Συνέντευξη στην Λεμονιά Βασβάνη
Επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη η «Μήδεια» του Μποστ από την θεατρική εταιρεία Μυθωδία, αυτή τη φορά σε ανοιχτό θέατρο. Θα ανεβεί την Τρίτη 1η Σεπτέμβρη ώρα 21.00 στο Θέατρο Γης. Επί σκηνής θα δούμε τον Μάκη Παπαδημητρίου να ερμηνεύει τον κεντρικό ρόλο. Για τον Νικορέστη Χανιωτάκη, που υπογράφει τη σκηνοθεσία και υποδύεται τον Ιάσωνα και την Καλόγρια Πόλυ, το να αναμετρηθεί με αυτό το κείμενο ήταν μία πρόκληση.
«Τα έργα του Μποστ μιλούν στην καρδιά του κάθε Έλληνα θεατή οποιαδήποτε στιγμή», ανέφερε ο σκηνοθέτης απαντώντας στις ερωτήσεις μας.
Σχολιάζοντας τα ζητήματα που έχουν προκύψει στο θέατρο λόγω της πανδημίας τόνισε πως χρειάζεται ψυχραιμία και καλές συνεργασίες. «Μόνο το “ισχύς εν τη ενώσει” μπορεί να μας βοηθήσει να βγούμε αλώβητοι», είπε. Κι αν ο φόβος νέων μέτρων υπάρχει, ο ίδιος απαντά με διάθεση για δημιουργία. «Ο κόσμος μπορεί να καταστρέφεται την Δευτέρα, αλλά εμείς οργανώνουμε την πρεμιέρα μας για την Τρίτη!», δήλωσε χαρακτηριστικά και μοιράστηκε μαζί μας τα σχέδιά του για το φθινόπωρο που θα περιλαμβάνουν την καινούργια παραγωγή «Μάγισσες του Σάλεμ» του Άρθουρ Μίλερ, ενώ ο ίδιος θα σκηνοθετήσει στο θέατρο Πειραιώς 131 το θρίλερ της Σούζαν Χιλ «Η Γυναίκα με τα Μαύρα» με τους Τάσο Χαλκιά και Κωνσταντίνο Ασπιώτη.
-Η Μήδεια είναι γνωστή ως η γυναίκα που σκότωσε τα παιδιά της. Ο Μποστ στη δική του Μήδεια αλλάζει την ιστορία και την γεμίζει με χιούμορ. Πώς επιλέξατε να ανεβάσετε αυτή την παράσταση;
-Μετά από την ενασχόλησή μου τα τελευταία χρόνια με το κλασικό ξένο ρεπερτόριο («Λυσσασμένη Γάτα», «Η Γίδα»), μου δημιουργήθηκε η ανάγκη να ζήσω από κοντά το πιο δύσκολο θεατρικό είδος, αυτό της ελληνικής κωμωδίας. Η ιδέα της «Μήδειας» συγκεκριμένα μου ήρθε κατά την διάρκεια των πρώτων προβών του «Καλού Ανθρώπου του Σετσουάν», στις οποίες η σπουδαία ηθοποιός Λήδα Πρωτοψάλτη αναφερόταν συχνά στον Μποστ, τον οποίο γνώριζε προσωπικά και –φυσικά- στην ιστορική παράσταση της «Μήδειας» που είχε κάνει με το Θέατρο Στοά. Κάπως έτσι μου έβαλε τον σπόρο στο μυαλό, διάβασα το έργο και το ερωτεύτηκα με την πρώτη… ανάγνωση! Το είδα σαν μια πρόκληση κι εμένα μου αρέσουν πολύ οι προκλήσεις. Το είδα σαν μια ευκαιρία να αναμετρηθώ με αυτό το απαιτητικό είδος αλλά ταυτοχρόνως να ξαναγίνω παιδί!
-Πώς θίγει τα κακώς κείμενα της ελληνικής κοινωνίας ο Μποστ;
-Στην «Μήδεια» υπάρχουν αρκετά πολιτικά σχόλια και κάποια πρόσωπα του έργου θυμίζουν ανθρώπους που γνωρίζουμε όλοι μας από τον δημόσιο βίο τους. Ο ίδιος ο Μποστ είχε αναφερθεί στο δημιούργημά του ως εξής: «Πρόκειται για ένα έργο που επικρίνει τους επικριτάς, προβληματίζει τους κριτάς και ελευθερώνει τους θεατάς». Μέσα από αυτήν την φράση, ο υπέροχος συγγραφέας Μποστ, απορρίπτει οποιαδήποτε εκδήλωση αυθεντίας και τοποθετεί την τέχνη στην θέση που θα έπρεπε να είναι. Δηλαδή επί ίσοις όροις και αγκαλιά με τον θεατή. Το θέατρο είναι σαν ένα πουλί με ανοιχτά φτερά που πάνω του κάθεται αναπαυτικά ο θεατής και πετάνε μαζί σε έναν πανέμορφο κόσμο φαντασίας, όπως είναι η Νεφελοκοκκυγία στους Όρνιθες του Αριστοφάνη.
-Πόσο επίκαιρο παραμένει το έργο ως προς τα προβλήματα της νεοελληνικής πραγματικότητας; Πόσο μοιάζουν αυτά που σχολιάζει ο συγγραφέας με τα σημερινά;
-Νομίζω ότι τα έργα που έχουν μια αυθεντική ελληνικότητα και ένα λαϊκό πνεύμα, όπως η «Μήδεια» του Μποστ, μπορούν να μιλήσουν στην καρδιά του Έλληνα θεατή οποιαδήποτε στιγμή. Στην χώρα μας, όπως και να το κάνουμε, «όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα τα ίδια μένουν» σε ό,τι έχει να κάνει με τις κακές συνήθειες και τις παθογένειες που περνάνε από γενιά σε γενιά. Η ειρωνεία του συγχρονισμού μάλιστα είναι ότι ο Μποστ έγραψε το έργο επί πρωθυπουργίας Μητσοτάκη το 1992 κι εμείς το ανεβάζουμε μετά από 28 χρόνια με Πρωθυπουργό επίσης Μητσοτάκη!».
-Φέτος οι τέχνες δοκιμάστηκαν και συνεχίζουν να δοκιμάζονται λόγω της πανδημίας. Πώς αντιμετωπίσατε/ αντιμετωπίζετε εσείς αυτή την κατάσταση; Υπάρχει προγραμματισμός στα καλλιτεχνικά σχέδιά σας;
-Εύχομαι η πανδημία να κλείσει τον κύκλο της το συντομότερο δυνατόν. Να φύγει και να μην ξαναγυρίσει! Να βγούμε ενωμένοι και πιο δυνατοί από τούτη την περιπέτεια. Όλα τα άλλα, πάλι με χρόνια με καιρούς πάλι δικά μας θα ‘ναι. Δεν χρειάζεται πανικός. Η ψυχραιμία και η αγάπη είναι οι καλύτεροι σύμβουλοι σε αυτές τις περιπτώσεις. Είναι σίγουρο ότι οι τέχνες δοκιμάζονται περισσότερο από πολλούς άλλους επαγγελματικούς κλάδους. Δεν χρειάζεται να εξηγήσω τους λόγους. Τους έχουν πει τόσοι και τόσοι άλλοι πριν από εμένα με πολύ καθαρό τρόπο. Εγώ προσπαθώ να αντιμετωπίσω αυτήν την κατάσταση με δύο τρόπους. Ο ένας είναι να συνεχίσω να είμαι δημιουργικός ακόμα και με τον φόβο μιας δεύτερης καραντίνας. Και ο δεύτερος είναι συμμαχώντας και συνεργαζόμενος με άλλους ανθρώπους της Τέχνης που εκτιμώ και εμπιστεύομαι. Μόνο το «ισχύς εν τη ενώσει» μπορεί να μας βοηθήσει να βγούμε αλώβητοι. Σχετικά με το δεύτερο σκέλος της ερώτησής σας, ναι ασφαλώς έχω κάνει τον καλλιτεχνικό προγραμματισμό μου. Το απαιτεί άλλωστε η μαζοχιστική φύση της δουλειάς μας. Ο κόσμος μπορεί να καταστρέφεται την Δευτέρα, αλλά εμείς οργανώνουμε την πρεμιέρα μας για την Τρίτη!
Την ερχόμενη περίοδο λοιπόν θα παιχτεί για 3η συνεχή σεζόν η «Γίδα ή Ποια είναι η Σύλβια;» του Έντουαρντ Άλμπι στο θέατρο Αθηνών. Στο θέατρο Εμπορικόν θα παρουσιάσουμε σε επανάληψη για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων τον «Καλό Άνθρωπο του Σετσουάν» του Μπέρτολτ Μπρεχτ και την καινούργια μας παραγωγή τις «Μάγισσες του Σάλεμ» του Άρθουρ Μίλερ. Τέλος, στο θέατρο Πειραιώς 131 θα σκηνοθετήσω το θρίλερ της Σούζαν Χιλ «Η Γυναίκα με τα Μαύρα» με τους Τάσο Χαλκια και Κωνσταντίνο Ασπιώτη.
Χρήσιμα
Διάρκεια: 110 λεπτά. Εισιτήρια:15€ κανονικό, 12€μειωμένο*, 10€ ανέργων και ΑμεΑ. Προπώληση: Ταμεία ΚΘΒΕ, Ticketservices.gr, tickets.public.gr, στα καταστήματα Public& τηλεφωνικά στο 2107234567. Ηλεκτρονική προπώληση: https://bit.ly/2CPooBG.
(*)Το μειωμένο εισιτήριο αφορά φοιτητές, μαθητές, εκπαιδευτικούς, συνταξιούχους. Κατάλληλο για ανηλίκους.
Διανομή
Μήδεια: Μάκης Παπαδημητρίου, Οιδίποδας: Κώστας Τριανταφυλλόπουλος, Ευριπίδης: Γιάννης Δρακόπουλος, Καλόγρια Πόλυ: Νικορέστης Χανιωτάκης, Ιάσων: Νικορέστης Χανιωτάκης, Τροφός: Γεράσιμος Σκαφίδας, Αντιγόνη: Αναστασία Γεωργοπούλου, Ψαράς /Εξάγγελος: Άννα Κλάδη.
Από την έντυπη έκδοση της εφημερίδας "Τύπος Θεσσαλονίκης"
