δεν έχει αυταπάτες, ούτε δισταγμούς για το αποτελέσμα. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος ή διέξοδος. Ξεριζώνει από μέσα της τη μητρική αγάπη για να σώσει την αγάπη: «Εμπρός, χέρι ταλαίπωρο, το ξίφος άρπαξε και μη δειλιάσεις και μη θυμηθείς τα παιδιά σου, πόσο τα αγάπησες ή πώς τα γέννησες· αυτή τη μέρα και μόνο αυτήν, απομάκρυνε τα παιδιά από το μυαλό σου και ύστερα θρήνησέ τα· γιατί, κι αν τα θανατώσεις, είναι τα αγαπημένα σου- κι εσύ μια δύστυχη γυναίκα.» (από την εξαιρετική μετάφραση του Νίκου Χουρμουζιάδη).  

mhdeia.jpg

-Πώς αποφασίσατε να ανεβάσετε αυτό το έργο;

-Αγαπούσα πάντα το κείμενο αυτό και το ξεχώριζα. Και τα θεατρικά κείμενα που αγαπώ, τα μελετώ ξανά και ξανά, αναζητώντας τι με συνδέει με αυτά. Χρειάστηκε να διανύσω μια προσωπική και καλλιτεχνική διαδρομή αρκετών χρόνων όμως, ώστε να δείξω κατανόηση για τις πράξεις της ηρωίδας και να τη δω με συμπάθεια. Χρειάστηκε να θέσω στον εαυτό μου -και στον θίασο και τους συνεργάτες μου στη συνέχεια- το ερώτημα: πώς ένας άνθρωπος (άντρας ή γυναίκα δεν έχει σημασία) οδηγείται στο να ερημώσει τη ζωή του; Η αναζήτηση αυτής της απάντησης μας οδήγησε στο ανέβασμα της Μήδειας.

 

-Πώς είναι η δική σας Μήδεια; Πόσο σύγχρονη είναι; Και τι κρατά από τη γνωστή ιστορία;

-Η τραγωδία της Μήδειας είναι σύγχρονη έτσι κι αλλιώς. Οι όποιες αλλαγές (για παράδειγμα αντικαταστήσαμε τα περισσότερα από τα χωρικά με σύγχρονη ποίηση π.χ. του Τάσου Λειβαδίτη, της Κικής Δημουλά, του Γιάννου Ρίτσου κ. ά.) προέκυψαν μέσα από τη διαδικασία της δουλειάς πάνω στο κείμενο, και καθόλου από την ανάγκη να επεμβούμε ώστε να τη φέρουμε στον κόσμο μας ή τα μέτρα μας. Το σώμα του κειμένου αλλά και οι ιδέες του παραμένουν αυτούσια.

 

-Στο σημείωμά σας κάνετε αναφορά στις έννοιες του φωτός και του σκότους. Πώς λειτουργεί αυτό το δίπολο στην υπόθεση και πώς καθορίζει την ηρωίδα;

-Η εγγονή του Ήλιου είναι φως- στο φως φέρνει τα σχέδια της (αποκαλύπτει τα πάντα όχι σε κάποιον δικό της έμπιστο, αλλά στις γυναίκες της Κορίνθου), στο φως καταρρέει δίχως να κρύβει τη συντριβή της. Στην αρχή της παράστασής μας, η ηρωίδα χωρίζεται στα δύο. Ο πόνος γεννά το σκοτεινό σώμα της Μήδειας. Το σκοτάδι (που μάλλον όλοι κρύβουμε μέσα μας) ξεπηδά προς τα έξω, προσωποποιείται και συγκρούεται με το φως. Η σύγκρουση των δύο οδηγεί στον όλεθρο. Η συμφιλίωσή τους, όμως, στο τέλος καταλήγει στην αποθέωση του φωτός με την ίδια πάνω στο άρμα του Ήλιου να ακτινοβολεί. Γιατί το σκοτάδι είναι απαραίτητο για να λάμψει το φως.

mhdeia1.jpg

Συντελεστές  

Μετάφραση: Νίκος Χουρμουζιάδης, Διασκευή – Σκηνοθεσία: Ελένη Δάγκα, Μουσική: Πρόδρομος Καραδελόγλου, Κίνηση: Κωνσταντίνα Γιασεμίδου, Βοηθός σκηνοθέτη: Μαρία Ιωαννίδου, Σκηνικά - Κοστούμια: The Garage, Μακιγιάζ: Vitrine (Αμαλία Μαθιουδάκη), Θεατρολογική επιμέλεια προγράμματος: Μαριάννα Τζιράκη, Αφίσα – Φωτογραφίες προγράμματος: Στέλιος Κουνδουράκης, Φωτογραφίες παράστασης: Μάνος Πολιτάκης, Trailer: Γιάννης Ανδρίτσιος. Παίζουν: Μάνια Κατσανάκη , Γιώργος Ξενικάκης , Αντώνης Παλιεράκης, Κοραλία Παλιεράκι.

mhdia2.jpg

Χρήσιμα

Παραστάσεις: Τετάρτη 5 και Πέμπτη 6 Φεβρουαρίου 2020, στις 22:00

Διάρκεια: 75’. Είσοδος: 13€ κανονικό | 10€ μειωμένο (φοιτητών, ανέργων, πολυτέκνων, ΑΜΕΑ). Τηλέφωνο κρατήσεων: 2310 854 333

*Η παράσταση είναι ακατάλληλη για παιδιά κάτω των 13 ετών.*

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ανδρουλάκης: Ο πυρήνας της διαφθοράς βρίσκεται μέσα στο Μέγαρο Μαξίμου
Δηλώσεις του προέδρου του ΠΑΣΟΚ πριν από τη συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου και της κοινοβουλευτικής ομάδας του κόμματος
Ανδρουλάκης: Ο πυρήνας της διαφθοράς βρίσκεται μέσα στο Μέγαρο Μαξίμου
Θεσσαλονίκη: Στη Θέρμη η Άννα Φόνσου – Συνάντηση για «Το Σπίτι του Ηθοποιού»
Η ηθοποιός και σκηνοθέτιδα συναντήθηκε με το δήμαρχο, Θεόδωρο Παπαδόπουλο, για το ενδεχόμενο να λειτουργήσει δομή στη Θεσσαλονίκη
Θεσσαλονίκη: Στη Θέρμη η Άννα Φόνσου – Συνάντηση για «Το Σπίτι του Ηθοποιού»