Συνέντευξη στην Λεμονιά Βασβάνη
Από την έντυπη έκδοση "Τύπος Θεσσαλονίκης"
Την «Μεταμόρφωση» του Φραντς Κάφκα φέρνει στο Θέατρο Αυλαία (Τσιμισκή 136- Θεσσαλονίκη) από 27 Μαΐου και για έξι συνολικά παραστάσεις το «+ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ [Πειραματικών Τεχνών]» σε σκηνοθεσία Τάσου Σαγρή.
Η υπόθεση, για όσους δεν γνωρίζουν, αναφέρεται σε έναν υπάλληλο που έπειτα από δέκα χρόνια συνεχούς επανάληψης του ίδιου, σταθερού, καθημερινού προγράμματος, ξαφνικά αδυνατεί να σηκωθεί από το κρεβάτι του και να επαναλάβει τις ίδιες παγιωμένες κινήσεις.
Ο κόσμος γύρω του γίνεται εχθρικός και ο ίδιος γίνεται εχθρός του κόσμου, ένα παράσιτο. Ο Πατέρας και η Μάνα, η Αδελφή, ο Προϊστάμενος, όλοι όσοι μέχρι εκείνη τη στιγμή τον είχαν ως πρότυπο, ξαφνικά γίνονται εχθροί• και αυτός, αδυνατώντας να ανταπεξέλθει στη ρουτίνα και τους ρόλους που όλοι του έχουν επιβάλλει, γίνεται εχθρός τους….
Ο σκηνοθέτης Τάσος Σαγρής αναφέρει πως μέσα από αυτή την παράσταση δίνεται η ευκαιρία στο κοινό «να έρθει αντιμέτωπο με το “ριζικό κακό”, την επαναληπτική και αδιαμφισβήτητη υπακοή στις καταστροφικές νόρμες και τον τρόπο που αυτές αναπαράγουν έναν κόσμο φρικτό, μια μηχανή καταστροφής».
Πρόκειται, όπως σχολιάζει, για «μια θεατρική πράξη εξπρεσιονιστική αλλά όχι εκδηλωτική (…)».
Στο γιατί ο Κάφκα επιλέγει να μεταμορφώσει τον ήρωά του σε έντομο ο ηθοποιός Θωμάς Χαβιανίδης δήλωσε στο «ΤyposThes» ότι ο συγγραφέας «Με τον τρόπο αυτό δείχνει το πώς η σκληρή δουλεία, μάς οδηγεί στο να ξεχνάμε ότι είμαστε άνθρωποι. Ο ήρωας στο έργο είναι φοροεισπράκτορας, και στην Τσεχία, που ζούσε ο συγγραφέας, τους αποκαλούσαν “σκαθάρια”. Ο ήρωας ξυπνάει μια μέρα μεταμορφωμένος σε σκαθάρι, έτσι αισθάνεται, δεν μπορεί να ελέγξει το σώμα του, νιώθει σαν να είναι σε λήθαργο, σαν να έχει σωματοποιήσει τον ψυχικό πόνο από την χρόνια εργασία».
Μιλώντας για τον ρόλο του προϊσταμένου τον οποίο και υποδύεται ο κ. Χαβιανίδης σημείωσε ότι «θέλει τον άνθρωπο να δουλεύει χωρίς κανένα δικαίωμα, σαν μηχανή», πως «δεν υπάρχει δικαιολογία για τίποτα», και ότι «αντιπροσωπεύει την εξουσία που δίνει η καπιταλιστική κοινωνία στον εργοδότη. Όπως λέει καθαρά, όταν νιώθει ο υπάλληλος άρρωστος, “οφείλει να το αγνοεί ή να το αποκρύπτει”. Τον απειλεί: “η θέση σου δεν είναι από τις πιο σταθερές… Κανείς δεν είναι αναντικατάστατος!”. Ακόμη και σε μια τόσο δύσκολη οικονομική και κοινωνική συγκυρία, η δουλειά πρέπει να συνεχιστεί».
Ο ηθοποιός τόνισε πως ο ήρωας μετά την μεταμόρφωση «αρχίζει και βλέπει πιο καθαρά πλέον, το πραγματικό πρόσωπο της οικογένειας του, του εργοδότη του, της κοινωνίας. Όσο δούλευε για αυτούς, όλα κυλούσαν “όμορφα”. Τώρα γίνεται παράσιτο αυτός και φαίνεται ότι όλοι οι άλλοι ήταν τα πραγματικά παράσιτα, και αυτός δούλευε για τις ανάγκες των άλλων».
Σχολιάζοντας το έργο του Κάφκα σημείωσε ότι «είναι απίστευτο το πώς αντιλαμβανόταν την κοινωνία μας». Και συμπλήρωσε: «Βλέποντας την παράσταση θα αισθανθούμε όλα όσα βιώνει στην πραγματικότητα ο άνθρωπος. Μας αποκαλύπτονται μεγάλες αλήθειες στο έργο αυτό όσον αφορά το οικονομικό και κοινωνικό σύστημα στο οποίο ζούμε. Αλήθειες, που ήταν καλά κρυμμένες πριν από την οικονομική κρίση, πριν από την καραντίνα, πριν από τις εξάρσεις βίας που ακούμε και βλέπουμε γύρω μας. Παίξαμε τρία χρόνια την παράσταση στην Αθήνα και κάθε χρονιά βλέπαμε κάθε φορά και μια νέα αλήθεια».
Πόσο άραγε, ζώντας σε αβέβαιους καιρούς, νιώθει κανείς την ανάγκη να δραπετεύσει, να «μεταμορφωθεί»;
Ο κ. Χαβιανίδης σημείωσε πως και η ίδια η ερώτηση «έχει μέσα της την αποδοχή ότι κάπου είμαστε εγκλωβισμένοι. Ο ήρωας λέει στο έργο “Ο έγκλειστος ήταν ουσιαστικά ελεύθερος”. Είναι δικαίωμα του ανθρώπου να διεκδικεί, να ονειρεύεται, να προσπαθεί και φυσικά να “μεταμορφώνεται” , πριν τον “μεταμορφώσουν” σε κάτι που δεν θέλει οι άλλοι. Για εμένα η αβεβαιότητα του καιρού μας μπορεί να γίνει ευκαιρία για νέους δρόμους, νέα ξεκινήματα. Πριν ακόμα γίνουν όλα βεβαιότητα ας απορήσουμε, και ας ζήσουμε».
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Σκηνοθεσία: Τάσος Σαγρής
Παίζουν: Σίσσυ Δουτσίου, Στέβη Φόρτωμα, Συμεών Τσακίρης, Λουκία Ανάγνου, Θωμάς Χαβιανίδης.
Σχεδιασμός φωτισμών: Γιώργος Παπανδρικόπουλος, Video art: Άλκηστις Καφετζή, Kipseli Film Coop, Void Optical Art Laboratory, Μίλτος Αρβανιτάκης, Κατασκευή Μάσκας: Κοραλία Κρικελλή, Φωτογραφίες: Γιώργος Νικολαΐδης, Κώστας Τσιρώνης , Επικοινωνία: Γιάννης Δαλάκας.
Ακούγονται μουσικά αποσπάσματα από: Whodoes + Radiohead, Arvo Part, Einsturzende Neubauten, Jani Christou, Godspeed You Black Emperor, Max Richter.
Παραγωγή: +ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ [Πειραματικών Τεχνών]
Παραστάσεις: Παρασκευή 27 / Σάββατο 28 / Κυριακή 29 Μαΐου & Παρασκευή 3 / Σάββατο 4 / Κυριακή 5 Ιουνίου 2022
Ώρα παραστάσεων: 21.30
Είσοδος: 12€, 10€ (Φοιτητικό, Ανέργων, Αναπήρων, Άνω των 65).
Διάρκεια: 65 λεπτά.
Εισιτήρια από viva.gr και στο ταμείο του θεάτρου
Mε την υποστήριξη:
The Franz Kafka Society – Prague, Πολιτιστικό "Τσέχικο Κέντρο Αθήνας",Κενό Δίκτυο.
Σεισμός 2,9 Ρίχτερ στη Θεσσαλονίκη
Θεσσαλονίκη: Απειλούσε με όπλο 3 άτομα στην Άνω Πόλη
Θεσσαλονίκη: Φρίκη για 35χρονη γυναίκα – Την απήγαγε και τη βίασε με απειλή όπλου
