«Τα χρόνια τα πολύ παλιά, πήγαιναν στα Δημοτικά σχολειά
μόνο παιδάκια, αγοράκια, κοριτσάκια κρατώντας τσάντες και τετραδιάκια.
Οι εποχές σιγά σιγά αλλάζουν, τα παιδιά στους μαυροπίνακες πια δεν κοιτάζουν
κι αντί για τετράδια και μπογιές, χρησιμοποιούν τους υπολογιστές.»
«Έτσι ξεκινά το παραμύθι μας με τίτλο «Η Σίλια και ο Τάκης ο Ρομποτάκης στο σχολείο του μέλλοντος». Η Σίλια πηγαίνει στο σχολείο και βλέπει ότι έχει συμμαθητή τον Τάκη, ένα ρομποτάκι. Έχοντας ενσυναίσθηση δεν ενοχλείται από το γεγονός ότι είναι διαφορετικός εμφανισιακά και όχι μόνο, από τους υπόλοιπους συμμαθητές, τον πλησιάζει και γίνονται φίλοι. Παρόλο που ο Τάκης ο Ρομποτάκης βοηθά τα παιδιά με τα μαθήματά τους, αλλά και με άλλα προβλήματα που αντιμετωπίζουν, στοχοποιείται και πέφτει ακόμα και θύμα cyberbullying.
Η καζούρα, ο σχολικός εκφοβισμός υπήρχε από παλιά. Τα τελευταία χρόνια όμως, έχει δοθεί ο ορισμός του bullying για να μην υπάρχει σύγχυση με άλλες μορφές βίας η εκφοβισμού και μελετάται συστηματικά το φαινόμενο διεθνώς. Με τη ραγδαία ανάπτυξη των νέων τεχνολογιών κάνει την εμφάνισή του μεταξύ των παιδιών και όχι μόνο, το cyberbullying. Όταν θυματοποιείται όμως ένα... ρομποτάκι , τότε μπορεί να γίνει λόγος και για griefing.
Με την πανδημία και την online εκπαίδευση αλλά και την αλλαγή στον τρόπο που επικοινωνούν τα παιδιά με τους φίλους και τους συμμαθητές τους, η ιστορία του παραμυθιού έγινε πολύ επίκαιρη. Αν και ο αποκλεισμός αποτελεί μια μορφή bullying, πολλοί γονείς θεωρούσαν ως μέτρο προστασίας να είναι τα παιδιά τους, όσο το δυνατόν λιγότερες ώρες online. Και έρχεται η πανδημία και η καραντίνα και τα παιδιά zoomάρουν ώρες ατέλειωτες.
Κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19, αυξήθηκε η εξάρτηση από την ψηφιακή τεχνολογία για την πραγματοποίηση κοινωνικών, ψυχαγωγικών, εργασιακών και σχολικών δραστηριοτήτων, γεγονός που μπορεί να έχει επηρεάσει τους τρόπους με τους οποίους οι γονείς μεσολάβησαν στη χρήση της ψηφιακής τεχνολογίας των παιδιών τους. Με την τεχνολογία να διαδραματίζει εξέχοντα ρόλο στο μέλλον, διεξήχθη στην Ιρλανδία έρευνα για τη διερεύνηση της γονικής διαμεσολάβησης στη χρήση της ψηφιακής τεχνολογίας από τα παιδιά. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι σχεδόν οι μισοί γονείς (46%) ασκούσαν τη γονική διαμεσολάβηση με την ίδια συχνότητα όπως και πριν, ενώ το 42,6% την εφάρμοζε συχνότερα. Η ενεργός διαμεσολάβηση έχει να κάνει με τις ανησυχίες των γονέων για τους διαδικτυακούς κινδύνους, ενώ η περιοριστική διαμεσολάβηση με το χρόνο που αφιερώνουν τα παιδιά στο διαδίκτυο, την αρνητική στάση των γονιών απέναντι στην ψηφιακή τεχνολογία και τις ψηφιακές δεξιότητες των γονέων.
Ανατρέχοντας στην ελληνική μυθολογία ο Νάρκισσος συνεχώς ασχολείται και θαυμάζει την εικόνα του που ανακλάται στο νερό, μια που τότε δεν υπήρχε facebook και δεν είχε followers. Μερικοί παρομοιάζουν το πραγματικά δαιδαλώδες διαδίκτυο με τον λαβύρινθο της Κνωσσού, που μέσα του τριγυρνούσε και καραδοκούσε ο Μινώταυρος, άνθρωπος μόνο κατά το ήμισυ. Η Αριάδνη όμως με τις σωστές συμβουλές και με το κατάλληλο εργαλείο, τον μίτο, έδωσε την ευκαιρία στον Θησέα, μετά από την περιπλάνηση στο μυθικό ανάκτορο να βρει την έξοδο και να αντικρίσει ξανά το φως του ήλιου στην έξοδο».
Η Βασιλική Γκουντσίδου είμαι μέλος της διοικούσας επιτροπής του ευρωπαϊκού προγράμματος για το cyberbullying και έχει γράψει το παραμύθι "Η Σίλια και ο Τάκης ο Ρομποτάκης στο σχολείο του μέλλοντος". Βασισμένο στο βιβλίο κείμενό της προσαρμοσμένο με τα νέα δεδομένα του covid θα παρουσιαστεί σε θεατρική παράσταση το Σάββατο 4 Δεκεμβρίου ώρα 6μμ στο Φεστιβάλ Παραμυθίας Αλμπέρτα Τσοπανάκη (Παραμυθίας 27 Αθήνα).
