Skip to main content
Menu Αναζήτηση
espa-banner

Χρήστος Μακριδάκης: «Τα ταξίδια σού αλλάζουν τη ζωή»

Ο ζωγράφος εκθέτει έργα του στην Ζώγια

Συνέντευξη στην Λεμονιά Βασβάνη

 

Όταν ήταν μικρός δεν έχανε ευκαιρία να παίξει με τα χρώματα για να κάνει δικές του συνθέσεις. Η τέχνη τον τραβούσε ανέκαθεν σαν μαγνήτης. Παρότι σπούδασε μαθηματικά και εργάστηκε ως καθηγητής στην περιφέρεια του Παρισιού και στη Μαγιότ (Ινδικός Ωκεανός), οι καλλιτεχνικές του ανησυχίες ήταν ασίγαστες.

Στην πρωτεύουσα της Γαλλίας παρακολούθησε μαθήματα σχεδίου, φωτογραφίας, γραφιστικής, διαλέξεις πάνω στην ιστορία της τέχνης, παρουσιάσεις σύγχρονων ρευμάτων και μεμονωμένων ζωγράφων. Τα ταξίδια του στον κόσμο και στις μεγαλουπόλεις της φαντασίας του αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης για την έκθεση με τίτλο «Περιπλανήσεις» που θα φιλοξενείται από 9 Δεκεμβρίου 2021 έως 9 Ιανουαρίου 2023στο καφέ Ζώγια (Αλεξάνδρου Σβώλου 54) ο Χρήστος Μακριδάκης. «Τα ταξίδια σού αλλάζουν την οπτική σου γωνία,  την αντίληψη για τον κόσμο, καμιά φορά και την ίδια σου τη ζωή», σημείωσε ο ίδιος στο TyposThes.

Παράλληλα μίλησε για τα μαθηματικά, την διδασκαλία αλλά και για τις καλλιτεχνικές επιρροές του. Τέλος υπογράμμισε ότι «Η τέχνη είναι αναπνοή, ιδίως σε αυτούς τούς δύσκολους καιρούς».

makridakis2.jpg

-Τα ταξίδια αποτελούν για πολλούς πηγή έμπνευσης. Σε εσάς πώς λειτούργησαν; Ποιο το πιο σημαντικό και καθοριστικό για εσάς ταξίδι;

-Η έμπνευση για εμένα έρχεται από την παρατήρηση των ανθρώπων και της ζωής. Από αυτήν την άποψη τα ταξίδια είναι πηγή έμπνευσης γιατί σου αλλάζουν την οπτική σου γωνία,  την αντίληψη για τον κόσμο, καμιά φορά και την ίδια σου τη ζωή. Τέτοια “ταξίδια” έχω κάνει δύο στη ζωή μου. Στη Γαλλία το πρώτο στα 23 μου, και στη Μαγιότ (Κομόρες) το δεύτερο στα  53 μου. Τι θα κάνω στα 83 δεν ξέρω ακόμη. Δεν μου αρέσει να προγραμματίζω… Αλλά θα ήταν άδικο να μην αναφέρω τα πιο σημαντικά ταξίδια μου στη λογοτεχνία και την ποίηση. Χωρίς αυτά δεν θα ήμουν τίποτε.

-Τι θα δούμε στην Ζώγια;

-Στη Ζώγια θα εκθέσω καμιά δεκαπενταριά έργα κάτω από τον τίτλο “Περιπλανήσεις”. Περιλαμβάνονται κάποιοι πίνακες που έκανα στη Μαγιότ σε σχέση με την εντύπωση που μου προκάλεσαν διάφορες μυστικιστικές τελετές. Υπάρχουν και κάποια δείγματα για τη σχέση μου με τις πόλεις και τις νυχτερινές περιπλανήσεις. Τέλος κάποια επιστροφή στο παρελθόν με διάθεση ανίχνευσης και διαφορετική πλαστική προσέγγιση. Αλλά ο επισκέπτης θα δει αυτό που έχει μέσα του. Πάντα έτσι είναι.

makridakis.jpg

- Πώς μπήκε η ζωγραφική στην ζωή σας;

-Η ενασχόληση με την τέχνη ήλθε πολύ νωρίς. Θυμάμαι πάντα, θα ήμουν πάνω κάτω 5 χρονών, έπαιζα με τα χώματα σε ένα μικρό κήπο πίσω από μια ταβέρνα και βρήκα σπασμένα γυαλιά από μπουκάλια πιάτα κλπ, έκανα μιαν υπέροχη σύνθεση πάνω στην σκόνη και περήφανος έτρεξα να φωνάξω τη μητέρα και τον πατέρα μου. Τα άκουσα για τα καλά, για να πάψω επιτέλους να λερώνομαι και να πιάνω ό,τι αηδία έβρισκα.

Αργότερα έγινα μαθηματικός, αλλά συνέχισα να καταπιάνομαι με “αηδίες”.

Έχω επισκεφθεί άπειρες εκθέσεις. Περιμένω πάντα κάποια συγκίνηση, νοηματική ή αισθητική ή μόνο τολμηρή, κριτική, χλευαστική... Καμιά φορά μου κόβεται η ανάσα. Όχι πάντα ευτυχώς.

-Πώς συνδυάζονται μαθηματικά και ζωγραφική;

-Μαθηματικά σπούδασα γιατί δεν πέτυχα στην αρχιτεκτονική. Την αξία τους την κατάλαβα πολύ αργότερα όταν πλέον είχα αποφοιτήσει. Έγινα καθηγητής μαθηματικών από επιλογή και πεποίθηση, έχοντας σπουδάσει και παιδαγωγικά. Έζησα ευτυχισμένες στιγμές (χρόνια;) σαν καθηγητής.

Εκείνο που θέλησα πάντα να διδάξω στους μαθητές μου ,αγόρια και κορίτσια, ήταν να εμπιστεύονται τον εαυτό τους, να ψάχνουν, και να αμφιβάλουν. Όλα αυτά βέβαια, ανάμεσα σε δύο θεωρήματα και κάποιες δυσεπίλυτες εξισώσεις.

Δεν είναι τα μαθηματικά που με οδήγησαν στην τέχνη. Η ενασχόλησή μου με την τέχνη υπήρχε, με τον ένα η τον άλλο τρόπο, όσο θυμάμαι τον εαυτό μου. Αλλά ούτε το κοινωνικό μου περιβάλλον, ούτε και οι επικρατούσες αντιλήψεις στα χρόνια της νιότης μου δεν βοηθούσαν για να ασχοληθεί ένας νέος επαγγελματικά με την τέχνη. Όμως η τέχνη, σαν γνώση αλλά και σαν προσωπική δημιουργία, με τραβούσε πάντα σα μαγνήτης.

-Τι σας άφησε η εποχή που ζήσατε στο Παρίσι;

-Στο Παρίσι πλησίασα την τέχνη με τρόπο πιο συστηματικό. Παράλληλα με τις σπουδές μου στα παιδαγωγικά και αργότερα με τη δουλειά του καθηγητή, παρακολούθησα μαθήματα σχεδίου, φωτογραφίας, γραφιστικής, διαλέξεις πάνω στην ιστορία της τέχνης, παρουσιάσεις σύγχρονων ρευμάτων και μεμονωμένων ζωγράφων. Είχα φιλίες με ζωγράφους και παρακολούθησα τη δημιουργία των έργων τους. Φυσικά επισκέφθηκα επανειλημμένα τα μουσεία και τις γκαλερί.

makridakis3.jpg

-Ποιες οι επιρροές σας;

-Θα έλεγα ότι επηρεάστηκα, όχι από κάποιο ζωγράφο, αλλά από το πνεύμα μιας ολόκληρης εποχής: το ριζοσπαστικό πνεύμα του 20ου αιώνα. Όλες οι ρήξεις, τα σκάνδαλα, οι ανατροπές, τα μανιφέστα, οι καυγάδες, οι ελπίδες... Αυτά με έθρεψαν και από αυτά προσπαθώ να εμπνέομαι.

Ας πούμε ότι επηρεασμένος από τον ντανταϊσμό έκανα πολλά κολλάζ τα πρώτα χρόνια. Αλλά εξίσου και από τον σουρεαλισμό. Σήμερα κάνω μια ζωγραφική διαφορετική αλλά εγώ θεωρώ ότι στοιχεία εκείνης της πρώτης περιόδου ενυπάρχουν και στα τωρινά έργα. Όπως και στοιχεία ποπ αρτ ή μη παραστατικού λυρισμού. Καθώς η ζωγραφική δεν ήταν βιοπορισμός για εμένα αισθανόμουν, και ακόμη αισθάνομαι, ότι μπορώ να δοκιμάζω διαφορετικές τεχνικές και υλικά. Η θεματική όμως παραμένει σε γενικές γραμμές η ίδια. Η ανθρώπινη ύπαρξη, τα πάθη, οι αμφιβολίες, τα αναπάντητα ερωτήματα, η λήθη και οι αναμνήσεις. Βέβαια και ο έρωτας. Και σίγουρα ο θάνατος.

Τέτοιου είδους ερωτήματα τίθενται από τη γέννηση του κόσμου σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη και, όσο κι αν ντύνονται με χρώματα και λάβαρα διαφορετικά, όσο κι αν οι τελετές, ο λόγος, οι δοξασίες παίρνουν μορφές ασυνήθιστες για εμάς, παραμένουν στην ουσία τους τα ίδια. Αν κάποιες απαντήσεις διαφέρουν είναι γιατί στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν απαντήσεις.

-Τι ονειρεύεστε για το νέο έτος;

Πολλά πράγματα με μελαγχολούν. Γνωρίζετε κάποιον που πλέει διαρκώς σε πελάγη ευτυχίας;

Ειδικά αυτά τα χρόνια; Αρκεί να κοιτάξει κανείς γύρω του. Δεν είμαι και ιδιαίτερα αισιόδοξος. Έπειτα είναι και τα χρόνια που περνούν.

Η διάθεσή μου ανεβαίνει όταν βλέπω νέα παιδιά ερωτευμένα. Ή όταν τα βλέπω γεμάτα ελπίδες όνειρα και ενθουσιασμό. Ή όταν με ικανοποιεί κάποιος πίνακάς μου. Η τέχνη είναι αναπνοή, ιδίως σε αυτούς τούς δύσκολους καιρούς.

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΣΗΜΕΡΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Θεσσαλονίκη: Πασίγνωστο μαγαζί στο κέντρο ανοίγει ξανά – Με μπιφτέκι, πατάτες κομπλέ
Ο Νίκος Νυφούδης μιλάει στον Τύπο Θεσσαλονίκης για το νέο εγχείρημα δίνοντας μας τα πρώτα insights του νέου «Τίφφανυς» στον πεζόδρομο της Ικτίνου
Θεσσαλονίκη: Πασίγνωστο μαγαζί στο κέντρο ανοίγει ξανά – Με μπιφτέκι, πατάτες κομπλέ